Bir Kız Çocuğu 🍫(Yarı texting)

Dehşet

Mert'in ağzından

Hira diyen bir kadın sesi duyunca hızlıca annesi olarak tahmin ettiğim kadına döndüm

Masumca gülümsüyordu.

Ama masum değildi.

Bir çocuğun hayallerini çaldı

Bir çocuğun umudunu çaldı

O, bir çocuğun her şeyini çaldı

O sırada o iğrenç sesini duydum:
"Hira, serbest bırakılmama sevinmedin mi?"

Bunu duyunca hemen ağzının payını verdim:
"Evet,çok sevindi baksana gözünden yaş gelmiş ,seni çok seviyor onun için üzgün.
Lan sen nasıl bir annesin,lan sen insan mısın lan, benim dokunmaya kıyamadığıma sen nasıl vurdun?"

Tekrardan cevapladı:
"Hira biraz yalancıdır,herkese beni böyle anlatır."

O sırada Hira ile göz göze geldim yüzünde hem bi dehşet hemde umursamazlık vardı.Neden dehşet ifadesi olduğunu anlamıştım, anlamaya çalışmadan sinirle kafeden çıktım.

O sırada sinirle ne dediğimi anladım.Kendime hokkalı bir küfür ettim.Son kez hiraya bakıp sweatshirtün başlığını başıma geçirdim.

          ♥️♥️♥️♥️

Hira'dan,
Mert'in ne dediğini duyunca  yüzümdeki dehşet ifadesi yüzüme yayıldı.Kafamı kaldırdığım da onun bakışlarıyla göz göze geldim.Bana baktıktan hemen sonra kafeden çıktı.

Annemin sert bakışlarını üzerimde hissettim.Kafamı kaldırdığımda bana doğru yürüdüğünü gördüm.Hızlıca yanıma gelip koluma girince kulağıma fısıldadı:

"Demek beni çok sevdiğin için herkese anlatıyorsun,evde bedelini görürsün."

Hızlıca kafeden çıkıp eve gittik.O sırada ablamla kardeşimin yan yana kurbanlık koyun gibi dizildiğini gördüm.

Sıranın en başına beni koyduktan sonra baklava oklavasi ile vurmaya başladı.

Gözümü kapattım ve kendimi başka bir yer deymiş gibi hissettim.

Onunlaymış gibi,

Parktayız

Piknik yapıyoruz

Sadece biziz

Hiç kimse yok

Konuşuyoruz

Ağlıyorum

Çünkü bana seni sevmedim dedi.

O sırada gözümü açtım ve kendimi hastanede buldum.Gözümde yaşlı bir halde buldum kendimi.Serumumu ayarlayan hemşire ile göz göze geldim:

"Hayırdır inşallah,ölüyorum demi,kanserim ölücem demi."

"Hayır hanımefendi,aksine oldukça iyisiniz,sadece ağladığınız için vücuttaki tuz oranı azalmış,onu da verdiğimiz serumla eski oranına getirdik.Merak etmeyin."

"Peki beni bekleyin biri var mı?Kim getirdi beni hastaneye?

Hemşire yanıt verdi:
"Hayır hiç kimse beklemedi,sadece ablanız hastaneye bıraktı,geri gitti.

İşte bu acıtıyordu.Hem fiziksel hem ruhsal.

Sizi bekleyen biri olmaması,

Sizi merak etmemeleri,

Sizi önemsememeleri

Sizi seçmeleri

   
Evet bunlar çok acıtıyordu.

Bazan bunlara ihtiyaç duyarsınız ama onlara göre bu bir istektir.

Aniden aklıma gelen bir fikirle aydınlandım.
On sekiz yaşım dolduğuna göre o evde yaşamama gerek yoktu.Hızlıca yanımdaki çantamı açıp içindeki kartı buldum.Aldığım tüm parayı o karta yatırmıştım.

Küçüklüğümden beri elime bir kuruş geçsen bankaya yatırırdım.Bu karttan annemin haberi yoktu bu yüzden içinden bir ev alacak kadar para vardı.Akşama eve girip gerekli olan şeyleri alıcaktım,ablama bir mektup bırakıp yola çıkacaktım.

Ama şimdi biraz uyumalıydım.
    
||||||||||||•|||||||||•||||||

100 kişi olmamıza az kaldı.
Bu bölüm biraz geç geldi ama iyi geldi.Neyse bayramdan sonra görüşmek üzere ay tanelerim.

             Sevgiler🍷🍷🍷

           Ay tanelerim🌝🌔🌓