ဘ၀မှာလူတစ်ယောက်ကိုအဲ့လောက်မစောင့်ဖူးဘူး။ကိုယ်ကစောင့်နေမှန်းသိလေလေသူကအရွဲ့တိုက်ပြီးမလာလေပဲ။
လူကြီးလူရာတွေတောင်စုံနေပြီ။ခုထိ.......
ဖေဖေကတော့ကျွန်တော့်ကောင်မလေးဘက်ကမိဘတွေကိုအားနာလို့ထင်ပါရဲ့၊စကားတွေလမ်းကြောင်းလွှဲပြီးပြောနေတာ။
......
လီဗာသံခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့ရောက်ချလာတဲ့ ဇိုင်း
Skinny Pant အနက်ရောင်နဲ့နေကာမျက်မှန်ကလည်းပါသေး။ဒါသက်သက်မဲ့လူကြီးတွေစောင့်နေမှန်းသိလို့ဆိုင်ကယ်ကိုအပျော်တမ်းသွားစီးတာ။
"နေ့သစ်ထူး လာ ခု ကျုပ်နောက်လိုက်ခဲ့။"
"ငါဒီမှာ စေ့....စပ်....ပွဲ"
"ကျစ် !!ကြာတယ် မြန်မြန်"
"တက်လေ"
"ငါ ဆိုင်ကယ်မစီးရဲဘူး"
"မစီးရဲလည်းစီးရမှာပဲ"
"ဇိုင်း ခုမင်းဘယ်သွားနေတာလဲ"
"ခများကိုခိုးပြေးလာတာလေ"
"ဇိုင်း လျှောက်မလုပ်ပါနဲ့ငါတောင်းပန်ပါတယ်၊ပြီးတော့ဆိုင်ကယ်ကိုဖြည်းဖြည်းမောင်း"
သူကဖြည်းဖြည်းမောင်းလို့ပြောလေလေဆိုင်ကယ်ကိုအရှိန်မြှင့်လေပဲ။
"ဇိုင်း လျှောက်မလုပ်ပါနဲ့၊ငါတောင်းပန်ပါတယ်၊ပြီးတော့ဆိုင်ကယ်ကိုဖြည်းဖြည်းမောင်း"
မကြာပါဘူးကျွန်တော့်ခါးပေါ်လက်ဖွေးဖွေးလေးရောက်လာတယ်။
ဟက် !! နေ့သစ်ထူး ကသေမှာတော့ကြောက်သား။
"ရောက်ပြီဆင်းတော့"
"ဒီနေရာကဘယ်နေရာလဲ ဇိုင်း "
"ခများကိုတက်လုပ်မဲ့နေရာ"
"မင်း!!! ဇိုင်း မင်းငါ့ကိုမုန်းလို့ခုလိုတွေလုပ်နေတယ်ဆိုတာငါနားလည်တယ်၊ဒါမဲ့ခုလောက်ထိလုပ်ဖို့လိုလို့လား။"
"ခများပဲ ကျေးဇူးဆပ်ချင်တယ်ဆို၊ကျုပ်လုပ်တာခံလိုက်လေ"
"ဇိုင်း အယုတ်တမာကောင်"
"ဒါပဲလေအဲ့အယုတ်တမာကောင်ကခများကိုတက်လုပ်တော့မှာ၊စိတ်ကိုပြင်ထား!!ကျုပ်ညှာမှာမဟုတ်ဘူး။"
YOU ARE READING
My Prossessively husband
Romance"ကျုပ်ကိုချစ်ဖို့ဘာတွေများခက်ခဲနေလို့လဲခများရယ်" "က်ဳပ္ကိုခ်စ္ဖို႔ဘာေတြမ်ားခက္ခဲေနလို႔လဲခမ်ားရယ္"
