Arkadaşlar evet biliyorum çok beklettim fakat beni hazırda yazılmış bölümlerim yok.Bazı kişiler işte yeni hikayeye başlayanların hazırda en az 5 bölümü olması gerekiyormuş tarzında cümleler kursalar da ben buna katılmıyorum çünkü çoğu yazar bunu yapıyor.Belirli bir kitleye ulaştıktan sonra yazmayı bırakıyorlar.Bu sadece okuyucuyu kandırmaktır.Uzun lafın kısası ben yeni bölüm yazmayı önceden denedim fakat olmadı mı olmuyor.Bazı şeyler zorla olmuyor.Bölümlerin kısalığına gelince ben sayfalarca yazmıyorum yani hikayenin çoğu bölümleri bu uzunlukta olacak.Kendinize iyi bakın
Kalçamın hemen altında biten kırmızı elbisemin altına en az bir gökdelen kadar yüksek olan topuklu ayakkabılarımı giydim.Aynanın karşısına geçip dudaklarıma kırmızı bir ruj sürüp gözlerime kap kalın bir eyeliner çektim.Elbisenin içinde hareket etmek zordu bütün vücutumu kapsıyordu kumaşın elverdiği kadar(!)
Son zamanlarda sık sık geldiğim mekana kendimden emin adımlarla ilerliyordum.Barmenden en ağırından bir içki isteyip,etrafıma bakınmaya başladım..İçkimi yavaş yavaş yudumlarken yanıma birisi oturdu.Koluma omzunu atarak beni kendine çekti.Bardağı tutmadığım elimle elini omzumdan indirdim.''Şişşşt güzellik sakin.Yalnız mısın buralarda?Bak senin gibileri avlarlar.Gel dışarıya çıkalım,burası biraz gürültülü.''içkimin son yudumunu da aldıktan sonra onun dudağına bir öpücük kondurarak dışarıya çıktım.Tabiki de arkamdan geldi,bunun gibiler bu tarz şeyleri asla kaçırmazlardı.Caddeye çıktım,etraf haifif hafif bulunaklışmaya yazılar okunmamaya başlamıştı.Taksi bekliyordum.Birisi kolumdan tutup beni kendisine çekti.O aptal herif.''Güzellik nereye kaçıyorsun?İçkinin parasını da bana ödettirdin zaten,o yüzden onun karşılığını almam lazım bu gece değil mi ama?''deyip dudaklarıma yapıştı.Dili dişlerimden içeriye girmeye çalışıyordu ben de kendimi serbest bıraktım.Ağzımı açarak dilinin içeri girmesini ve tüm ağzımı işgal etmesine izin verdim.Ellerim saçlarına giderken o beni daha bi açlıkla öpüp elini kalçalarıma koymuştu.Azıcık da olsa yerinde olan aklımla elimin altında olan saçlarını var gücümle çektim,iki bacağının ortasına tekmeyi geçirdim.Yere eğilip bana küfretmeye başladı''Seni küçük fahişe bunun hıncını senden çok pis alacağım.'diyip var gücüyle saçıma asıldı.Ben de eimdeki çantayla ona vurmaya çalıştım fakat ondan iki tane vardı ve bu bana anlamsızca komik geliyordu.Hem onun canını yakmak istiyordum hem de gülmek.İlk başta kocaman bir çığlık atsam da ona vurmaya çalıştıkça gülmeye başlamıştım.''Demek komik buluyorsun ha bak ben sana ne komik göstereceğim''diyip beni çekiştirmeye başladı.Ben de bir yandan çığlık atıp bir yandan da ondan kurtulmaya çalışıyordum ama nafile herifte öküz gücü vardı ve benim gittikçe uykum geliyordu.Bir kırılma sesiyle gözlerimi araladım.''Ne yapıyorsun lan sen kıza hayvan herif.