Riki öylece cesetlere bakıyordu. Akşam olmaya yaklaşınca kapıyı sıkıca kapatıp kilitledi ve arka bahçeye çıktı.
Ailesinin bedenlerini arka bahçeye gömdükten sonra cansız gözlerle toprağa bakmaya başladı.
"Neden... Neden size bunu yaptılar? Şimdi... Sabah kalktığımda, kim beni sevindirecek..? Ya da kim beni prensim... Diye sevecek?"
Gözleri tekrardan dolmuştu. Onun yaşına göre çok ağırdı bu.
Daha fazla dayanamayacağını anladığında içeri girip hemen uyumuştu.
Artık onun için daha zorlu bir dönem başlıyordu ve o, Yuin'in hayatının kendisi yüzünden tehlikeye girmesini istemiyordu.
Sonraki sabah Riki ruh gibiydi. Sadece bir bardak süt içip geri yatakta oturmuştu.
Öğlen saatlerinde Yuin kapıyı çalmıştı. Düne göre çok kötü gözüküyordu.
Riki kapıyı açar açmaz Riki'ye sarılıp ağlamaya başlamıştı.
"Riki... Ben özür dilerim."
Riki anlam veremeyip "Neden özür diliyorsun, ne oldu?" diye sormuştu.
Yuin gözyaşları arasında, "Riki, ailen... Ben gerçekten bilmiyordum... Özür dilerim." diyebilmişti.
Riki anlamıştı olayı. Riki'nin ailesini, Yuin'in ailesi öldürmüştü.
Riki ona daha sıkı sarılarak teselli etmeye çalışıyordu.
"Özür dileme, senin suçun değildi bu. Şimdi ağlama, tamam mı?"
Yuin burnunu çekerken kafasını "Evet." anlamında sallamıştı.
Bir süre konuşmuş, oyun oynayıp olayları unutmuşlardı.
Yuin'in aklında tek bir soru vardı... Riki'ye sorup sormamak arasında çok arada kalmıştı.
"Riki, bizi yakalarlarsa ne olur?"
"Sanırım ceza alırız."
"Ne cezası?"
"Bilmiyorum ki."
Aslında Riki biliyordu ama onu korkutmak istemedi. Çünkü ölüm korkutucuydu...
O gün geç olmadan Yuin tekrardan eve döndü. Ailesi bir gün fark edecekti.
Belki de fark etmezlerdi... Çünkü melezlere olan nefretleri onların gözlerini kör etmişti.
Kızları umurlarında bile değildi.
O gece Riki evin altındaki yoldan Heeseung'ın evine gitmişti.
Heeseung, Riki'nin abisi gibiydi. Heeseung'ın ailesi de Riki'yi çocukları gibi severdi, onlar diğerleri gibi değildi.
"Riki! Hoş geldin."
Heeseung, Riki'ye sarılmış sonra eliyle saçlarını dağıtmıştı.
"Hoş buldum hyung."
"Durgun duruyorsun Riki. Bir şey mi var?"
"Aslında çok şey var... Ailem... Onlar artık bu Dünya'da değiller ve bir kız var... Yuin diye. O benden küçük ve ailesi, ailemi öldürdü... Ona bir şey olmasını istemiyorum."
"Aaa, Riki... Başın sağ olsun. İstersen burada kalabilirsin ve korkma tamam mı? Ben hep buradayım bir şey olursa çıkıp gelebilirsin. Yuin konusuna gelince... O biliyor mu? Yani cezayı."
"Teşekkür ederim. Ona söyleyemedim, daha çok küçük o."
"Sen çok düşüncelisin Riki. Sizin gibilerden nefret edilmesinden saçma bir şey yok. Hadi biraz dinlen."
O akşam Riki, Heeseung'ın evinde kalmıştı çünkü artık kendi evi o kadar da güvenli değildi...
~~~~~~~~
Sizce Riki cezayı söylese ne olurdu ve söylememek ile hata mı yaptı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Just a person × Nishimura Riki
FanfictionTek istekleri, özgürce arkadaşlıklarını yaşayabilmekti...