Το μονοπάτι της σιωπης

Τα γενέθλια

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 3ο
ΠΑΡΤ 2ο

Αχιλλέας: Ίριδα, γεια, ήθελα να σου πω συγνώμη που δεν σου απάντησα το πρωί όταν μου μίλησες ήμουν αγενής απλά να σαν καινούργιος καταλαβαίνεις ότι δεν με έχουν αφήσει στην ησυχία μου σήμερα, όλοι θέλουν να μάθουν για μένα αλλά..
Έκανε μια παύση και συνέχισε λέγοντας μου
Αχιλλέας: Δεν μου αρέσει να μιλάω για μένα ούτε για τον λόγο που είμαι εδώ και όχι στην Αγγλία.
Εγώ το μόνο που έκανα είναι να τον κοιτάξω και να του απαντήσω
Ίριδα: Η αλήθεια είναι πως ήσουν αρκετά αγενής αλλά δεν πειράζει καταλαβαίνω. Τώρα συγνώμη αλλά βιάζομαι θα τα πούμε μια άλλη φορά.
Γύρισα από την άλλη και έφυγα σχεδόν τρέχοντας χωρίς να του αφήσω την ευκαιρία να μου πει κάτι άλλο.
  Μετά από αρκετή ώρα έφτασα στο μαγαζί πήγα μέσα άφησα τα πράγματα μου στο ντουλαπάκι μου έβαλα την στολή μου και βγήκα έξω να βρω την Μπέθανη για να ξεκινήσουμε να στήνουμε το μαγαζί για τα γενέθλια. Η ώρα πέρασε και ο κόσμος σιγά, σιγά ξεκίνησε να έρχεται.

19

Εκεί που σέρβιρα είδα σε ένα τραπέζι τον Αχιλλέα να κάθεται, την ώρα που τον κοίταξα γύρισε και εκείνος το κεφάλι του, με κοίταξε μου έριξε ένα μικρό χαμόγελο και γύρισε ξανά το κεφάλι από την άλλη για να συνεχίσει την κουβέντα που είχε.
Εγώ η αλήθεια είναι παραξενεύτηκα αρκετά που βρισκόταν στα γενέθλια διότι αυτός που έχει γενέθλια είναι αρκετά πλούσιος καθώς έχει μια από της μεγαλύτερες εταιρίες εδώ στο νησί και γενικά σε αρκετά μέρη της Ελλάδας. Μετά από αρκετές ώρες το πάρτι τελείωσε και ο κόσμος ξεκίνησε να φεύγει, οπότε ξεκινήσαμε με την Μπέθανη και την υπόλοιπη ομάδα να μαζεύουμε και να καθαρίζουμε τα τραπέζια, χαμένη εγώ ξανά στις σκέψεις μου καθαρίζοντας ένιωσα ένα χέρι στον ώμο μου και τρόμαξα, γύρισα να κοιτάξω και είδα τον Αχιλλέα εκείνος γέλασε ελαφρά και μου είπε
Αχιλλέας: Συγνώμη που σε τρόμαξα.
Σταμάτησε και μετά από μια μικρή παύση συνέχισε λέγοντας μου.
Αχιλλέας: Δεν ήξερα ότι δουλεύεις εδώ.
Εγώ εκείνη την ώρα γέλασα τον κοίταξα και του απάντησα.

20

Ίριδα: Δεν πειράζει, ναι δουλεύω εδώ. Εσύ πως και από εδώ σήμερα;
Του είπα με την απορία σχηματισμένη στο πρόσωπο μου.
Αχιλλέας: Εγώ δουλεύω για τον Παύλο.
Μου είπε. Παύλο λένε μάλλον αυτόν που είχε γενέθλια, μάλιστα σκέφτηκα. Μετά από αρκετή κουβέντα με χαιρέτησε και έφυγε από το μαγαζί και εγώ συνέχισα να καθαρίζω. Αφού τελειώσαμε πήγα μέσα να αλλάξω και είδα πως εκεί ήταν η Μπέθανη όπου άλλαζε και εκείνη.
Μπέθανη: Αρκετά κουραστική η μέρα σήμερα, νόμιζα ότι δεν θα τελείωνε ποτέ.
Μου είπε με μια κούραση στην φωνή της, εγώ κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και ξεφύσησα καθώς συμφωνούσα αρκετά με αυτό που είπε. Εκείνη την ώρα γέλασε πονηρά και μου είπε.
Μπέθανη: Τι παίζει με τον ομορφούλη που μιλούσες τόση ώρα έξω; Σε είχε φάει όλο το βράδυ με τα μάτια του.
Εγώ την κοίταξα γέλασα και της είπα.

