inspiration, hyunin

2.3

(Jeongin'den)

"Jeongin! Kollarını daha çok kaldırmalısın!"

Dans kursuna yazıldığım için bir kez daha küfrederken, yanıma öfkeli suratıyla yaklaşan yeni dans öğretmenine baktım. Kollarımı sıkarak daha fazla yukarı kaldırdı.

"Eunji! Gelmeyen öğrencileri söyle."

"Minho, Hyunjin ve Jaehyun hocam."

"Eksi at çabuk."

"Hocam ama eksileri 3 gün gelme-"

"Sen at!"

Sinirle soluyup acımaya başlayan kollarıma baktım. Tanrım! Bizim hoca da hamile kalacak zamanı bulmuş cidden.

"Devam edin!"

Hoca müziği açtığında hepimiz hızla devam ettik. Aralarında en esnek ben olduğum için dansta sıfır açma partı bana verilmişti. Her ne kadar çok iyi açamasam da yapıyordum işte. O part geldiğinde, hızla sıfır açtım. O sırada hoca müziği durdurdu.

"Jeongin tanrı aşkına napıyorsun! Aranızda en iyi yapan kişi kim?"

Herkes benim adımı söylerken hoca bana baktı.

"Tekrar sıfır aç."

Ben fazla o pozisyonda durduğunda canım acıdığı için birleştirdiğim bacaklarımı, hocadan azar yemiyim diye en fazla açabildiğim şekilde sıfır açtım.

"Biraz daha iyi ama yetmez."

Hoca ayağını üst bacağıma koyup bastırdı. Gözlerim açıdan dolarken konuştum.

"Hocam acıyor!"

"Alışacaksın."

Ben bağırmaya başladığımda kapı sert bir şekilde açıldı.

"Siz ne halt yediğinizi sanıyorsunuz!"

Bay Kim'in sesiyle tanrıya şükrettim. Hoca hızlıca ayağını çektiğinde bacaklarımı kendime doğru çekip tahta zemine yattım. Eunji hızlıca kapıdan geçip yanıma geldi ve su uzattı.

"Teşekkür ederim Eunji, Bay Kim'i çağırdığın için."

"Sen iyi misin? Ayağa kalkmayı dene. Hyunjin ve Minho da en gelmeyecek günü bulmuşlar!"

Eunji'ye de tutunarak ayağa kalktım. O sırada Bay Kim adını bile hatırlamadığım dans hocasını dans kursu odasından çıkardı.

"Eunji."

"Efendim?"

"Ben yürüyemiyeceğim galiba."

"Jeongin, oran iyi mi?"

"Nerem?"

"Jeongin bilerek mi yapıyorsun amına. Oran işte."

Anladığımda büyüyen gözlerle Eunji'ye baktım ve koluna vurdum.

"Şapşal! Öyle sorulur mu?"

"Jeongin, ya nasıl sorayım? Jeongin pipin iyi-"

Hızlıca Eunji'nin ağzını kapattım.

"İyi olmasa ayakta duramazdım. Ayrıca eve nasıl gideceğim ben? Adım atamıyorum."

"Sen otur şuraya. Ne yapacağımı buldum ben."

Beni yavaşça yere otuttururken bıkkınca ne yaptığını izledim.

"Alo, Hyunjin! Koş! Jeongin düştü! Evet evet dans kursundayken. İyi değil! Bayıldı, ayrıca kan var! Tek ben varım okulda. Arama ambulansı! Sen gel! Çabuk ol! Ayrıca arabalara dikkat et kaza yapma. Alo? Alo! Son dediğimi duymadı galiba."