ben mandy 15 yaşındayım. kızıl saçlarım mavi gözlerim ve fazlasıyla çillerim var Ailemle yeni bir yere taşınmışdık.
Ev tahtadan sade çatısı üçgen şekildeydi
Ve burası bir kasabaydı yarım saat ilerisinde ise bir okul vardı ne büyük nede küçüktü çok hoş duruyordu.
Yeni evimize çok çabuk alışmıştım bu kasabayla ilgili çok efsane duysamda böyle şeylere pek inanmazdım bu kasaba'da geceleri bir profesör'ün gezdiği,gözlerinin mor olduğu ve uçarak gittiği söylenirdi.
Bunu duyunca kahkalara boğulmuşdum hem saçma hemde komikti. Annemler ben odada telefon ile arkadaşlarımla konuşurken yanıma geldiler:
Bebeğim bizim acil dayınlara gitmemiz lazım yengenle dayın kavga etmişler biraz ağırmış teselli amaçlı gidiyoruz bizimle gelmek isdermisin
Oh! Sanırım orda pek olmak isdemiyorum
Peki biraz uzakta bir iki hafta gelemeyebiliriz biz yokken arkadaşlarını çağırabilirsin tabi korkuyorsan
Peki. Siz gidin ben başımın çâresine bakarım.
