20

296 20 0
                                    

Maria: Selam Keremciğim

Kerem:Selam

Maria: Nasılsın

Kerem: İyi

Maria: pekala gidelim mi artık.

Kerem: Olur

Maria: Kerem bir sorun yok değil mi?

Kerem: Hayır neden

Maria: Bilmiyorum ya bana karşı soğuk gibisin

Kerem: Hem olsa da seni ilgilendirdiğini hiç sanmıyorum

Maria: Nasıl ya kerem biz sevgiliyiz.

Kerem: Sen öyle sanıyorsun

Maria: Anlamıyorum kerem

Kerem: Maç sonu konuşmana devam edersin ben maça çıkacağım burda senle bunu konuşamam.

Maria: Pekala kerem maç sonu beni bulabilirsen konuşursun

Kerem: Tamam

Kerem bana karşı çok soğuktu yani iki yabancı gibiydik anlayamıyorum artık hiçbir şeyi. Herşey öyle üst üste geliyor ki dayanılmaz hale geliyor. Hem sahrayla denizin dedikleri hem de keremin yaptıkları birbiriyle uyuşuyordu resmen kerem önden yürüyordu bende onu takip ediyordum. Ve evet maç başladı ilk yarıyı izlerken sahranın engelini kaldırıp denizle birlikte atacağım adrese gelmelerini istedim. Çok geçmeden yanıt geldi

Maria:

Sahra lütfen atacağım adrese denizle birlikte gelir misiniz?Önemli olmasa ikinizinde yüzünü görmek istemem ama acil.

Sahra

Pekala yarım saate oradayız.

Bu mesajdan sonra ilk yarı bitti ve ben özel bir yerde durdugum için kerem kafasını kaldırıp direkt bana baktı bende hiç tepki göstermedim. Yunusu yanıma çağırdım.

Maria: Yunus kereme söylersin ben gidiyorum

Yunus: Nereye ya bi de bana niye söylüyorsun kerem karşında ya

Maria: Öyle olması gerekti anla halden.

Yunus: Tamam söylerim eve gidince anlatırsın

Maria: Anlaştık görüşürüz ortak. Bol şans diliyorum

Yunus: Teşekkürler ortak sağ ol.

Gülümseyip staddan çıktım içimden gelen bir tebessüm değildi doğrusu kendimi bunu yapmaya zorunda hissettim. Ki birşey bilmeden de tepki vermek abartı olur diye yunusa da danışmadım. Adres attığım yer Keremle ilk beraber gittiğimiz bir yerdi stadyuma çok yakındı. Oturdum ve beklemeye başladım çok geçmeden ikisi de yanıma geldi oturduğumuz yer dışarda olduğu için karşıdaki denizi görüyordu ve tabii ki de o milli bank'ı...

Sahra: selam

Maria: Selam otursanıza

Deniz: Allah Allah bizi niye çağırdın?

Maria: Direkt konuya gireyim. Keremi tam olarak kiminle gördünüz.

Sahra: Haaaa onun için çağırdın yani

Maria: Evet?

Deniz: Kiminle gördüğümüzü bizde bilmiyoruz kızı tanımıyoruz.

Maria: peki tarif edebilir misiniz?

Sahra: Böyle sarı küt saçlı yarım metre topuklusu vardı yeşil bi elbise giymişti gözlerinin rengi yanlış hatırlamıyorsam kahverengiydi uzaktan pek belli olmuyordu ama ha şey de var kızın jip arabası vardı

İçimden hayır o olamaz diye geçiriyordum

Deniz: Ah bak tamda şuan arkandaki bankta oturuyor o değil mi aşkım?

Sahra: Aynen o

Maria: Ben birazdan gelirim.

Sahra: koş koş geç bile kaldın.

Kızın yanına yaklaştım.Amacım kızı kırmak üzmek değildi belki de beni bilmiyordu olabilir"keremim yapmaz" düşüncesinden de çıkmam gerekiyordu ama kız bilmiyorsa kerem biliyordu sevgili olduğumuzu bildiği halde ne diye kızı öpsün ki?

Maria: Selam

Alev: Selam?

Maria: Ah oturabilir miyim?

Alev: Tabi

Maria: Tanışalım mı?

Alev: Pekala ben alev dur bir dakika sen çok tanıdık geliyorsun

Maria: Ben kerem aktürkoğlunun sevgiilisiyim.

Alev: Ne ahahahhah o çocuğun sevgilisi yok ki

Maria: Konuyu biraz açar mısın?

Alev: Ya keremi tanıyorum mekanda tanıştık hatta da burda onu ö-

Maria: ne mekan mı?

Alev: Evet mekan gece yarısı gelmişti bana "seni görünce diğer kızlara ekmek vermek ayıp geliyor" demişti hatta

Maria: Ya öyle mi?

Alev: Bak eğer dediğinde ciddiysen de artık değilsiniz. Kerem her gün mekana geliyor ve seni hatırladığını bile düşünme bence

Maria: Bana şu mekanın açık adresini verebilir misin.

Alev: Gel beraber gidelim bende oraya geçiyordum tamda

Maria: Pekala burda bekler misin çantanı alıp geleyim

Alev: Bekliyorum.

Sahraların oturduğu yere yaklaştım çantamı aldım ve

Maria: Ben gidiyorum

Deniz: Dur nereye?

Maria: Kız keremin gittiği mekana götürecekmis



Yalakanım Bebeğim || Kerem AktürkoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin