"what's a tired full day" sambit ko at saka humikab
"Astrid open the door please?" Dag dag ko
"Good afternoon rhian? How's your day? Im glad your here" tanong nya saakin ng CPS ko at saka binuksan ang pinto
"Well, it's good...thank you" sagot ko sakanya at saka pumasok na at saka isinara ang pinto
"Are you tired? You want to eat first?" - CPS
"Yes im tired, yeah I'm hungry too...can you cook some foods for me? I'm to lazy to cook for my self...so astrid can you?" - sambit ko
"Yeah sure, just give me 5 minutes"
Sambit nya saakin, narinig ko narin ang pagbukas ng CS (computer stove) sa may kusina kaya alam ko g nag luluto na sya
Nahiga muna ako sa may sofa sa sala at saka ipinikit ang mga mata ko
Flashback
"HAHAHA MOMMY! Stop tickle me! HAHA"
"I won't stop babyy HAHA"
"HAHAHAHA MOMMY PLEASEEE STOP HAHAHA"
"i won't stop if you decided to cuddle with mommy instead of playing games on your tablet"
"I will cuddle with you mommy please stop tickling me my stomach start to hurt HAHA"
"Okay fine baby, let's go... let's watch Netflix on our tv in the living room"
"Yeahhh!!popcorn?"
"Okay i will prepared our snacks just wait me"
"Yeahhhh"
End of flashback
Iminulat ko ang mga mata ko at saka bahagyang ngumiti
Meron parin pala talagang magagandang alaala ang natitira sa alaala ko,
Kala ko natabunan na yun ng mga masasamang nangyari sa buong kabataan ko
"Rhian, come...you can eat now the food is ready" tawag saakin ni astrid kaya nagpasya na akong tumayo para kumain sa may kusina
Matagal na pala talaga kong mag isa...sa buong buhay ko na mag isa ko ngayon ko lang talaga naramdamang mag isa ko
Kase siguro medj natatanggap ko na wla na talaga si mommy at si daddy...na hindi ko na sila makikita at makakasama
Habang tinitingnan ko ang bawat sulok ng bahay namin may magaganda at mga pangit na alaala parin nila dito
Naaawa ako sa sarili ko, wla man lang isa sa mga kamag anak namin ang pumunta dito para damayan ako dun sa mga panahong naglulugmok ako at nag iisa
Tanging mga pulis lang ang nag asikaso sakin, dahil hindi rin naman nila ko kayang alagaan ng matagal dahil may sari-sarili din silang pamilya nadapat ay protektahan at alagaan nila
Nag activate sila sa bahay namin ng ilang mga proteksyon para sakin, duon nila binuo si astrid...na naging sandigan ko rin ng ilang taon hanggang ngayon
Kaya siguro hindi ko naramdamang mag isa ako nung bata pa ko, dahil nandun sya sa tabi ko sa mga panahong malungkot at natatakot ako
Pinoprotektahan nya ko kahit dun sa mga bagay na sya lang ang nakakagawa, pinapatahan nya ko pag umiiyak ako,binibigay nya yung mga gusto ko
Siya ang naging daan para piliin ko paring maging masaya sa araw-araw, Mas pinili kong mabuhay at lumaban para manlang sya naman ang maipag tanggol ko sa panahong kailanganin nya ko
YOU ARE READING
The Words Behind Your Cold Heart
Fiksi RemajaIsang hindi inaasahang pangyayari ang gumulo sa buong pagkatao niya, Nang dahil sa yaman at impluwensya ng pamilya niya buhay nilang mag-ina ang nalagay sa karahasan, dahil sa mga taong gustong umangkin sa mga kayamanang kanilang pagmamay ari, Pangy...
