Merhabalar.
Biliyorum bayağı zaman geçti.
İYİ OKUMALAR 🌺
Yola koyulmak için arabaya doğru adımladılar. Nihayet bu bir kaç günlük tatil bitmiş evimize dönüş yapılıyordu. Buraya geldikleri zaman ve geri döndükleri zamana baktığında bazı şeylerin değiştiği açık şekilde ortadaydı.
Ona kaydı yine gözleri Karanın. Güzel elleriyle babaannesinin ilk önce elini daha sonra yanaklarını öptü ve sarıldı.
Arabaya yaklaşmaya başlayan Aydını gördüğü anda hızlıca bakışlarını çekerek bindi arabaya çocuk. Telefonunu çıkarıp meşgulmüş gibi oyalandı. Hala utanıyordu ondan eskisi kadar olmasa da. Neden bilmiyordu ama çok hevesli gözükmek istemiyordu içten içe.
Arabanın kapısı açıldı ve Aydın arabaya binip kapıyı örttü. Kafasını çevirerek telefonuyla oynayan çocuğa baktı ve dudağını ısırdı. Aşırı öpmek istemişti onu şu an. Hafif çatılmış kaşı ve dişiyle alt dudağını dişleri arasına almış haliyle fazla öpülesi duruyordu. İç çekti sessizce. Ona karşı hislerinin bir sınırı yoktu. Bunu anlamıştı artık uzun zamandır.
Bazen kendisine o kadar kızıyordu ki hatta kendisinden nefret ettiği bile olmuştu. Ona olan hislerinin uç noktada olduğu zamanlarda, her ne kadar kendisine engel olmaya çalışsa da, onu arzuluyordu. Kendini iğrençmiş gibi hissetiriyordu.
Şimdiyse karşısında duran, ona hislerini itiraf eden çocuğu neden öpmesin ki diye düşündü. Diğer yandan yanlış anlaşılmaktan, çocuğu ürkütmekten korkuyordu.
"Karanım, napıyorsun?"
"Hiçç, öylesine instagramda dolaşıyorum" cevapladı.
Aydın yavaşça yaklaştı çocuğa.
"Hmm, anladım" diyerek çocuğun sol yanağını hafifçe öptü.
Ani öpücükle midesinin altüst olduğunu hissetti Karan. Çok farklı hissettiriyordu bu. Öyle ki karnında kelebekler uçuşuyordu şu an.
Isınmış yanaklarıyla başını Aydına döndürdü. Saf hislerle gözünün içine baktı. İkisi de gözlerini çekmiyor, hiç birşey demeden bakışmayı sürdürüyorlardı.
"Neden öyle bakıyorsun?" diye sordu Karan.
"Nasıl bakıyor muşum?"
"Bilmem.. Tarif edemeyeceğim şekilde."
"Bunu anlaman güzel" dedi hafif kıvrılan dudaklarıyla Aydın.
Gözlerini çocuğun çekmezken kapı açılma sesiyle kendilerine geldiler hemen. Arif bey ve Sezen hanımın da arabaya binmesiyle yola koyuldular.
1 saatlik yol gittikten sonra bir markete dönme, ihtiyaç giderme için durma kararı alındı. Sezen hanım ve Arif bey markete gittiler bir şeyler almak için. Karan ise tuvalete gideceğini söyleyip arabadan indi.
Aydın bir az oturdu arabada. Daha sonra bir anda arabadan indi ve lavabo olan yere doğru ilerlemeye başladı.
Kapıyı açıp içeri girdi. Karan ellerini yıkıyordu.
Kapının açılmasıyla Karan aynadan kapıya baktı. Aydını görmesiyle hafif heyecan hissetti damarlarında.
Zaten onu gördüğünde garip bir şekilde hep heyecan basıyordu onu orası ayrı bir konu tabi.
"Karanım"
"Abi?" sorar bir şekilde cevapladı.
"Ne? Gelemez miyim?" söyledi Aydın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY |Gay|
Romance[ +18 ] Üvey abime aşık olmam beni ahlâksız mı yapıyordu? Peki ya o? O da mı beni öyle görüyordu? Ben..Ben gerçekten de abisine aşık olan ahlâksız bir çocuk muydum?
