Geçmişin kıvılcımı(giriş)

32 7 10
                                    

Her yer duman kaplıydı.Yangın son hız artmaya devam ederken kapıma doğru hızla ilerlemeye başladım,bir yandan öksürürken anneme,babama ve kardeşlerime sesleniyordum.

"Anne!,baba! Nerdesiniz!"Evin içinde koşuşturuyordum ve öksürüklerim iyice artmıştı artık nefes almak çok zordu.Alt kata indim ama giriş kapısının önü alevler ile doluydu,

hızla geri döndüm,annemleri bulmam ve onlarla hemen buradan çıkmam gerekti, yoksa alevler ve dumanlardan hepimiz ölecektik.

Üst kata hızla çıkmaya çalıştım ama vücudum dumandan ve sıcaktan çok halsiz düşmüştü.İlk olarak en yakınımdaki odaya ilerledim,annemlerden ve ablamın odasından hiç ses gelmiyordu.Bağırmaya, seslenmeye çalıştım ama olmuyordu sesimi çıkaramadım.artık nefes bile alamıyordum.Koray'ın odasındaydım. Koray hüngür hüngür ağlıyordu,

"Abla çok korkuyorum, neler oluyor?"
Koray'ı kucağıma çektim bez ve su aradım,bezi bulmuştum ama su yoktu.Hızla bezleri kapının altına koydum,Koray ile beraber cama yaklaştım, camı sonuna kadar açtım ama artık ikimizin öksürükleri de artmıştı.Koray'a "Ablacığım sakin ol,ben yanındayım iyi olacağız sakın gözlerini kapatma tamam mı?"dedim.

Koray zorlukla kafasını salladı,onu kucağımdan indirdim.Umarım annemler ve ablam iyilerdir sesleri gelmiyordu belkide onlarda beraberlerdir ve iyilerdir diye umut ettim.

Hemen masanın üstündeki telefonu aldım, Koray'ın yanına doğru ilerledim, gözlerim kapanıyordu telefonu Koray'a verdim ve "Bir tanem şimdi 1 1 2 yi arıyorsun ve sakın korkma, biz hep beraber buradan çıktığımız da sana dondurma alacağım o yüzden bırakma beni."

Koray'ın ağlayışları ve öksürükleri arttı,"Abla lütfen gitme!gözlerini aç abla bırakma beni lütfen!"diyordu ağlayarak,gözlerimin kapanmaması için çabalıyordum,zorlukla uzanıp yanaklarını öptüm ama artık dayanamıyordum tek umudum itfaiyecilerin bizi buradan çıkarmalarıydı,bilincim gitmeye başladı.Duyduğum son sesler Koray'ın öksürüklü sesiyle abla diye sayıklayıp ağlaması ve alevlerin yakındaki sesiydi , artık tamamen gözlerim kapandı ve

Alevlerin ruhuna çekildim...




Merhabalar! Evet biraz aksiyonlu ve gizemli bir giriş oldu biliyorum, umarım kurgumu seversiniz!Kenidinize iyi bakın bir dahakinde ilk bölümle beraber görüşmek üzere!

ALEVLERİN RUHUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin