Chapter 2

5.4K 119 3
                                    

Chapter 2

"Francine...yung lunchbox mo oh, baka maiwan mo" 

"Ate naman 3rd year na ako? sa labas na lang ako kakain" angal ni Francine.

"Para makatipid ka, tsaka sayang naman yung niluto ko." pamimilit ko.

"Wag na nga ate! Aalis na ako. Late na ako. Sige na babye"

Dire-diretso na syang lumabas ng bahay. Nakakainis talaga yun, nageffort akong

gumising ng maaga para lang baunan sya..

Tapos ko na rin pakainin si Fritz at ihahatid ko na sya sa school nya..Fritz is such a

nice and sweet kid. Hindi tulad ng Ate Francine nya na parang hindi naaapreciate

ang mga effort ko sa araw-araw. Masama kasi ang loob nyan sa ama namin, palibhasa

daddy's girl sya.

"Fritz, ready ka na ba? Sasabay ka na lang sakin pagpasok ah, maaga din kasi

ang klase ni Ate"

"Opo Ate.." sagot nito.

Hinatid ko muna si Fritz sa klase nya bago ako pumasok. 

Shit! Malalate ako nito! 

Dali-dali na akong tumakbo papasok at halos magkandarapa-rapa na

ako para lang makarating sa classroom. One more stairs to go!

*BOOGSH*

"Ouch!" 

Damn! I fell on the stairs..Waaaah! Nakakahiya. Kainis sino ba kasing

bwisit na bumangga sakin..

"Sa harap nilagay ang mata para sa harap ka makakita.

Nasa likod ba ang mata mo ha?!"

WHAT!? Oh great! Ang Kapal naman ng mukha ng mokong na to

Ako na nga tong nasaktan. Sya pa tong may ganang mang 

insul----

O_O

Omo! Sya nga! Yung hero! Yu..yung naghatid sakin kagabi.

I didn't even get to know his name.

I was too fascinated..seeing him once again..I stood up

slowly, still my eyes staring at him.

"THANK YOU!!" I smiled whole heartedly.

Tumingin sya sakin na parang ako na ang pinakaweirdong

tao sa buong mundo. Oh! Hindi ko naman sya masisisi

after mocking me I told him thank you.

"Ano! Uhm..about dun sa kagabi..thank you for 

saving me.."

He frowned as if he doesn't know anything I'm saying. Teka

Doesn't he recognized me? Hindi na nya ako maalala?

Pe..pero kagabi lang yun diba?

"And oh..y..yung jacket mo..ahm..hindi ko nadala eh..

pa..paano ko ba isosoli sayo?"

I was about to asked him his name or number but he just

walked passed me as if I wasn't there.

Hahabulin ko sana sya ng bigla ko na lang maalala na malalate

My Hero is a Gangster *complete Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon