Unknown Connection (Completed).

Special Chapter #2.

Third Person’s POV.

“Ano lang pakiramdam mo, Lavander? Hindi ba mabigat ang iyong dinadala?” Tanong ni Lisha kay Lavander.

Nasa garden sila ngayon, naglilibot at tumitingin sa mga bulaklak at halamang pinangangalagaan ni Knox. Knox likes plants even though he is a full blooded Peratia, not the kind of vampires that are connected to the nature. He also loves mango. Yep, mango. Kaya nga ibinigay ni Gabria ang buong harden sa kaniya noong naging reyna ito sa kahariang Perilya. At hindi na nila ikinagugulat kung magagalit ito kapag may hindi naalagaang maayos.

Tumingin si Lavander kay Lisha habang nakahawak sa kaniyang bilugang tiyan. Ngumiti siya ng kaunti. “I feel good. Medyo nahihirapan lang akong lumakad dahil sobrang laki na niya at medyo mabigat. Well, kabuwanan ko naman ngayon. But really, I feel enough and also fine,” sagot niya na ikinangiti nito na tila nasisiyahan sa sinagot niya.

It’s been five months since she was pregnant. Hanggang five months lang ang pagbubuntis ng isang bampira. At kabuwanan niya ngayon. She do not know when she will give birth, but she is always ready to what might happen. Hindi niya alam kung bakit, she suddenly felt that if that time comes, may mangyayari. She is not sure about it, but she saw a vision. Iyong nanganganak siya, nagkakagulo ang labas. Hindi niya alam kung totoo ba iyon o hindi.

Hinawakan ni Lisha ang kaniyang likod at saka inalalayan siya nito dahil puro bato-bato na. “Good to know. Sobrang excited na akong makita iyang anak mo. I want to know the baby’s gender,” pumalakpak na anito.

Huminto siya saka hinawakan ang isang halaman at saka ngumiti muli habang nakatingin dito. “Me too, Ate Lisha. I want to see my baby and what she or he looks like. Kung makukuha ba niya ang mukha ko o kay… Y-Yeron…” dahan-dahan na lumiit ang kaniyang boses nang banggitin niya ang pangalan ni Yeron.

Tila napansin iyon ni Lisha kaya nagsalita siya upang iwala ang lungkot sa kaniyang mga mata. “O hindi kaya sa inyong dalawa! Mas maayos iyon! Mas ma-enhance ang kaniyang appearance. Mas attractive sila sa inyo! Maganda at pogi ba naman ang mga magulang. For sure na iyan!” at pumalakpak siya tila masayang-masaya.

Ngumiti ng kaunti si Lavander at pilit na inaalis sa isip ang pangalan ng kasintahan. Tumingin siya at nagpatuloy sa paglilibot habang pinapasaya siya ni Lisha.

“Uh… pwede bang papasok muna ako sa loob. May kukunin lang saglit. Okay lang ba kung dito ka muna?” tanong ni Lisha sa kaniya.

Tumango siya. “Of course, Ate Lisha. Take your time,” sagot niya.

Ngumiti ito ng matamis. “Dito ka lang, ha? Hintayin mo ako rito. Babalik ako.”

“Alright.”