13.Bölüm

21 3 2
                                    

Tam bir hafta geçmişti evlatlık alındığımı öğrendiğim zamandan.1 haftadır eve gitmiyordum, Meryemler de ya da hastanede nöbetlere kalıyordum.Meryem'e her şeyi anlattığımda şok olmuştu. Ama sonra benim yanımda durmaya devam etmişti. Tayfaya her şeyi anlatmış ve onlarda beni yalnız bırakmamak için sürekli  peşimde dolanıyorlardı. Sırf benim yüzüm gülsün diye yapmadıkları şaklabanlık kalmamıştı. Alaz ise her gün her dakika yanımdaydı hiç yalnız bırakmamıştı.
Bir yandan ise gerçek ailemi arıyordum. Ama hiçbir şey bulamamıştım. Her şey çok karışıktı babamın bana anlattığı hikaye yalandı.Evet annem denilen kadın öyle bırakmış fakat söyledikleri hep yalanmış.Bunu Berkay sayesinde öğrenmiştim.Berkay hacker olduğu için daha kolay olmuştu araştırmam.Babamdan isim ve soy isim almıştım.Adı Semiha Öztürk'tü ve asla evlenmemiş bir bireydi. Yani beni kocasının dövmesiden korkmuyordu yalandı her şey. Nerde ne yaptığını bulamamıştık. Bu benim daha da sinir olmama sebep olmuştu.Abim denilen kişi ortaya çıkmıştı fakat benim onu öğrendiğimi nerden duyduysa ortaklıktan kaybolmuştu. Bulamadım onu, belki onu bulabilirsem her şeyi öğrenim demiştim fakat o da sanki yerin dibine girmişti bulamıyordum.
"Gaye" diye biri seslendi. Öyle dalmıştım ki son anda kendime geldim.

"Buyrun hocam."
Hoca bana şöyle bir baktı sonra konuşmaya başladı.

"Kızım sana noldu böyle şu bir haftadır çok dalgınsın nöbetlere kalıyorsun. Ve okula hiç gitmemişsin hocaların arayıp bana bildirdi. Sana not vermem gerek ama sen şu son zamanlarda çok kötüsün sana kötü not vermek istemem çünkü sen iyi bir öğrencisin o yüzden kendine çeki düzen ver."

"Özür dilerim hocam. Bir daha böyle bir şey yaşanmayacak kusura bakmayın."

"Sorun benim kusura bakmam değil kızım senden tek istediğim kendine gelmen tamam mı?"

"Tamam hocam."

"Peki şimdi çıkabilirsin." Dediğinde odadan çıktım.Ruhsuz bir şekilde yukarı terasa çıktım.O teras beni rahatlatıyordu. Terasa geldiğimde korkuluğa yaslanıp gözlerimi kapattıktan sonra derin nefes aldım. Şu 1 aydır yaşadığım şeyler çok zordu ve çok yoruldum. Alazla tanışmam sonra Mert'in bana aşık olduğunu öğrenmem ve şimdi de ailemin öz ailem olmadığını öğrenmem. Her şey üst üste gelmişti ve ben bir yerde tıkanmışlık yaşıyordum. Ve tıkanmışlığın patlamasını yaşıyordum şuan çünkü ağlıyordum. Hem de öyle böyle değil hıçkıra hıçkıra içimden kalbimi söküp çıkaracaklar gibi.
Bir süre geçtikten sonra kendime geldim ve ayağa kalkıp aşağı indim. Acilde ki hastalarla ilgilendikten sonra molaya kadar hocanın bana verdiği evrakları halledip işleri bitirdikten sonra  oturmuştum. Ve şimdi eve gidip gitmeme konusunu düşünüyor çok kararsızlık yaşıyordum. Sonra ne olacak sanki deyip gitmeye karar vermiştim. Bir cesaretle hastaneden çıkıp eve gelmiştim. Fakat kapıyı nasıl çalacağımı düşünüyordum. Ben düşünürken kapı birden açıldı ve karşımda tanımadığım birini gördüm. Bu da kimdi? O da beni görünce ilk şaşırdı sonra hemen kendini düzeltip "Pardon!" Diyerek yanımdan gitti. Ne oluyordu yahu bu adam kimdi? Onun ardından bağırarak gelen bir adet babam vardı.
" Sana diyorum ondan uzak dur!"
"Kimden?" Dedim tek kaşımı kaldırarak babam beni görünce aynı deminki adam gibi şaşırıp kaldı sonra ise hemen etrafına bakmaya başladı sanki paniklemişti.

