အခန်း - ၆၃
Lighthouse Of Love 💜 အချစ်မီးပြတိုက်လေး
မေမေ့ဆီကို မနက်ဖြန်မှပြန်ကြမည်ဖြစ်သည်။ ဘာလို့ဆိုမမဖြူငယ်တို့ ခရီးပန်းလာကြတယ်မလား။ မမတို့လင်မယားကို လွန်းငယ်အခန်းလေးပေးထားပြီး ဖေကြီးရဲ့သားအသစ်ကတော့ သူ့အခန်းတွင်သာနေလေသည်။
"ဦးအိပ်သွားပြီလား"
"အွန်း "
"လွန်းငယ်အိပ်မပျော်လို့"
အသံလေးကိုတိုးတိုးလေးပြောနေသည့်ခလေးက ဥဿာနားဆီသို့ ကပ်၍ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ပက်လက်အိပ်နေသည့်ဥဿာနားဘေးသို့ လေတွေဝင်နေ၍ ကြက်သီးတွေပါထလာသည့်ဥဿာမှာ နဂိုရှိနေသည့် အိပ်ချင်စိတ်များတောင် ပျောက်သွားရသည်။ ဒါကိုမကျေနပ်သေးပဲ ရင်ဘက်ပေါ်ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတစ်ပိုင်းလုံး ပစ်တင်လာပြီးဖိအိပ်နေသည့်ခလေးကြောင့် ဥဿာအသိစိတ်တို့တောင်ပျောက်ချင်လာတော့၏။
"ခလေး"
"ဟွန်း ဦးပြောလေ"
"ကိုယ့်ကိုအဲ့လိုမစနဲ့"
"လွန်းငယ်ကဘာစလို့လဲ"
ဟာကွာခက်ရချည်ရဲ့။ ဒီညမှဥဿာစိတ်တွေလဲ ယိုင်လဲကာ ညစ်ထေးနေမိသည်။ ဒါကိုဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်နှင့် ရင်ဘက်ပေါ်ပတ်လှိမ့်နေသည့်ခလေးကြောင့် ပိုခက်နေရပါပြီဗျာ။
"တကယ်အိပ်မပျော်လို့ပါဆိုနေ"
"အမေရေ့... ဦး"
လွန်းငယ်ထထိုင်မည်ကြံနေတုန်း ဦးကထလာကာ လွန်းငယ်ကိုလှဲချလိုက်သည်ကြောင့် လန့်သွားရသည်။
"ဦးဘာလုပ်တာလဲ"
နှစ်ဦးသားကြားရုံလေသံလေးနှင့် ပြောလာသည့်ခလေးအသံလေးက အမှောင်ထုအနည်းငယ်ကြီးစိုးနေသည့်အခန်းထဲ ဥဿာအသိစိတ်တို့ကပ်မရအောင် တမင်ဆွဲဆောင်နေသည့်အလားဖြစ်သည်။
"ခလေး အသက်ပြည့်ပြီမလား"
လွန်းငယ်ခေါင်းလေးပါငြိမ့်ပြ၍ အွန်းဟုဖြေလိုက်သည်။
"ကိုယ်အခုအခွင့်ရေးယူရင် ခလေးခွင့်ပြုမှာလား"
လွန်းငယ်သွေးတွေ ဆူပွက်သွားရ၏။ ဒီအခြေနေက ဘာကြီးလဲ။
YOU ARE READING
Lighthouse Of Love (Completed)
Romanceအချစ်တွေကင်းမဲ့ပြီးမှောင်မိုက်နေတဲ့ကိုယ့်ဘဝလေးကို အလင်းရောင်ပေးခဲ့တဲ့ခလေးက ကိုယ့်ရဲ့မီးပြတိုက်လေးပါကွာခလေးရယ်။ ဥဿာခမ်းထည်🖤💜 နိုးနိုးလွန်းငယ်
