ACILAR VE UMUTLAR

3. KABULLENİŞ

Bölüm şarkısı zaten içerisinde geçeceği için yazmıyorum, iyi okumalar!

🤍

"İnsanoğlu bir hafta susuzluğa, iki hafta açlığa, uzun yıllar evsizliğe dayanabilir; ama yalnızlığa dayanamaz. Tüm işkencelerin ve tüm ıstırapların en kötüsü budur."

~ Paulo Coelho

Bir çocuk doğduğunda ilk ailesi ile tanıştırdı, ilk adımlarını attığında ailesinin yanında olurdu, ilk kez düştüğünde yine ailesi onu kaldırırdı.

Biraz daha büyüdüğünde arkadaşları olurdu, biraz daha büyüdüğünde birini severdi ve onu da hayatının merkezine koyardı. Sonra kendi ailesini kurardı. Zaman sürekli değişirdi, buna rağmen insanın çevresinde daima birileri olurdu yine de.

Öyleyse neden benim kimsem yoktu? Ben de insandım sonuçta...

Daha önce hiç görünmez olmayı düşlemiş miydiniz? Ben küçükken bunun hep hayalini kurardım fakat büyüdükçe zaten öyle olduğumu anladım. 12 yaşıma dek insanlar beni umursamamıştı, görmezden gelmişlerdi hep. Varlığım hiç kimsenin umurunda olmamıştı.

Hayatım boyunca kimse beni yalnız bırakmadı, çünkü kimse beni hayatının bir parçası olarak görmedi.

O kaldırımda otururken bunları düşünüyordum. Yalnız olduğumu düşündüğüm zamanlar sayılıydı ve bu da o anlardan biriydi. Eskiden yalnız hissettiğimde Turgut abi var en azından derdim ama o da şuan olduğu gibi bir noktaya kadar yanımda olabiliyordu.

Mesela her an telefon edebileceğim bir babam olsa, evde beni bekleyen bir annem... Çok mu şey istiyorum?

Kendimden beklemediğim bir anda gülmeye başladım. Sinirlerim bozulmuştu. Şuan hiç bilmediğim bir yerde, tek başıma oturuyordum ve yardım isteyeceğim bir Allah'ın kulu yoktu!

Onlardan yardım isteyebilirsin.

İç sesimin söylediği şeyle duraksadım. Onlar dediğim bana zerre kadar güvenmeyen insanlardı, onlar mı bana yardım edecekti? Hadi ama, olmayan şansımı zorlamanın bir anlamı yoktu.

Sabah 'İstanbul'da donmuş bir kadın bedeni bulundu!' başlığıyla manşetlerde olmak istiyorsan keyfin bilir, ben son sözümü söyledim!

Manşetlere bu şekilde düşmek istediğimi sanmıyordum. Hızla telefonumu çıkarıp Koray'ın daha önce oluşturduğu WhatsApp grubuna girdim ve hızlı bir mesaj yazdım.

Merhaba. (03.24)

Yardımınız gerek. (03.24)

Saat çok geç olmuştu, bu akşam gideceklerdi, bensiz gittilerse harbi mahvolmuştum. Fakat anında gelen bildirim sesi içimdeki karamsarlığa bir darbe olmuştu.

Koray Güler: Ne oldu? (03.24)

Koray Güler: Bitirmemiz gereken başka biri daha mı var? (03.24)

Gonca Çelik: Kız yardım istemiş sen dalga geçiyorsun, karşındaki ne durumda bir düşün! (03.25)

Gonca Çelik: Ama tabii sen karşındakinin hislerine önem vermezsin değil mi?. (03.25)