ភាគ55:បងនៅចាំងូតទឹកឲ្យអូនសិន

456 57 4
                                    

   
  បបូរមាត់ប៉ះយ៉ាងថ្នមៗ ដោយមិនកម្រើកយល់ថាដូចថ្មីថ្មោងណាស់នៅពេលនេះ ជីមីនបិទភ្នែកចង់ងាកមុខចេញណាស់ តែយ៉ុនហ្គីលើកដៃមាំនាយមកក្រសោបថ្ពាល់ជីមីនចាប់ផ្ដើមកម្រើកបន្តិបម្ដង

  «ហឹមម!»សម្លេងក្រហឹមពីជីមីនព្រោះតែគេកំពុងតែរុញនាយចេញតែនាយដូចជាស្អិតជាងជ័រកាវទៅទៀត

    យ៉ុនហ្គីវិញកាលបើបានប៉ះបែបនេះហើយ គេរឹតតែមិនចង់ដក មិនឃ្លាតឡើយចង់ឲ្យពេលវេលា
បញ្ជប់នៅត្រឹមនេះណាស់ នឹកណាស់មិនចង់ឃ្លាតនោះទេ

    ក្បួនថើបយូរៗក៏ធ្វើឲ្យជីមីនទន់ទៅៗទន់និងស្នាមថើបមួយនេះ ក៏សុខចិត្តស្ងៀមឲ្យគេថើបមិនរើចេញទៅណា

ឃើញគេមិនកម្រើកមិនរើនាយកាន់តែបានចិត្ត
លូកអណ្ដាតចូលទៅមួយតង់ទៀត ដួសដងរស់ជាតិ ដែរគេធ្លាប់ក្រេបជញ្ជក់នោះអស់ជាយូរគេពិតជានឹកណាស់

  «ផ្អែមណាស់!»សម្ដីនាយនៅពេលដកបបូរមាត់ឲ្យមានសេរីភាពវិញ ឯជីមីននោះដង្ហើមត្រងិតព្រោះតែចង់អស់ខ្យល់ពីពោះ

«ហ្អឹកកមនុស្សឆ្កួត!»ជីមីននៅពេលប្រម៉ូលខ្យល់ដង្ហើមឲ្យបានល្អវិញហើយក៏រុញគេចេញមួយទំហឹងរត់ចេញទៅ តែដោយសារខាងមុខផ្ទះនាយមិនភ្លឺធ្វើឲ្យជីមីន ទាក់ជើងនិងដុំថ្មដែរគេរៀបវាជាជួរធ្វើជាសួននោះដួលមួយទំហឹងចូលក្នុងផ្កាតូចៗនោះ

«អួយយហិកៗ!»

«ជីមីន?»យ៉ុនហ្គីរវល់តែភ្លឹកមិនបានគិតថាតាមគេទេតែក៏លឺរាងតូចស្រែកត្អូងនាយក៏រហ័សរត់ទៅមើល

«មានឈាម?»យ៉ុនហ្គីរត់មកមើលនាយយកដៃប៉ះកជើងជីមីនដូចជាសើមៗ

  «អ្ហឹកកៗលោកចង់ធ្វើអីដាក់ខ្ងុំចុះវិញ!»ជីមីននិយាយតែមាត់ទេតែអាពេលគេលើកបីក៏លើកដៃអោបកគេវិញដែរ

«ដាក់ចុះហើយអូនដើររួចទេ?»យ៉ុនហ្គី
«រួច. អួយយហ្អឹកកៗមិចក៏មិនប្រាប់មុននិងដាក់ចុះ?»
ជីមីនស្រវាចាប់ដើមដៃនាយនៅពេលនាយទម្លាក់ខ្លួនគេឲ្យឈរវិញ ទាំងមិនបានដឹងមុនធ្វើឲ្យគេទប់លំនិងមិនរួចព្រោះជើងគេមានទាំងឈាមនិងឈឺទៀត

ម្ចាស់ចិត្តមីនយ៉ុនហ្គីWhere stories live. Discover now