Şimdi burdan defol git yoksa burnundan başka yerlerini de kıracağım senin!''dedi.Kimdi bu ya?Başka bir sesti bu.Gözerimi zorda olsa araladıktan sonra üzerinde superman simgesi olan bir şey karşımda duruyordu.Çok şaşırsamda ağzımı geveleyerek konuşmaya başladım.''Senin gerçek olduğunu biliyordum.''yanına gidip sarıldım.''Ne diyorsun sen?'' ''Bak bu ilginç işte türkçe konuşabiliyosun sen.Sen anlıyor beni superman?''bir kaç saniye sessizlik oldu.O sessizlikte gözlerim tekrardan kapanmış uyuya dalmak üzereydim fakat beni uykumdan uyandırdan bir sarsıntı ve gülme sesiydi.''Ben superman değilim tamam mı?Şaka mısını sen ya?Tamam senin kafan yerinde değil.Nerede oturosun sen?Evine bırakayım seni''Sinirle başımı kaldırdım''Bak uyuyor ben.Sen olmak sessiz.Hem sen yabancı.Nerden bilecek buraları da götürecek eve beni kapiişşş''
Kafam yine kazan gibiydi.Eve nasıl geldim bimiyorum en son o aptal,iğrenç herifi dövüyordum.Sonrasını hatırlamıyorum.Yatakta yavaşça dönerek ayağa kalktım.Etrafa dikkatlice bakınca burasının benim evim olmadağını anladım.Başkasının eviydi burası.Hemen korkuyla üzerime baktım ki çok şükür çıplak değildim.Korkuyla kapıyı açtım ve kafamı dışarıya uzattım.Burası ev değil oteldi.Ne olduğunu anlamaya çalışarak yatağa tekrardan gittim.Gözüme bir not ilişti'İçki içmeyi bilmiyorsan içme.Her zaman bir SUPERMAN olmaz kapiiiş.''yazıyordu.Zihnimi zorlayarak dün gece olanlara dahil bir şeyler hatırlamak için zihnimde bir yolculuk yapmaya başladım.Yavaş yavaş kareler adeta bir film şeridi gibi gözlerimin önünden akıyordu fakat her şey tam değildi ve net olarak hatırlayamıyordum.Birden yanaklarım kızarmaya başladı.Sonra utandığım için kendime kızdım.Hakan en çok benim kızaran yanaklarımı severdi.Başımı iki yana salladım ve bu aptalın yazdığı ergence nota sinirlenmeye başladım.Yok efendim neymiş her zaman bir superman olmazmış.Olmazsa olmasın diyerek notu da alıp odadan çıktım.Resepsiyona geldim.''Bakar mısınız?Ben 301 numaralı odada kalıyorum.Çıkış yapacaktım,ne kadar?'' ''Hemen bakıyorum efendim.''yaklaşık bir dakika sonra görevli başını baktığı ekrandan kaldırıp bana cevap verdi''Şeyy efendim sizin paranız ödenmiş.Kerem bey tarafından.Dün gece''bak işte şimdi canımı sıkmıştı.Kendini bir şey sanan zengin bir aptalın teki benim paramı ödemişti.Neyim ben fahişe mi?''Peki kerem bey buraya sık sık gelir mi?'' diye sordum''Evet'' ''Pekala ona bir not yazacığım bunu ona iletin''görevli başını evet anlamında salladıktan sonra bana bir kağıt ve kalem verdi.''Bana bak Kerem.Dün gece beni kuratdığın için kendini bir şey sanma.Yok paramı ödemeler falan,sana en kısa zamanda bu parayı geri vereceğim ve zekanın sınırlanı zorlayarak yazdığın o 3.sınıfa giden bir çocukla eş değer notun senin ne kadar aptal bir kişi olduğunun kanıtı.Beni bu numaradan ara da sana şu paranı vereyim''yazıp kağıtı resepsiyona bırakıp oradan ayrıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT
Подростковая литератураUmut;şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız...