Management Relationship

Κεφάλαιο 16ο

Louis' pov

Δεν ξέρω γιατί πέταξα εκείνη την βλακεία πως είμαστε φίλοι. Δηλαδή πόσο φίλοι μπορούν να είναι δυο άνθρωποι που έχουν φιληθεί και έχουν κάνει και σεξ; Ναι βέβαια είμαστε κολλητοί. Απλά αυτό ένιωσα πως έπρεπε να πω. Δεν το πολύ πιστεύω, όμως είναι καλύτερα που το ξεκαθαρίσαμε ή ναι... ότι κάναμε τέλος πάντων...

Είπα και στα παιδιά τι έγιναν όμως δεν φάνηκαν να εκπλήσσονται και πολύ. Δεν ξέρω γιατί αντέδρασαν έτσι. Απλά χαμογέλασαν πονηρά και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Περιμένω κάποιος να πει κάτι για να σπάσει την σιωπή.

«Θα πείτε τίποτα;» ρωτάω.

«Τι να πούμε...» ανασηκώνει τους ώμους του ο Niall και ακουμπάει την πλάτη του πίσω στον καναπέ.

«Θες ειλικρινά να σου πω τι σκέφτομαι;» ρωτάει ο Liam.

«Πες το.»

«Είσαι τσιμπημένος με την Adriana.» λέει απλά.

«Τι είμαι; Ούτε καν!» λεω αμέσως.

«Καλά καλά τραγούδα εσύ.» γελάει ο Liam και τον συνοδεύουν οι υπόλοιποι.

«Εσείς τώρα τι γελάτε;» λέω αγριεμένα.

«Συμφωνούμε!» λέει ο Zayn γελώντας. Σηκώνομαι απότομα όρθιος και ξεκινάω να φύγω για το δωμάτιο μου.

«Όσο και να προσπαθείς να το αποφύγεις το ξέρεις πως έχουμε δίκιο.» ακούω την φωνή του Harry πριν κοπανήσω την πόρτα πίσω μου.

End of Louis' pov

Κάθομαι στο κρεβάτι μου και κλαίω μια ώρα τώρα. Δεν μπορώ να ηρεμήσω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μέσα στο κεφάλι μου υπήρχε μια και μόνο φράση: "Είσαι φίλη μου και νοιάζομαι για σένα". Κάθε φορά που την σκεφτόμουν σπαράζω ξανά και ξανά. Ασταμάτητα... τι τρέχει με εμένα τέλος πάντων τώρα τελευταία;

Απλά κάνω ένα ζεστό μπάνιο και ηρεμώ λίγο. Νιώθω όλους μου τους μύες να ηρεμούν και εγώ να χαλαρώνω. Μόλις βγω σκουπίζομαι και βάζω ένα μαύρο τζιν με μια μακριά γκρι φαρδιά μπλούζα που πέφτει στον δεξί ώμο. Παίρνω την τσάντα μου και τα κλειδιά μου και αφού κλειδώσω κατευθύνομαι προς το σπίτι της Perrie. Μου είπε πως είναι εκεί κι η Sophia άρα θα τους πω τι έχει γίνει μπας και με βοηθήσουν.

Περπατάω για δέκα λεπτά και φτάνω. Ευτυχώς μένουμε κοντά. Μερικές φαν είναι από έξω. Τις προσπερνάω διακριτικά και μπαίνω μέσα στην αυλή του σπιτιού. Χτυπάω την πόρτα απαλά και μου ανοίγει η Perrie. Μπαίνουμε μέσα και αφού τις χαιρετήσω και τις δυο καθόμαστε στον καναπέ. Μου φέρνει λίγο τσάι με μερικά βουτήματα και στην αρχή συζητάμε για ηλίθια θέματα.

«Έκανα σεξ με τον Loui!» πετάω στο άκυρο.

Τα μάτια και των δυο ανοίγουν διάπλατα όπως και τα στόματα τους. Θέλω να γελάσω με τις εκφράσεις του, αλλά αποφασίζω να μην το κάνω. Απλα ξεκινάω να τους λεω και για το φιλί τότε. Ύστερα σωπαίνω και περιμένω να πουν κάτι. Απλά γελάνε πονηρά και κοιτάζονται. Εντάξει...

«Είναι απλό...» λέει η Perrie και κοιτάζει την Sophia.

«Ποιο είναι απλό;» την κοιτάζω μπερδεμένα.

«Σου αρέσει ο Loui.» λέει η Sophia χαμογελώντας πονηρά.

«Τι μου κάνει; Όχι!» λέω αμέσως.

«Ναι καλά, ότι πεις.» συνεχίζει η Sophia.

«Δεν μπορείς να κρυφτείς από εμάς και το ξέρεις.» συνεχίζει η Perrie.

«Δεν μου αρέσει ο Louis. Τέλος κουβέντας!» λεω και σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος μου.

«Ναι καλά. Θα μας θυμηθείς και τότε θα είναι αργά.» είπε η Sophia και η Perrie κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. Εγώ απλά τους έβγαλα την γλώσσα και γελάσαμε όλες μαζί.

Δεν νομίζω να μου αρέσει o Loui σαν κάτι παραπάνω απο φίλος. Βασικά δεν ξέρω. Βασικά... δεν θα κάτσω να το αναλύσω. Άλλωστε χτες μου είπε πως είμαστε φίλοι. Μου το ξεκαθάρισε, άρα δεν εχει σημασία αν μου αρέσει εμένα ή όχι. Είμαστε φίλοι και αυτό θα παραμείνουμε. Φίλοι...

(ΧΕΛΛΟ ΞΑΝΆ! ΤΙ ΚΆΝΕΤΕ; ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΚΑΛΆ^^ ΟΡΊΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΤ ΓΙΑ ΣΉΜΕΡΑ. ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΆΡΕΣΕ ΑΝ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΚΆΠΩΣ ΜΙΚΡΌ ΚΑΙ ΑΥΤΌ. ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΤΙ ΈΧΩ ΠΆΘΕΙ... ΊΣΩΣ ΑΠΛΆ ΦΤΑΊΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ:( ΤΈΛΟΣ ΠΆΝΤΩΝ... ΑΥΤΆ ΑΠΌ ΜΈΝΑ. ΜΗΝ ΞΕΧΝΆΤΕ ΝΑ ΚΆΝΕΤΕ VOTE ΣΤΑ ΚΕΦΆΛΑΙΑ ΓΙΑΤΊ ΜΕ ΒΟΗΘΆΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΛΈΜΕ:*)