Miraculous~Fan Story•|Choosing The Future|•Sezon 2(Info i streszczenie)

Miraculous ~Fan Story•|Choosing The Future|•Sezon 2 część 15

K:

~Jak tam życie?Wchodź*Kieruję ją w stronę salonu*Idź do brata,porozmawiajcie sobie a ja pójdę do kuchni*chwilę potem dobiegają do niej wołania*Chcesz kawy czy herbaty?

Ro:

~Herbatę proszę

*Jak powiedziała,tak zrobiła 5 minut później już była z herbatą w salonie.Zaraz po tym usiadła obok dziewczyny*

K:

~Tak się wgl zastanawiam,wiesz może co u Wiki?

Ro:

~U niej jest już lepiej

K:

~To już wiemy,byliśmy w szpitalu ją odwiedzić,ale ciekawi mnie jedynie to,kiedy ją w końcu wypiszą ze szpitala i przestanie się męczyć.Bardzo jej współczuję,gdyby nie ta czarna smoła..przez to,że ostatkiem własnych sił próbowała mnie ratować,ona...*zamknęła oczy,powstrzymując się od płaczu*

CN:

~Ona?A co z tobą,przecież ty dosłownie otarłaś się o śmierć...w sensie...lekarze już mieli wypisywać zgon,ale ty nagle jakimś cudem ożyłaś*ostatnie słowa wypowiedział szeptem,kuląc uszy próbując nie wracać myślami do tamtego tragicznego zdarzenia*

Ro:

~Aaa*krzyknęła przerażona*Chcecie,żebym przez was kiedyś na zwał zeszła?Czemu ja dopiero o tym się dowiaduje?

K:

~Co?*Była lekko zszokowana nie chcąc wierzyć w słowa kota*

CN:

~*głęboko westchnął*Tak...niestety to prawda

Kira przerażona tym faktem patrzy to raz na Kota a raz na jego siostrę,czyżby już zapomniała,że była w szpitalu?*

RO:

~Kira,czy coś się stało?*zapytała skołowana*

K:

~Yyy*złapała się za kark*Tak jakby...nie pamiętam o jakiej mojej śmierci mówicie.Mam zaniki pamięci,wybacz😅

RO:

~Za co przepraszasz,jeśli to nie była twoja wina?

K:

~Czy ja wiem,czy nie moja;/Nie wiem co wtedy odwaliłam,że aż otarłam się o śmierć.Dobra nieważne*odwróciła się do nich bokiem,gdy sekundę po tym Roxy dostała Sms*

Ro:

~Co?Przepraszam was,ale muszę lecieć*wypija herbatę,podziękowała po czym wybiegła z ich mieszkania*

K:

~Jjjjasne?😶*Westchnęła*Boże,jestem taka głupia*podniosła się z sofy bez słowa i poszła na balkon*

*Czarny Kot podążył za nią wzrokiem po czym sam westchnął i położył się senny*

*kolejne 3 dni później do drzwi młodej pary rozlega się pukanie do drzwi.Dźwięk obudził Kirę,Adrien natomiast przewrócił się na drugi bok.Dziewczyna wstała,przeciągneła się i następnie ruszyła w stronę drzwi wyjściowych,otwierając*

Ro:

~Przeszkadzam?

K:

~Yyy nie,ale co cię sprowadza o tej porze?*rzekła ziewając*

Ro:

~Mój Bro już wstał?

K:

~Nie jeszcze śpi*przytaknęla*