writer[SOPE]

17

- 😺🐿️

Hoseok sabahın erken saatlerinde uyanmıştı. Uyandığında yastığının yanında hissettiği ağırlığa baktığında ne yapacağını şaşırmıştı "böyle mi uyumuş?" Kendi kendine konuşmuştu. Yanındaki bedeni uyandırmamak için kıpırdamamıştı.

Gözleri ile beyaz tenli adamı süzmüştü. Gerçekten kusursuzdu. Kokusunu fazlasıyla hissediyordu. Mükemmel kokuyordu.
Yanındaki beden gözlerini aralamaya başlayınca irkildi ve hızla yatakta doğruldu. Yoongi
gözlerini açtığında ilk hoseok'a baktı. Biraz daha iyi görünüyordu.

"Günaydın." Yoongi gülümseyerek konuştuğunda hoseok da gülümseyerek karşılık vermişti. Yoongi yerinde doğrulduktan sonra ayağa kalkmıştı. Yavaşça kapıya doğru ilerlerken bir yandan konuşuyordu "ben çıkış işlemlerini başlatayım. İyi olduğuna göre daha fazla burda kalmanın bir önemi yok. Zaten doktor bugün taburcu olabileceğini söylemişti."

Hoseok gitmek istemediğini hissediyordu. Burdayken yanında yoongi vardı ve çok mutlu hissediyordu. Birdaha onunla ne zaman kalacağını bilmiyordu. Kalabileceğini de zannetmiyordu. Ama karşılaşma şanslarının olması onu teselli ediyordu.

Okula gitmekte istiyordu. Ordaki arkadaşlarını özlemişti. Ama bir yandan da istemiyordu. Sebebide soobindi. yoongi çıkış işlemlerini başlatmak için çoktan odadan çıkmıştı. o sırada hoseok kalkmış ve çıkış için hazırlanmaya başlamıştı

...

Sonunda hoseok'un gelmek istemediği yere gelmişlerdi. Tabiki evini veya sokağını seviyordu ama yoongi ile kalmayı buraya tercih ederdi.
Yoongi arabayı apartmanın önüne parketmişti. Hoseok kemerini çıkartıp arabadan inmişti. Ardından da yoongi inmişti.

Hoseok oturduğu apartmana bakıp derin bir iç çekmişti. Hoseok araçtan çoktan inmiş olan yoongi'ye bakıp gülümsemişti "teşekkür ederim."
Yoongi ne için teşekkür ettiğini anlamış değildi "neden teşekkür ediyorsun?"

"Yanımda kaldığın için."

Yoongi de gülümsemişti. Hoseok yoongi'ye el sallamış ve ardından apartmana ilerlemişti. Anahtarı çıkarmak için elini cebine atmış ve anahtarı aramıştı. Bulduğunda aklına gelen şey ile bir süre beklemişti. Elini birkaç dakika daha cebinde gezdirdikten sonra arkasında hissettiği neden ile irkilmişti "bir sorun mu var?"

"Şey..." Hoseok aklına gelen şeyi söyleyip söylememek arasında gidip gelirken daha fazla bekletmek istemiyordu "sanırım anahtarım kayıp."

Yoongi çatılı kaşlarının yerine normal bir yüz ifadesi takınmış ve konuşmuştu "ah peki iyi baktın mı? Cebinde falan olabilir."

Hoseok hızla kafasını olumsuz yönde sallamıştı "yok."
Yoongi de kafasını salladıktan sonra sesini çıkartmamıştı. Hoseok bu uzun sessizliği bozmak için ağzını araladı "ben en iyisi jimin'i arıyım. Bu gece onda kalırım."

Yoongi kafasını salladığında hoseok çoktan telefonu eline almış ve jimin'in ismini bulup aramayı tuşlamıştı. İçinden açmaması için dua ediyordu. Karşı taraftan gelen ses ile içinden bir küfür savurmuştu.

"- hoseok? Birşey mi oldu? İyi misin? Hastaneden çıkmış olmalısın."

"- şey evet çıktım. Ama bir sorunum var."

"- ne sorunu?"

Gözleri ile bir süre ona bakan yoongi'ye dalmıştı. Jimin'in sesini duyunca irkilmişti.

"- hoseok ne sorunu? Cevap ver hadi."

"- anahtarım kayıp sanırım. Bu gecelik sizde kalsam sorun olur mu?"