ömür bey | bxb

bir kor dudaklarımda

Anam anam anam anam oyy
Mrblar ❤️

🪐🌠
sular köpürmemeliydi Rüveyda
kırılmamalıydı ıslak dalları hasret selvilerinin
ben zehire alışkınım, şerbete değil
rüyalar nefret eder avare duruşumdan
kabuslar çekerek ancak derdimi yeryüzünde
sen gün boyu simsiyah bir ufukla beraber
ben her gece bir mehdi türküsüyle çilekeş
yargılamak için zeval kayıtlarını
inkilap bekliyorum

Gözlerimi açtığımda nerde olduğumu kavramakta zorlanmıştım. Etrafıma bakındığımda odamda ve yerde olduğumu anladım. Daha sonra aklıma gelenlerle birlikte her şeyi anlayabilmiştim. Dayak yiyip bir çöp parçası gibi bırakılmıştım.

Ağrılarımdan dolayı biraz zorlanarak ayağa kalktım. Aynanın karşısına geçtiğimde patlamış kaş, mor bir göz, yüzümde kuruyan kanlar beni şaşırtmamıştı. Tisortumu kaldırıp vücuduma baktığımda gördüğüm morluklar da aynı şekilde şaşırtmamıştı. Çantamı bulduktan sonra aceleyle telefonumu çıkardığımda saatin bir olduğunu ve Alkın'dan gelen iki mesajı görmüştüm. Ela'nın evde olmamasına güvenerek üzerimi değiştirip biraz da temizlenip aşağı indim. Evde sadece annem vardı, Ela okulda o herif de işteydi.

Direkt mutfağa gidip ufak şeyler atıştırarak karnımı doyurdum. Daha sonra da ağrılarım için ilaç alıp odama geri döndüm. Annem salonda televizyon izliyordu ama onun için ne varlığım ne yokluğum belliydi. 'Sorun' çıkarmadığım sürece benimle konuşmazdı bile.

Odama geldiğimde tekrar baktım telefona, hala Alkın'a cevap verebilecek kadar kendimi iyi hissetmiyordum. Mesaj uygulamasına hiç girmeden direkt izleyecekler şeyler aramaya başladım. Üzerimde delicesine bir sakinlik vardı. Onlarca yarama ve bugün hem Alkın'ı hem de önemli bir dersimi kaçırmış olmama rağmen sakindim. Alkın'dan mesajlar gelmeye devam ettikçe dayanamadım ve girdim mesaj kutusuna.

Alkın: günaydın (08.12)

Alkın: sanırım bugün dersin biraz geç basliyor okulda goremedim seni (11.24)

Alkın: Eldem nerdesin? Merak etmeye basladim.(14.03)

Alkın: Eldem iyi misin lütfen görüyorsan cevap ver umarim başına bir sey gelmemistir (15.37)

Alkın: lutfen iyi ol (15.38)

Eldem: iyiyim Alkın, boşa telaş yapmışsın sorun yok. Sadece derse gelmek istemedim (15.40)

Alkın: çok şükür, iyi oldugundan eminsin degil mi

Eldem: eminim

Alkın: pekala..neden gelmek istemedin ki, hem görüşürüz demistik. Gervekten emin misin sorun olmadigina

Eldem: bilmiyorum Alkın hem sana bunun hesabini vermek zorunda miyim gercekten?

Alkın: tamam kusura bakma.

Eldem gördü
Eldem çevrimdışı
Alkın çevrimdışı

***
yazardan:

Eldem neredeyse bir haftadır okula gitmiyordu. Günlerini evde kardeşinden kaçarak, dışarda kedileri severek ve şiir okuyarak geçiriyordu.

Alkın'a o gün isteyerek ters yapmasına rağmen sürekli yeşil gözlü çocuğu düşünüyordu. Çok geç olmadan veya Alkın'a zarar gelmeden uzaklaşmanın en iyisi olduğunu düşünmüştü. Hem onun neyineydi ki birisiyle vakit geçirmek? Her şeyin mahvolacağını en başından biliyordu. Ama umutlandı, hislerine kapıldı. Sorun kendisine zarar gelmesi değildi kesinlikle, Alkın için endişeleniyordu.

Lise zamanlarında, kendisini asla rahat bırakmayan zorbası melih tarafından üvey babasına sevgilisiyle fotoğrafları yollanmıştı ve o günden itibaren üvey babasi Eldem'in hayatını cehenneme çevirmişti. Önceden de iyi davranmıyor olsa da herhangi bir kötülüğü olmuyordu. Ama bu olayından sonra Eldem'e ve sevgilisi olan oğlana yapmadığını bırakmamıştı. Oğlanı Eldem'im gözü önünde dövmüştü ve Eldem onu kurtarmak için hiçbir şey yapmamıştı. Çocuk da kendi ailesinin korkusundan sıradan bir kavga olduğunu söyleyip sadece Eldem'den uzaklaşabilmişti. Melih sadece bununla yetinmeyip okula da yaydığı için bu olay mahallelinin de kulağına gelmişti.

Eldem geçmiş zamanı düşündükçe doğru bir karar aldığını kendisine söyleyip duruyordu ama bir tarafı hala Alkın'ı istiyordu. Acaba üzülmüş müdür diye düşünmeden edemiyordu, ama acımasız tarafı onu sen kimsin ki üzülecek diyerek susturuyordu.

Bir haftadır Eldem'den haber alamayan Alkın sürekli onu düşünüyordu. Kendisi mi bir yanlış yapmıştı yoksa birileri ona bir şey mi demişti veya yapmıştı gerçekten endişeden kafayı yiyordu. O da aklındaki sorularla uğraşıyordu, bir tarafı kesin bir şey var derken diğer tarafı illa seninle mi olacaktı sanki belki sadece seni sevmemiştir diyerek Alkın'ın üzüntüsünü harlıyordu.

Bugün bütün dersleri bitmesine rağmen bir saat daha bekleyerek Eldem'den haber beklemişti. Daha sonra Eldem'in ona attığı mesajlarda çocuğun ona olan soğukluğunu hissedince endişesi azalmak yerine artmıştı. Onun kendisiyle görüşmek istemediği düşüncesi hem sinirlendiriyor hem de üzüyordu. Ama yapacak bir şeyi yoktu, istemiyorsa zorlayacak hali yoktu. Kabullenmenin zorluğuyla kalkıp evine doğru yürümeye başladı.

🪐🌠
Mrb gecis bölümu o yuzden kisa tskler💓