Η Κόλαση και ο Παράδεισος μου.

Και τωρα;

Part 15

Απομάκρυνα τα χείλη μου απο τα δικα του.
Τα ματια μου άνοιξαν διάπλατα και κοιταζομασταν για λιγα δευτερόλεπτα.
Σηκώθηκα απότομα.Χωρις να πω λεξη άρπαξα την μπλούζα μου και βγήκα τρέχοντας απο το δωματιο.
Μπήκα στο δωματιο μου και προσπάθησα να ηρεμήσω.
"Αγαπη μου;"ακούστηκε η φωνη της μαμάς μου εξω απο το δωματιο μου.
Κοιταζα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.Ειχα αναψοκοκκινησει.Αναπνεα γρήγορα και η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελη και ο εγκέφαλος μου δεν ειχε μπει ακόμα στην σωστή του θέση.
Δεν μπορούσε να με δει η μαμα μου σε αυτη την κατάσταση.
"Μαμα είμαι με την πετσέτα μόλις βγήκα απο το μπάνιο τα λεμε σε λιγο ενταξει;"
"Ενταξει αγαπη μου"
Μπήκα μεσα στο μπάνιο και άνοιξα την βρύση.Παγωμενο νερό άρχισε να τρέχει πανω στο ζεστό μου δέρμα.
Βγήκα απο το μπάνιο τύλιξα την πετσέτα γύρω μου και κοίταξα τον καθρέφτη.
Το μόνο που σκεφτόμουν ηταν ο Ορεστης να με φιλάει με πάθος και εγω να ανταποκρίνομαι χωρίς πρόβλημα.Τι εγινε;Πως εγινε;Γιατι δεν το σταμάτησα;Γιατι μου αρεςε;Και γιατι στο διάολο ενιωθα ετσι;;
Ομως παρατήρησα κατι κόκκινο λιγο πιο κατω απο το λαιμο μου.
Δαγκωνιά;;;Γιαυτο αναστέναξα;Οχι οχι οχι!
Βγήκα απο το μπάνιο και τρέχοντας μπήκα στο δωμάτιο μου.Έβαλα τα κλασικά ρούχα μου -τεράστια μπλούζα και φαρδιά φόρμα- και βγήκα απο το δωματιο μου.
"Μαμα παω μια βόλτα και γυρίζω"
Χωρίς να περιμένω απαντηση βγήκα απο το σπιτι έβαλα τα ακούστηκα στα αυτιά μου και αρχιζα να τρεχω.Μετα απο είκοσι λεπτά τρεξίματος σταμάτησα δίπλα σε ενα μεγαλο ανοιχτό γήπεδο ποδοσφαίρου.
Υπήρχε κόσμος.Πηγα πιο κοντα για να δω τις ομάδες.Αγορια στην δική μου ηλικία ηταν.
Ηταν αρκετά καλοί!Ωραια έπαιζαν!
Μεχρι που ενα αγόρι πηρε τη μπάλα στα πόδια του και εκανε χίλια δυο εντυπωσιακά κόλπα ασε που έτρεχε σαν τρελός.
'Για ενα λεπτό...'πλησίασα πιο πολυ στο σιδερένιο χωρισμα.
'Μπα δεν θα βλέπω καλα μου φενεται'
Ο Ορεστης;;;
Ναι αυτός ηταν!Εμεινα να τον κοιτάζω.Μετα κοίταξα στις κερκίδες.Πολλα κορίτσια στην ηλικία μου τον κοιταζαν και φώναζαν το ονομα του.Με πείραξε λιγο αλλα δεν έδωσα περισσότερη σημασια σε αυτο το ηλίθιο συναίσθημα.
Ο Ορεστης έτρεξε και έβαλε ενα φανταστικό γκολ.Ολη η ομαδα του τον περικύκλωσε και άρχιζαν να γιορτάζουν το γκολ.Εκεινος χαμογέλασε.
Ο διαιτητής σφύριξε και μαλλον το παιχνίδι τελιωσε γιατι η ομαδα του Ορεστη τρελαθηκε απο τη χαρα του.Εκεινος πλησίασε τις κερκίδες μόνο που εκει ηταν αυτη η...η...ξανθιά.Τυλιξε τα χερια της γύρω απο το λαιμο του και τον τράβηξε πανω της.Αρχισε να τον φιλάει με πάθος.Εγω ένιωσα λες και με κλώτσησε καποιος στην κοιλιά.Τους κοιταζα και δεν μπορουσα να νιώσω τιποτα αλλο εκτός απο πόνο.Οταν εκείνος απομάκρυνε το πρόσωπο του απο το δικό της της ειπε κατι και εκει που δεν το περίμενα...τα ματια του συνάντησαν τα δικα που.Ξαφνιαστηκε πολυ που με είδε.Εγω ομως τρελάθηκα!Ωρα να την κανω!
Έβαλα την κουκούλα μου και αρχιζα να τρεχω.
"Ερμιονη!"
Δεν γύρισα ηθελα να κρυψώνα τα δάκρυα μου.
"Γαμωτο Ερμιονη!"
Έπιασε το χερι μου και με γύρισε προς το μερος μου κάνοντας με να πέσω επάνω του.
Τελεια.
Αντε τωρα να δούμε τι θα πω.

Επιτελουσσσς καινούργιο κεφάλαιο!Παιδια δεν φταίω εγω!Εξετασεις!Και πάλι συγνωμη που άργησα τοσο πολυ!Ηθελα μόνο να σας πω οτι ειχα απο πιο νωρις έτοιμο το κεφάλαιο απλα στο τελος άλλαξα γνώμη και το διέγραψα τελιως!Νομιζω οτι τωρα ειναι καλυτερο!Γνωμες σας παρακαλω!!!!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΤΕ!!!!
Όπως παντα,
με αγαπη,
Λιλη•-•