"Aysima olmuyor, anlamıyor musun? Bir heves uğruna evlendik ama yürütemiyoruz işte."
"Bir heves uğruna mı? Yaşadıklarımız bir heves miydi senin için?"
"Evet! Bir hevesti, çocuktuk anlayamadık sadece."
Sevdiği adamın tüm yaşadıklarını geçici bir heve...
Bölüm sonunda o minik yıldıza tıklamayı ve yorum yaparak destek olmayı unutmayın lütfen. Yaptığınız yorumlar beni gerçekten aşırı motive ediyor. İyi okumalar🤍
Bölüm şarkısı: Emir Can İğrek - Ali Cabbar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İskender Soyhan
Genç adam, üzerine geçirdiği kar beyazı gömleğin düğmelerini iliklemeden hemen önce, bakışları her zamanki gibi, göğsünün tam üzerine yaptırdığı minik ay dövmesinde takılı kaldı birkaç saniye. Buruk bir tebessüm geçip gitti dudaklarından. Aşk, öyle bir illetti ki, bir kere girdiyse damarlarınıza, söküp atmanız yıllar alıyordu. Hatta, çoğu insan söküp atacak kadar bile şanslı olmuyor, son nefesini verene kadar o acı ile baş etmek zorunda kalıyordu.
İskender, şanssız olanlardandı. Gönlü karşılıksız aşka düştüğünde daha 24'dünde genç bir delikanlıydı. Şimdi ise, 32 yaşındaydı. O dövmeyi yaptırdığı günden beri, ne kalbine, ne cismine hiçbir kadını yaklaştırmamıştı. Kalbi bir başkası için atarken, koynuna birilerini almayı kendisine, duygulaına hakaret saymıştı genç adam. O minik ay dövmesi, İskender'in aşka tövbesiydi. O dövme ile sadece bedenini değil, yüreğini de mühürlemişti İskender Soyhan.
Aysima, ismini zikretmeyi bile kendine haram bildiği kadın. Onu ilk gördüğü gün, dün gibi tazeydi anılarında. Su içmek için indiği mutfağın penceresinden güneş gibi parlamıştı kalbine doğru. Kardeşi ile evlerinin bahçesinde kol kola dolaşan genç kızı gördüğü ilk anı, ömrü boyunca unutamazdı. Genç kız, henüz daha 17'sindeydi o zaman. İskender, kendisine ayıp bilmişti diğerine uzun uzun bakmayı. Aysima, ona göre çocuktu o zamanlar. Diline de, kalbine de mühür vurmuş, tek kelime etmemişti kimseye uzun bir zaman.
Sonra aradan bir yıl geçmiş, günün birinde kız kardeşi Derin her zamanki pervasızlığı ile odasına dalarak, arkadaşının doğum gününü, yöneticisi olduğu kulüpte kutlamak istediklerini söylemişti. İskender ilk başta reddetmişti bu isteği, lakin doğum günü sahibinin kim olduğunu öğrendikten sonra anında karar değiştirmişti.
Bu, cin gibi gözlerinden hiçbir şey kaçmayan Derin'in gözlerinden kaçmamıştı pek tabi. İlk o gün, kız kardeşinin dayanılmaz ısrarı üzerine kalbindekileri diline getirme cesareti bulabilmişti kendinde.
O gece, kalbinin 17'lik ergenler gibi çarpışı hâlâ kulaklarındaydı. Genç kızı görünce yanlış bir harekette bulunmamak için dua edip durmuştu. Çok geçmeden sabahtan beri gözlerini ayırmadığı kapıda belirmiş iki genç kız. Aysima, kızıla boyattı siyah saçları ile görenin bir daha dönüp bakmasına neden oluyordu. Etraftaki erkeklerin aç bakışlarına daha fazla tahammül edemeyince, Derin'in teklifini kabul eden aklına söverek soluğu hemen ikilinin yanlarında almıştı İskender.
