♡MELİS♡
Aşağı indim ve Ayda'yı aradım. Dışarısı çok soğuktu ve kar dizimi geçiyordu. Ayda telefonu açtı:
-Alo
-A-Ayda iyi misin?
-Melis hastayım
-Kıyamam ya sana neredesiniz?
-Dershaneye geldik
-Ayda'm eviniz nasıl?
-Bilmiyorum sizin ki?
-F-felaket
Ayda ile konuştuktan sonra bizim apartmana baktım.Heryer yıkıldı....duvarların hepsi yıkıldı evlerin içi gözüküyor. İşte bu çok koydu.Belki bazılarınızda vardır. Benim gibi anksiyete sorunu olan ama benimki ilerlemiş derecede ve kendi psikolojimide katınca ultra oluyor. Üstüm başım çok kötü gibi hissediyordum. Ve yere oturdum karın üstüne ağlamaya başladım. Neden ben? Tüm sorunlar neden benim, Aydanın, bizim başımıza geliyor. Neden sürekli bir koşuşturma içindeyiz? Her laneti neden kendi üzerimize çekiyoruz? Şu zamana kadar yaşadıklarımız yetmedi mi? İşte tam olarak bu sorunlar yüzünden ağlıyordum işte.Ha bide anksiyeteden kaynaklı sitemiz şuanda çok kalabalık ve benim anksiyetem tutmaya başlıyor. Ne yapıcağımı bilmiyorum. Annemgıl daha aşağı bile inmediler.bir tane adam bağırdı "DEPREMİN ŞİDDETİ 7.7! " salak adam! Neden bunu söylemek zorundasın? Herkes zaten çok kötü durumda bide hatırlatarak daha da mı kötü olalım!! Yine beni sinirlendirdiler of. Bizim üst katımızda oturan bir teyze var.Kendisi felç bu yüzden yürüyemiyor.Taekwondo hocam ile aynı sitede oturduğumuz için teyzenin yanına koştuk "Teyze tutun indireyim seni" dedim evet daha demin ağladığımdan bahsediyorduk ağlıyordum ama şuanda kitlenmenin zamanı değildi. Hocam ile koluna girdik ve teyzeyi aşağı indirmeye başladık
-Teyzem bana çok bastırma ahy!
-Yavrum bana yardım etmeye gelmedin mi sen?
-Teyzem yardım etmeye geldim ama seni senden bilmem kaç yaş küçük biri taşıyor farkında mısın ah teyze düşeceğim ahh TEYZE BASTIRMA!
-Yavrum ne bağırıyorsun ya
-Tamam teyze sus son bir basamak hadi. Ah bitti
Ahahah evet teyze ile aramızda geçen diyalog tam olarak bu. Annemgil aşağı indiler ve arabaya bindik. Trafik çok kalabalık ve herkes öyle bir sürüyor ki kaza ihtimalleri milyarlara yükseldi. Spor salonumuz var. Evet taekwondocu olmamdan belli olur heralde. Spor salonumuza geldik. Annemle kardeşim arabada beklediler. Ben ve babamda spor salonuna girip salonu kontrol ettik. Eh yani çokta bişey yok ama hasar var mı var. Ters tavanların bir kısmı düşmüş, aynalar patlamış, taekwondo salonunun duvarı açılmış böyle yani. Cafe tarafına baktığımızda bişey olmadığını gördük. Hemen sobayı yakmaya başladık. AnnemGili çağırdım onlarda geldi. Jimnastik salonunun arka tarafında kardeşimin beşiği vardı. Babamla birlikte almaya gittik. Evet, Jimnastik salonunda da hasar yok denemez, birkaç tavan düşmüş ve duvarlar soyulmuş. Babamla hızlıca beşiği aldık ve kafe tarafına getirdik.O sırada kuzenimle konuştum onlarda buraya geliyordu, en yakın arkadaşım ile yani ablam diyebilirim onunla konuştum ve onlarda buraya geliyormuş. Kafenin içine girdim ve şu birşeylerr satılan yer varya işte ne denir bilmiyorum oraya girdim. Dolapların kapağı açılmış ve içindeki sodalar, kolalar, soğuk çaylar ve suların hepsi yere düşmüştü. Onları toplamaya başladım ha şunu sorabilirsiniz
Neden her şeyi sen ve baban yapıyorsunuz? Çünkü annem dediğim gibi kardeşimi tutuyordu. Ve bu yüzden babama yardım edebilecek tek kişi bendim. Hem annem kardeşimi tutmasa bile ben babam ve anneme yardım ederdim
**
Aradan saatler geçti ve sabah oldu saat 7.30 şuanda. Ablam dediğim arkadaşım ve kuzenim gıl geldiler sabaha kadar deprem konuştular. Ha bu arada arkadaşımın annesinin kardeşi falan da geldiler. Yaklaşık 20 kişiden fazla kişi burdayız saymadım artık. Arkadaşım ve kuzenimle birlikte bir bisküvi bulduk ve yemeye başladık o sırada da olanları konuşuyorduk.hah, konuşucak başka konumu var sanki. Sonrasında babam gil yiyecek bişeyler bulmak için dışarı çıktılar. Tahmin ettiğiniz gibi evet. Burada heryer kapalı. Fırınlara hatta benzinliğe kadar herşey kapalı. Ah hayır olamazz arkadaşıma ablam diyeceğim. Ablamın yengesinin evi yıkılmış! Yengesi ve amcası bide kuzenleri enkaz altındalarmış! Ah lanet olsun, yengem yani ablamın annesi ona yenge derim. Yengem ağlamaya başladı. Herkes onu teselli etmeye başladı
**
Aradan yine saatler geçti. Çok uykumuz geldiği için annemgilden zar zor izin alarak jimnastik salonuna geçtik ve ordaki minderde 1 saat falan uyuduk. Kalktık ve sohbet muhabbet falan işte klasik herkes arkadaşları ile fln konuşuyor yani şöyle bir ortam hayal edin. Herkesin kulağında telefon var ve herkesin gözleri dolu kızarık hatta mosmor ve duvarları dökülmüş bir alanın içindeyiz.
Yengem birden bağırarak içeri girdi. Ne oluyorr böyle? Annem ve halam yengemin peşinden koşuyorlardı ve oturdular yoksa tahmin ettiğim şey mi olmuştu?
𝐷𝑖𝑔̆𝑒𝑟 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑛𝑒 𝑧𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑔𝑒𝑙𝑖𝑟 𝑏𝑖𝑙𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚 𝑎𝑚𝑎 𝑖𝑦𝑖 𝑜𝑘𝑢𝑚𝑎𝑙𝑎𝑟𝑟 𝑣𝑒 𝑦𝑖𝑛𝑒 𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚𝑙𝑎𝑟ı𝑛ı𝑧ı 𝑏𝑒𝑘𝑙𝑖𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚 𝑜𝑘𝑢𝑟𝑙𝑎𝑟𝑟
