A Famous Killer Who Got Reincarnated As A Commoner (Isekai Series 5)

Kabanata 3

Today is the day!! Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko pero isa lang ang sigurado ako, excited ako!!

I decided to give him a necklace.  Gawa 'yon sa isang silver metal, I form it into a hexagram shape with a circle peridot gemstone in the middle. I decided na peridot ang ilagay ko dahil ka-kulay nito ang mata ni Haze.  I used my creation ability to make this necklace. Hindi masyadong pinaghirapan pero sana magustohan niya.

Nagpagawa din ako kay ina ng bento box para syempre hindi kami magutom habang nagke-kwentohan at naglalaro. Tumulong din ako sa pag-gawa para naman may ambag ako kahit papa'no. And also, I'm wearing a pink simple dress and then pink shoes.

"Ina, how do I look?"  Tanong ko kay ina na tinutulungan akong ayusin ang pagkakasuot ng damit ko.

"You look wonderful, anak"

"Talaga po? Sa tingin niyo po magugustohan ni Haze ang itsura ko?"

" Oo naman, kapag hindi niya nagustohan e 'di malabo ang mata niya"

Bahagya akong natawa sa sinabi ni ina

" Thank you po" sabi ko at niyakap siya    "Aalis na po ako, baka andoon na siya"

" Sige, ingat ka ha. Balitaan mo 'ko sa nangyari"

" Opo!"

Mabilis na akong lumabas ng bahay dala ang bento box at yung ibibigay ko sakanya. Nang medyo malayo na ako sa village agad na akong nag-teleport papunta sa usapan naming lugar. Pagdating ko doon wala pa kahit isang tao doon kaya habang naghihintay nagbasa muna ako ng libro.

Hours passed at wala pa ding dumadating, ang bigat na ng pakiramdam ko at madami na ring pumapasok sa utak ko na mga negative thoughts, tulad ng what if niloko niya lang ako? What if hindi na talaga siya dadaan dito? What if ayaw niya talaga ako maging kaibigan? What if tulad din siya ng iba na gusto lang ako gamitin at pagtripan?

Dahil sa mga naiisip ko hindi ko mapigilan ang maiyak.  Yung effort ko, yung excitement ko bigla nalang nabalewala.  Bakit kailangan maulit 'to? Ayuko na ulit maranasan ang naranasan ko dati...

"Eiri!"

Napaangat ako ng ulo nang marinig ang pamilyar na boses na 'yon. Nanlaki ang mga maya ko nang makita siya.  Nabitawan ko ang hawak kong libro at mabilis na tumakbo palapit sa kanya at niyakap siya.

"Akala ko hindi ka na darating! Akala ko niloko mo lang ako! Akala ko ayaw mo na ako makita!! Akala ko..." Umiiyak na sabi ko

"S-Sorry... I'm really sorry" sabi niya at niyakap din ako.

Humiwalay ako sakanya at ngumiti habang pinupunasan ang mata ko na puno ng luha.

"May mahalaga pa kasi akong pinuntahan kaya natagalan ako. I'm sorry"

I nodded and smile

" Okay lang, ang mahalaga andito ka na. Akala ko lang kasi na ayaw mo 'ko maging kaibigan"

" Of course not... I'm actually excited to see you again"

" Really?"

" Ouhm..."  May inabot siyang paper bag sa 'kin   "Here, I brought that for you"

" R-Really?"

" Hm.."

Agad kong kinuha 'yon at kinuha ang nasa loob. Maliit 'yon na box na kulay pink, nang buksan ko 'yon bumungad sa 'kin ang napakagandang necklace. It's a black strap rope with silver pendant with blue diamond on it. medyo malaki nga lang siya pero ang ganda.