Aşk Acıtır-mış (Düzenleniyor)

8.Bölüm

Mavi Gri-Altüst olmuşum
   Telefonu açtım  karşıdaki kişi konuşmaya başladı nefes nefese konuşuyordu
  "Merhaba ben annenizin eski öğrencisiyim,anne ve babanız kasten öldürüldü"
"Nee saçmalıyorsunuz" dedim 
" Lütfen bana inanın çok önemli şeyler anlatacağım  yarın ***yerde buluşalım"
yutkunamadım  ablamda şüphe duyduğu için  "Yarın akşam 8 de buluşalım" kadın tamam diyerek kapattı.

Boşluğa bakakaldım.
Bu yaşadıklarım gercekmiydi ?
Anne ve babami özlüyordum .
Bir süre öylece kaldım .Sonra mesaj sesiyle kendime geldim ablam mesaj atmış

Meleğim:Pizza aldım. Geliyorum.
Nalan:Oo o zaman hemen gell.
   
     Yarım saat sonra ablam geldi
  "Çok yoruldum al elimdekileri" elindekileri alıp sofrayı hazırlamaya başladım ablamda üstünü değiştirip geldi masaya oturduk yemeye başladık "Ee Yağız ile nasıl geçti gününüz" herşeyi anlattım
"Yaa çok tatlısınız ama siz"dedi ardından "Yarın sana parayı vereyim sen verirsin"
"Tamam ablacım veririm teşekkür ederim" dedim "Rica ederim balım,o babamdan hatıra "durgunlaştık  beni arayan kadını tam söyleyecekken ablam konuşmaya başladı

"Nalan hani benim şüphelerim vardı ya" dedi siyah saçlarını kulağının arkasına koyarak "Evet " dedim devam etmesi için
"Hani o gün eski komşularımızı ziyarete gideceklerdi ya ama komşularımız ne aradılar ne sordular ne de cenazeye geldiler " başımı olumlu anlamda salladım

"Benim de bu durum dikkatimi çekti ama sorgulayacak gücü bulamadım o zaman Mete'nin yardımı ile evlerinin adresini buldum kapıyı çaldığımda genç bir kadın açtı olanları özet geçtim o da beni içeri çağırdı kadın gelinleriymiş ve eski komşularımız çoktan vefat etmişler" gözlerini havaya dikti  konuşmaya başladım "Yani tüm bunlar demek oluyor ki bizden birşey saklamışlar" "Maalesef balım"
"Mete ile araştırıyoruz bakalım ne çıkacak altından " ablamın dediklerinden sonra vaz geçtim çünkü söylersem ablam da gelmek isteyecekti.Bu yüzden söylemedim.
   
     Daha sonra ablam yatmaya gitti bende mutfağı toplayıp yatağıma geçtim bir türlü uyuyamıyordum kalktım saat gece 1'di kitabimi alıp balkona çıktım sallanan sandalyeye oturup kitabımı okumaya başladım,

Yarım saat okudum sonra birden silah sesi duydum korkudan hiçbir şey yapamadım yola bakıyordum sonra ise bir kaç araba silah sıkarak hızla geçti arabalardan birisini tanıyordum.

Evet, bu Yağız'ın arabasıydı çok şaşırmıştım .
Yağız'ın böyle şeyin içerisinde ne işi vardı.
İyide Yağız öyle birisi değildiki.
Belkide o değildi.Bu araba bir tek onda mı vardı?

Ablam yanıma geldi
"Bu sesler silah sesimiydi "dedi uykulu sesiyle
"Evet,bir kaç araba ateş açarak gitti "
"Allah'ım ya güya burası güvenli biryer diye oturduk su magandalara bak" dedi
"Maalesef böyle kişiler var "dedim "Maalesef "sen iyimisin ? korkmadın demi?"
" yok yaa korkmadım"
"İyi ozaman içeri geçte öyle oku kitabını" "tamam ablacım "dedim oda yeniden uyumaya gitti.iİeri geçtim telefonu elime aldım

Yağız'a yazacaktım demin olanları anlatacaktım, arabayı onun arabasına benzettiğimide anlatacaktım sonra sanki yakınıyımda hesap soruyorum diye vazgeçtim kitabımı okumaya devam ettim.
Bir süre sonra saate baktım 4.17'yi gösteriyordu birazdaha okuyacaktım ama uykuya yenik düşüp koltukta uyuyakalmışım.
      Sabah 10 buçuk gibi uyandım kalktığımda ablam gitmişti.
Üstüme de battaniye örtmüştü içim ısınmıştı daha sonra içime hüzün çökmüştü çünkü adını dahi bilmediğim o kadınla buluşacaktım karmakarışık duygular içerisindeydim ne hissedeceğimi bilmiyordum.

Mutfağa gectim filtre kahve yaptım ablam dün kurabiye getirmişti onlar ile  içtim. Telefonuma mesaj gelmiş arkadaşlarım ile olan gruptandı.

3 çiçek 2 böcek
Burak:Gençler bu hafta sonu napıyoruz ?
Yeliz:Bence kütüphaneye gidelim ders çalışırız
Bartu:Sevgilim haklı bence de gidelim
Hilal :Olur gidelim