KARA MURAT | Mahalle Serisi

9.bölüm."YAVRUM"

Hepinize merhabalar aşkolarım! Nassınız? Ben bomba gibi...

Çok özür dilerim. İlk önce onu söyleyeyim bana küfür etmeyin diye. Yeni bölüm çok uzadı biliyorum. Bu bölümü uzun yazmaya çalıştım. Umarım beğenerek, severek okursunuz.

Haziran ayı en adrenalin dolu olduğum bir ay oldu benim için ve hâlâ öyle devam ediyor. Okulum bitti ve artık üniversiteye hazırlığımda bitecek. İnşAllah üniversiteye dahil olacağım))) dua eden her kese çoooook ama çooooooooklu kalp🤍🤍🤍

O kadar mutlu hissediyorum ki, günü günden büyümeye devam ediyoruz. Ne ara 30 bin'i geçtik anlamadım. Nice binlere, milyonlara inşAllah!

Benim yanımda olduğunuz için ve benden asla bıkmadığınız için, her seferinde yeni bölüm diyip atmadığım için ama buna rağmen hikayelerimi okumaya devam ettiğiniz için minettarım!

Bu yazar sizi seviyor! Bu gerçek!

Bu yazar yuvasından bir süreliğine ayrılmıştı ama tekrar yuvasına geri döndü. Umarım hiç bir zaman ayrılmayız...

Beyaz kalp 🤍

___________

9.bölüm."Yavrum"

"Sana ait olan seni bulur"

-Şeker Portakalı.

Çok şirin bir kafeye gelmiştik. Tatlı karikatürlerle düzenlenmiş güzel ve ferah bir yerdi. İnsana ayrı bit aesthetic hava katıyordu. Tam tamına 10 dakikadır Murat'ı bekliyordum. Arabada yaşanılanlar aklıma geldikçe çok utanıyordum. Arabanın kornası çalmasaydı belki de beni öpmüştü. Ya da öpüşmüştük! Şaka gibi ama gerçek dedikleri şey bu olsa gerek.

Kalbim o an öyle hızlı atmaya başlamıştı ki, öleceğim zannettim. İnsan birine karşı nasıl bu kadar yoğun duygular besleye bilir bir anda? Çok tuhaf gelmiyor mu kulağa?

"Aşk'a inanmıyorum!" Diyenlerden değilim. Aşk'a inancım her zaman vardır. Aşkın insanı değişip dönüştürdüğüne inanmışımdır hep. Filmlerden, dizilerden, okuduğum kitaplardan tanıdım ben aşk'ı.

Daha çok yeni tanıyorum onu. Evet, yıllardır aynı mahallede yaşıyoruz ama hiç bir zaman doğru dürüst yüzümüzü görmedik. İlk kez bu gün siyahlarına daha yakından baktım. Kaybolup gidiyordum karanlığında.

Belki benim o mahallede yaşadığımı bile bilmiyordu. Daha yeni görüşmüştük. Kenardan bakıldığı zaman komik gelmiyor mu? Yıllardır büyüdüğüm, yaşadığım mahallede şu an kalbimi esir alan adam yaşıyor ve biz ilk kez bir birimizi tanıyoruz.

Evet, kalbimi esir aldı resmen. Onu gördüğünde bu kalbin yönümü değişiyor. Daha çok atmaya ve sanki onun kalbine dokunmak ister gibi yerinden çıkacak gibi oluyor.

Aşk'ı hiç tatmadım. Şu an gram gram tadını alıyorum sanki. Allahım bana nasıl bir yol çizdi bilmem ama bu yolun sonunun nasıl biteceğini merak ediyorum. Ancak ne olursa, olsun yolun sonunda Kara Muratta benimle olsun istiyorum. Yolumuz hiç bitmesin, upuzun bir yolu birlikte yürüyelim...

Garip duyguların sonsuzluk çukurunda batmıştım. Kendimi şu an huzurlu hissediyorum. Her şeyden arınmış ve temiz gibi. Böyle kalsam olmaz mı evren? Beni ömrümün sonuna kadar böyle götürsen...

"10 dakika sonra tatlılar hazır olur. O zamana kadar kahve ısmarladım." Murat'ın ne ara yanıma geldiğini anlamamıştım. Düşüncelerimden sıyrılıp ona odaklandım. Ona bakınca da aklıma araba geliyordu. Allahım utancımdan ölebilirim! "Tabi başka bir şey istiyorsan, onu söyleye bilirim?"