21

Ίριδα: Μα τι λες, απλά ένα γεια είπαμε. Τον γνώρισα στην σχολή σήμερα είναι καινούργιος εδώ, μόλις ήρθε από το εξωτερικό.
Της είπα και συνέχισα να αλλάζω ρούχα ενώ εκείνη με κοιτούσε ακόμα πονηρά λες και της έκρυβα κάτι. Εγώ την κοίταξα ξανά και με εμφανή απογοήτευση της είπα.
Ίριδα: Δεν ενδιαφέρεται για κάτι Μπέθανη το έκανε ξεκάθαρο το πρωί που τον συνάντησα για πρώτη φορά. Η αλήθεια στην αρχή ήταν αρκετά αγενής και λογικά ένιωσε άσχημα, για αυτό και ήρθε να μου μιλήσει τώρα.
Μπέθανη: Χμμ εμένα πάντως δεν μου φάνηκε όπως τα λες τον είδα πως σε κοιτούσε όλο το βράδυ και πως σου μίλαγε πριν από λίγο έξω.
Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να την κοιτάξω και να ξεφυσήσω. Αφού κουβεντιάσαμε λίγο ακόμα για άσχετα θέματα πήρα τα πράγματα μου και έφυγα από το μαγαζί με προορισμό το σπίτι μου. Όταν έφτασα άφησα τα πράγματά μου και έτρεξα κατευθείαν στην κουζίνα. Άνοιξα το ψυγείο και άρχισα με μανία να ψάχνω κάτι να φάω μιας και δεν είχα φάει σχεδόν όλη την ημέρα, μετά από αρκετή ώρα και ψάξιμο βρήκα τι θα φάω οπότε ξεκίνησα το μαγείρεμα.

22

Όταν ήταν έτοιμο το πήρα στο σαλόνι μιας και εκεί τρώω πάντα. Έκατσα έβαλα να δω λίγη τηλεόραση και έφαγα τα μακαρόνια που είχα φτιάξει. Μετά από λίγη ώρα έφαγα οπότε αποφάσισα να πάω να κάνω ένα μπάνιο και μετά να κοιμηθώ μιας και ήταν μια αρκετά κουραστική και απαιτητική ημέρα.
  Η ώρα ήταν 7 και το ξυπνητήρι μου ξεκίνησε να χτυπάει, άπλωσα το χέρι μου και το έκλεισα. Έκατσα για μερικά λεπτά ακόμα ξαπλωμένη και μετά από λίγο σηκώθηκα και ετοιμάστηκα για την σχολή μου. Αφού έφτασα πήρα μια βαθιά ανάσα και πάμε πάλι από την αρχή είπα από μέσα μου. Καθώς περπατούσα για να πάω να κάτσω στο γνωστό παγκάκι όπου κάθομαι κάθε φορά είδα με την άκρη του ματιού μου τον Αχιλλέα να με κοιτάει οπότε γύρισα τον χαιρέτησα και γύρισα ξανά μπροστά, συνέχισα να περπατάω για λίγο ακόμα μέχρι που έφτασα στο παγκάκι, άφησα την τσάντα μου έκατσα και έβγαλα το κινητό μου να χαζέψω μέχρι να περάσει λίγο ακόμα η ώρα για να μπω στο μάθημα. Ξαφνικά ένιωσα μια φιγούρα από πάνω μου οπότε σήκωσα το κεφάλι μου να δω ποιος ήταν. Ήταν ο Αχιλλέας

23

Τι να ήθελε ο Αχιλλέας για άλλη μια φορα; τι λετε;
Ελπίζω να σας αρέσει και αυτό το παρτ αν ναι θα χαρώ πολύ να μου αφήσετε έναν ψήφο και ένα σχόλιο με την γνώμη σας.
Τελικά το κεφάλαιο 3 μου βγήκε λίγο μεγαλύτερο από ότι περίμενα οπότε έχει ακόμα ένα παρτ που θα ανέβει μέσα στην βδομάδα