*the story of us*
.
>Gjglenn_28
.
.
Journal entry-©28
.
(Alhexx's entry/POV)
.
("Girl nandito na si sir. Okay bye! Get well soon bae!")
.
" Okay thank you" ...I said then she hunged up. Tinawagan ko nga pala si Katniss para i-excuse ako sa klase. It's Monday na kasi. Pangalawang araw ko ng na-stuck dito sa bahay. Hirap kasi akong makapaglakad since sobrang namaga yung tuhod ko. Pero ngayon medyo okay naman na ako, tho may time pa rin na kumikirot ito. Baka bukas siguro makapasok na ako sa school. Sa Friday na ang welcome party pero wala pa rin kaming napag-uusapan about sa program and concept. Kumusta na kaya si Kent? Okay na kaya sya? Grabe nakakaawa talaga siya. Naiinis naman ako dun sa ex niya. Feeling ko naman hindi nagkulang si Kent sa kanya. Haist bahala na nga. Well kung iniisip nyo kung ano young sumunod na nangyari matapos ko siyang yakapin, heto yun,...
.
(FLASHBACK)
.
"*huk* Kent! Itigil mo na yan please. t-tama n-na! *huk*" ...sinabi ko ito habang yakap ko siya. Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko para patigilin siya. Bigla siyang humarap sa akin. Puno ng paninisi ang mukha niya.
.
"I'm sorry Alhexx. I'm sorry for letting you witness this.! I'm so—*"
.
"Nah! It's okay Kent. It's okay. I will be grateful for someone trusts me a lot like this. Don't be sorry!" ...I patted his back just to comfort him.
.
"Thank you Alhexx! Hatid na kita?"
.
"Wait, gamutin muna natin yang sugat mo.!" ..
.
"Hindi na Alhexx. Kaya ko na to. Hatid na kita baka hinahanap kana."
.
"But wait, (kinuha ko yung panyo ko saka itinali sa kanang kamay nya, kung saan mas grabe yung sugat.) Oh ayan. Para kahit papaano, tumigil ng konti yang dugo!"
.
"Salamat."
.
Naglakad na kami. Takte sumasakit itong paa ko, pero di ko pinahalata. Dagdag problema pa ako kay Kent since sya ang nagdala sakin dito. Nagpahatid na lang ako sa bahay at as usual walang tao.
.
(END OF FLASHBACK)
.
(a/n: haha walang kwentang flashback. Pasensya WAHAHAHA xD)
.
So yun na nga. Yun lang ang natatandaan ko sa nangyari. Nagising na lang ako kahapon, nandito na ako sa room ko. Salamat na lang sa kapatid ko, kahit papaano eh may puso din pala ang loko.
.
(*kruuuug*) ...haist. Nagugutom na ang mga alaga ko. Tumingin ako sa paligid at may nakita akong pagkain sa table. At may nag-iwan pa ng note.
.
" Kumain ka na. Siguradong gutom ka na. Nandiyan yung soup saka nandiyannadin yung gamot mo. Inumin mo agad pagkataposmong kumain para gumaling ka agad. Nakiusap nga pala si Petersaakinnakung pwede ako daw muna angmag-alagasa iyo kasi mayfieldtrip daw sila. Kahit naman hindi siya makiusap, aalagaanpa rin kita. Pagaling ka hah.
BINABASA MO ANG
The Story of Us
Ficção AdolescenteWe met for a reason. And that reason is the so-called LOVE. They say love is the one thing we are capable of perceiving that transcends time and space. Others may say, love is a feeling of a strong and constant affection. Tss =___= constant affectio...