hayat bir yol,bense onun yolcusu

Bölüm 9.Gereksiz Kıskançlıklar

Oyunu bayağı sevmiştim.Kulüptekiler de gayet samimiydi.Her akşam onlarla sohbet ediyordum.
Kulüpte en iyi arkadaşım Arda'ydı.Hep onunla konuşur, şakalaşırdık.Hatta Arda'yla tanıştığımız gün sabaha kadar konuşmuştum. Ama Aysima hep bizi kıskanıyordu. Oysa ki, ben daha 12 yaşında, Arda'ysa 16 yaşındaydı.
Bir akşam yine hep beraber sohbet ediyorduk. Aysima bana sataşmaya başladı.
Aysima:Serap,Ardayla konuşmayı bıraksan mı acaba?
Ben:niye ki? O benim arkadaşım.
Aysima:o senin arkadaşınsa benim de sevgilim.
Ben:Sevgilin diye arkadaşlarıyla konuşmasını yasaklaman gerekir mi?
Aysima:Serap, sen bir özele gelsene.
Ben:tamam
Aysima özelden yazdı.
Aysima:Serap, sen Ardayı neyin olarak görüyorsun?
Ben:Arkadaşım olarak.
Aysima:Arkadaşın olarak da görmeni istemiyorum. Çek git!
Ben:Aysima, sana ne. Arda benim arkadaşım ve onu yalnız bırakmam. Hatta hiç bir arkadaşımı bırakmam.
Aysima:öyle bir bırakırsın ki.
Ben:güle güle
Artık moralim bozulmuştu. Ben nasıl böyle birisiyle karşılaştım ki. Ben hayatımda kimseyi sevmedim, öyle gözle de hiç bir erkeğe bakmadım ya da herhangi bir erkeğe o niyetle yazmadım, konuşmadım. Şimdi uğraşmam gerekecek.
Bu düşüncelerin ardından Arda mesaj attı.
Arda:Serap, iyi misin?
Ben:biraz moralim bozuk Arda, sevgilin bayağı kıskanç. Ben seni sadece bir arkadaş olarak görüyorum oysa ki. Başka türlü olamaz.
Arda:Biliyorum Serap.Ben de seni aynı şekilde. Ben Aysima'yla konuşacağım. Sen dert etme.
Ben:Teşekkür ederim Arda.
Arda:Ne demek.
Şimdi birazcık bile olsa, rahatlama gelmişti. Arda Aysima'yla konuşacak ve bu sorun ortadan kalkacak.