E̶x̶c̶i̶t̶a̶t̶i̶o̶

22

"Burası kapatılmadı mı?"
Sesinin titremesine engel olamazken arkasına sığındığı çocuk söz aldı.

''Hiç birşey ölü kalmaz,demiştim..."
Gözlerini uzun koridorda gezdirirken yüzündeki gülümsemeye izin verdi.

"...hiç birşey kapalı da kalmaz."
Harry'e karşı başını onaylarcasına sallayan kız gördüğü iskelet ile iç geçirdi. Bakışları büyürken arkasına sığındığı çocuktan ayrıldı. Yılana doğru cesur adımlarla ilerlerken Harry şaşkınlığına engel olamadı. Her kim geldiğinde ilk ürktüğü şey devasa yılanken kızın koştuğu ilk şey yılandı.

"Bunu yaptığına inanamıyorum...Türünün son örneğiydi..Bir türün yok olmasına neden oldun"
Harry kaşlarını havalandırarak kıza bakındı.

"Kusura bakma 12 yaşımda en yakın arkadaşımın kız kardeşini kontrol altına almış ezeli düşmanım, ikimizi de öldürmek isterken yılanı pek düşünemedim."
Sarışın kız hızla söz aldı.

"Öyle demek istemedim. Anlıyorum tabii sonuçta Ginny de sen de tehlikedeydiniz ama...O bir yılan ve yapması gerekeni yapıyordu. Vahşi bir hayvanı beslenmesi için yargılamak yanlış geliyor."
Luna elini kafatasının üzerinde gezdirirken Harry başıyla onayladı.

"Besin zincirinin en altında olmak istediğim bir günde değildim"
Harry kıza yaklaşırken konuşmak için dudaklarını araladı.
"..Zaten buraya neden onu öldürdüm tartışması için gelmedik."

Boynuna astığı siyah çantanın içinden çıkardığı eldiveni eline geçirirken kızın çatık kaşlarını farkedebiliyordu.Harry iskelete doğru eğildi ve ağız kısmından çektiği dişi boynuna astığı çantanın içine attı. Bir anlık kararsızlıkla tekrar ağıza doğru eğildi ve kalan dişleri de almaya koyuldu.

"O dişleri ne yapacaksın?"
Harry aldıklarıyla işi biter bitmez elindeki deri eldiveni çıkarırken kızı yanıtladı.

"Biraz temizlik.."
Boynuna doğru hareketlenip boynundaki madalyonu çıkarırken Luna da elinde çarşafa sardığı taç'ı zemine bıraktı. Parlak tacın karşısına madalyonu bırakan Harry bu sefer deri eldivenlerden farklı olan bir eldiveni geçirdi eline. Kız onu izlerken o tekrar dişlere uzandı ve iki hortkuluğu içine alan dişlerle sarılı bir daire oluşturdu

"Sana hortkulukları anlatmıştım,Luna. Sana ölümsüzlük sağlayan cisimleri yok etmenin sadece birkaç yolu var. O birkaç yoldan biri de bu dişlerin barındırdığı zehir."

"Tek bir diş yetmez miydi?"
Kıza karşı başını onaylamaz bir şekilde salladı.

"Tek bir dişle katlanılmaz bir acıyla canını alabilirdik. Ama dediğimiz bu katlanılmaz acı benim için pek iyi sonuçlanmaz. Hızla hortkuluklarını koruma altına almaya çalışırdı. Bu diğerlerine ulaşma ihtimalimi oldukça zor kılıyor. Zaten biri ona ulaşamayacağım kadar yakınındayken  diğerlerini de uzaklaştıramam."
Kızın meraklı bakışları altında asasını çıplak koluna sürttü. Asasından akan kanı dairenin ortasına damladıktan birkaç saniye sonra kan damlalarının zeminde köpürmesi ile kızla beraber birkaç adım geriledi.

"Bu rütüel'in detaylarını bilmiyorum çünkü Slughorn bana sadece belli başlı şeyleri anlatan bir yazı gönderdi. Ama dediği gibi olursa hortkulukların sahibi hortkuluklarını yok edenin aurasını yabancı algılayacak. Voldemort'un sihrini nasıl tanıyabiliyorsam o da beni öyle tanır ama bu rütüel sayesinde kimin ona zarar verdiğini bilemeyecek. En başında da o kişinin ben olmadığıma emin olacak."
Dedi ve ekledi.
"İzin verirsen..."

Kızın belini koluyla sarıp elini boynundaki Peverell aile işaretine bastırdı. İşaretin ikisini de görünmez kıldığını her hücresiyle hisederken önce acı ve tiz bir çığlık sesi duydu ikili. Bu ses öfke dolu olurken iki yadigar da aynı şiddeté kıpırdanmaya başladı. Harryin yakınında iken zaten belli başlı hareketlenmeleri olurken şimdiki kaçışını engeleyen dişlerdi. Dişlerin ucundan akan parlak yeşil sıvı yadigarlara yaklaşırken yadigarlar hareketlerini artırdı. En sonunda sıvı tamamıyla yadigarlara bulaşırken iki yadigardan da kara kara bulutlar yükseldi. Kafatası şeklinde zümrüt yeşillikleri barındıran kara bulut çığlık atarcasına her yere yayılırken Luna onu saran kollara daha sıkı tutundu. Daha önce  birçok şey görmüştü ama daha önce gördükleri bu manzaranın yakınından bile geçemezdi.