Motorcu • Texting

Bölüm²¹

Keyifli Okumalar
❤

Keskin bir bıçak gelir dayanır ya insanın boğazına. Tek çaresi ya o bıçağın geri çekilmesi olur ya da kana bulanması. İkimizin arasına elimizde olmadan bir bıçak çekilmiş ve bizi oluk oluk kanatıyordu. O bıçak geri çekilsede fayda etmezdi artık.

Pişmanlık.

3 hece, 9 harf. İnsanın ciğerine nasıl acı verirse annemin içinide öyle yakıyordu.

Babam gideli tam üç saat olmuştu. Ne gelmişti ne de haber vermişti. Annem, babamın peşinden gitmeme asla müsaade etmemiş kapıyı kilitleyerek anahtarı da saklamıştı. Şimdi ise tam karşımda holde namazını kılmış dua ediyordu. Pişmanmış ama bizi ayırdığında değil, söylediklerine pişmanmış.

İçimde o kadar büyük bir acı vardı ki kalbim, daraldıkça daralıyordu. Göğsümün üstüne oturan o his asla kalkmıyordu. Bora kaza geçirmişti. Bora kaza geçirmişti! Bora, belki de ölüyordu ben dört duvar arasına sıkışıp kalmıştım. Oturduğum mutfak peteğinin önünde üstümdeki tişörte sardığım kollarımla babamdan gelecek bir haberi bekliyordum.

Sabah evinden çıkarken pislik olsun diye dolaptan bir tişörtünü almıştım. Giyinmişti daha önce bu tişörtü o kokuyordu çünkü. Buram buram sevgilim kokuyordu.

Başımı geriye doğru yaslayıp tavana baktım. N'olur bırakma beni... Yalvarırım bu cehnnemde elimi bırakıp gitme.

Annem kalkıp başındaki örtüyü ve üstündekileri çıkartarak namazlığı toparladığında başımı ellerimin arasına alarak nefes almaya çalıştım. Evin kapısı çaldığında hızla kalktım ayağa. Annem dresuarın üstündeki çantasının içinden anahtarı aldığında bana döndü. "Babana sakın bir şey belli edeyim deme!"

Anahtarı takarak açtı kapıyı. Babam bir hışımla içeri girdiğinde kapıyı sertçe kapatarak anneme döndü. "Leman sen utanmıyor musun gencecik çocuğun gururunu kırıp o kadar laf saydırmaya?!"

Annem bir anda olduğu yerde kalırken benim gözlerim ikisinin arasında mekik dokudu. "Çocuğun karşısında şekilden şekile girdim ya utancımdan!"

"Ben bir şey demedim İhsan."

"Bora'da aynı böyle söyledi biliyor musun? Kuzeni anlattı bana sen o kadar lafı sayarken o da yanındaymış Bora'ya sordum yok abi öyle demedi yanlış anlaşılmıştır dedi bana."

Konuşabiliyor muydu?
İyi miydi durumu?

"Bir an sinirle çıkı verdi ağzımdan İhsan çok pişmanım bende,"

"Ölüyordu o çocuk ölüyordu. Nasıl yaşayacaktın bu vicdan azabıyla?! Senin yüzünden yapmış kazayı. Kuzeni sinirle çıktı dükkandan daha da geri gelmedi dedi sonrada kaza haberini duymuşlar işte."

Babamın gözleri kısa bir süre bana kaydı. "O çocuk var ya senden benden daha iyi yürekli, kızımla birlikteysede eyvallah ben sonlarına kadar arkalarındayım. Bir daha da o çocuğa sesini çıkarttığını duymayacağım Leman!"

"Çocuk nasıl peki?" dedi annem korkuyla. Umutla babamın yüzüne odaklandım bende.

"İyi çok şükür. Ayağını incitmiş işte yüzünde, boynunda, vücudunda falan sıyrıklar var o kadar."