"Kimden dedim baba?"

"Hiç kimseden kızım."

"Baba! Söyle kimden?"

Babam benim inat ettiğimi fark edince derin bir nefes alıp içeri geçmem için işaret etti. Bende hemen içeri geçtim fakat salona girdiğimde tanımadığım biri daha vardı. Bunlar kimdi yahu? Tanımadığım bir akrabamız mı vardı da haberim yoktu. Boş koltuğa oturup artık bana bir açıklama yapmalarını bekliyordum. Onlar ise sadece bana bakıyorlardı. Derin bir nefes alıp sabır diledim.

"Böyle birbirimize bakmaya devam mı ediceğiz?"

"Kızım!" Diye ağlayarak gelen anneme döndüm. Gelip bana öyle bir sarılmıştı ki sıkı sıkı tutmuştu beni.

"Kızım benim mis kokulum neden gittin annem?"

"Sindirmem lazımdı anne."

"Bir daha gitmeyecektin değil mi kızım?"dediğinde bende bilmiyordum bu sorunun cevabını. Benim sessiz kaldığımı görünce kafasını iki yana sallayıp konuşmaya başladı.

"Hayır bırakmam seni kızım.Lütfen gitme güzelim benim."

Bir şey demeyip sadece anneme sarıldım. Bunca yıl bana ana babalık yapan onlardı. Onları böyle kolayca bırakamazdım. Ama sadece zamana ihtiyacım vardı. Biraz daha  anneme sarıldıktan sonra çekilip babama döndüm. O ise artık anlatması gerektiğini anlamış şekilde bana baktı.

"Kızım bu senin amcan yani öz amcan değil benim abim." Dediğinde şaşırmıştım çünkü bu adamı ilk defa görüyordum.

"Neden ilk defa görüyorum o zaman?"

"Çünkü şey kızım..." Diyerek sanki söylemek istemiyormuş gibi fakat mecburmuş söylemeye gibiydi. Babam tam söyleyecekti ki ondan önce o adam davrandı.

" Çünkü ben seni istememiştim." Dediğinde şaşırmamıştım çünkü beni öz ailem istememiş o neden istesin ki? O benim şaşırmadığımı görünce bana bir bakış atıp geri babama döndü.

"Banane " deyip ayağa kalkacağım sırada aklıma kapıdan çıkan adam gelmişti. Hemen geri dönüp

"O kapıdan bana değişik bakış atarak çıkan adam kimdi peki?"

" O benim oğlum." Dedi amcam olduğunu söyleyen adam. Bir şey demeyip odama çıktım. Dolaptan birkaç eşya alıp üzerimi değiştirip yatağıma uzandım. Bugün Alaz hiç aramamıştı. Ben onu arayım o zaman. Hemen telefonu alıp Alaz'ı aradım. Birkaç defa çaldı fakat hala geri dönüş yoktu. Normalde 2 çalışta hemen açardı.

"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen tekrar deneyin."

Sesini duyunca oflayıp telefonu komodine koydum. Merak etmiştim hiç böyle bir şey yapmazdı Alaz. Belki bir müşterisiyle konuşuyordur diye kendimi avutuyordum. Daralıp ayağa kalktıktan sonra camın yanına geldim. Perdeyi çekip camdan bakacağım sırada Alaz'ı gördüm fakat yanında biri vardı. Kafamı biraz daha eğip konuştuğu kişiyi görmeye çalıştım fakat sonuç kötüydü. Tam pes etmiş geri çekilecekken adamın kafası sağ doğru döndü ve yüzünü gördüm. Bu adam daha demin bizim evden çıkan adamdı. İyi de Alaz bu adamı nerden tanıyordu çünkü hararetli hararetli konuşuyorlardı. Bu adam kimdi kesinlikle amcam denilen adamın oğlu değildi inanmamıştım ona. Aklıma gelen şeyle hemen telefonumu alıp resimlerini çektim ve Berkay'a gönderdim.

'Bana bu adamı bul Berkay kim olduğunu her şeyi öğrenmem lazım.'


Şakadan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin