Ve doğru hatırlıyorsam okulun bitmesine 2-3 gün gibi kalmıştı ben o gün okulda neden telefonu açamadığımı izah etmek için Serkan'ı arıyordum. Ama bir türlü bulamıyordum sanki yer yarılmışta içine girmiş gibiydi. Bi andan okulun biticeği için gelen o mutsuzluk ve Serkan'ı bulanayınca gelen endişe beni iyi şeyler düşünmeye izin vermiyor gibiydi. Herkes kendi halinde takılıyor, dersler boş geçiyordu ama bilirsiniz bu yüzden okula gelmeyenlerde vardı. Ha bide ben vardım işte devamsızlığım olduğu için gelmek zorundaydım okula bizim sınıftan sadece 4-5 kişi( (ben dahil) geliyordu eziklerin ve toksik kişiliğe sahip erkeklerin gelmesine bile razıydım ama o kız grup'u bir türlü gelmesin istiyordum hani size bahsettiğim Eda'nın kurduğu o grup onlara her baktığımda davranışlarından o kadar gıcık kapıyordum ki, anlayamazsınız. İçimden "ıyy" diyerek kusma isteği geliyordu ne bileyim ama bir türlü onlara alışamıyordum. Merak etdiğinizi çok iyi biliyorum o yüzden ben Serkan'dan bahsedeyim....
Dediğim gibi onu her yerde arasam da bulamamıştım bir şey mi oldu acaba diye düşünmüyor değildim. Bizim okula telefon getirmek yasaktı ama buna bakmayarak o kız grup'u getiriyordu bunuda öğretmenler hariç herkes biliyordu bende telefonumu getiremediğim için o kızlardan istemek zorunda kalıcaktım maaleseff. Ve bu benim için tam bir işkence gibiydi
Eda'nın mutlu olduğunu görüp ondan isteme kararı aldım ve onu gördüğüm yerde "Edaaa!!!!" Diye bağırdım öyle böyle değil ama baya çığlık attım okul kolidorunda herkesin bana bakarak "bu kız delirdi mi? Manyak mıdır nedir" dediklerini duyar gibiydim. Eda'da benden eksik kalamazdı zaten ve o da "Ne var ezik??" Diye bağırdı; Ben içimde ona ana-bacı söverken sırf telefonu versin diye iyi davranmalıydım. Ve bizim diyalog böyle gelişti:
Ben-Eda ya senden birşey rica edicektim de ede bilirmiyim?
Eda-Yine ne isticeksin ezik?!
Ben (İçimden) -Ezik sensin ezik kafalı mal kendine hiç mi bakmıyorsun????
Ben (Gerçekte söylediğim) -Aa ezik demeyelim lütfen, ve şey isticektim şey...
Eda-Kızım sen harbi kıtsın kaç kere söyle diceğim söylemezsen söyleme be (Arkasını döner ve gitmeye çalışır)
Ben (Arkasından koşup kolundan tutarak) ben senin telefonunu isticektim sadece 5 dakika çok bir şey değil
Eda- Bu muydu söyliceğin daha önceden söylesene hm bir cevap vermem gerekiyor dimi o zaman "HAYIR" Hahaha
Ben (İçimden) -Harbi salak kafası basmıyor belki bir ihtiyacım var bu kadar mı acımasızsın
Ben (Gerçekte söylediğim) -Lütfen çok az çoookk..
Eda- Tamam o muşmula sursatını görmeye dayanamıyorum al ama çabuk getir yoksa alırım bak!
Ben- Ço-ço-çokk teşekkür ederi-
Eda- Gerek değil bana teşekkürün işini bitir canım telefoncuğumu geri getir hemen
Ben (Telefonu alıp konuşmaya giderken) -Aman yemedik telefonunu ne cimri kendini beğenmiş birisi bu böyle nefret etmekte haklıymışım
Eda duymuş gibi davranır- Ne dedin sen öyle dilinin altında
Ben (İçimden) -Bi kurtulamadım senden yeter yeter of
Ben (Gerçekte söylediğim) -Teşekkür ediyordum başka ne yapıcağım zaten dimi?
Eda- Tamam çabuk ol artık
Ben Serkan'ın numarasının bu telefonda ilk kez olucağını sanarken başka şeyler karşılaştım..
-Devamını istiyorsanız, oy ve destek vermeniz oldukca yeterli öptüm sizi!🖤
