Elainia annesinin isteği üzerine şarkıcı olan yetenekli ve güzel bir kızdı ama her şey çok güzel gidiyor dediği bir anda annesini trafik kazasında kaybetti.
Üstüne gelen linçler ve annesinin kaybından sonra kendi benliğini kaybederken kader ağlarını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️'shineelainia8: Look at that eerie look. @aidanrgallagher
🗨️3.294 🔃1.384 💙12.583
🌸✨🌸
"Daha ne kadar bekleyeceğim?" dedi, Aidan mızmızlanarak. Ona aynadan kötü kötü baktım. "Biraz sabret, Aidan." Makyöz, makyaşımın son rotüşlerini yapıyordu ve sonra Aidan ile sahneye çıkıcak ve ilk kez ortak yaptığımız şarkımızı söyleyecektik.
Sonunda hazır olduğumda ve Aidan sürekli oflayıp puflayarak başımı ağrıtığında, sandalyeden kalktım ve son kez kendime bakıp ona doğru yürüdüm. Sahne arkası odasının kapısına yaslanıyordu, kollarını göğsünde çaprazlamıştı. Üstünde siyah bir gömlek ve bir pantolon vardı. Her zamanki gibi sade ama hoş duruyordu.
Elimi saçlarına geçirip saçını karıştırdım. "Hey!" diye bana sitem ettiğinde gülüp kapıyı açtım. "Hadi, beyefendi. Önden geçin." dedim alayla ve ufak bir referans yaptım. "Teşekkürler, hanımefendi." diye karşılık verdi alayla ve yakasını düzeltip koridora çıktı. "Tam bir öküzsün." dedim ve göz devirdim.
Kıkırdadı sonra beni belimden tuttu ve kendine çekti. "Sende benim kırmızı çizgim." diye fısıldadı, dudakları kulağıma değiyordu ve sıcak nefesi boğazıma çarpıyordu. Utandığımı ve hatta kızardığımı hissettim.
Tekrar kıkırdadı, belimi tutmaya devam edip beni sahneye doğru yönlendirdi. Sahneye çıkmadan önce kulaklıklarımızı aldık ve Aidan'da gitarını aldı.
Sahnenin köşesinden püskürülen ateşle sahneye ilk ben çıktım. Sahnenin ortasına konumlamdırılan mikrofonu yerinden çıkardım.
"How are you, New York!" diye bağırdım ve karşılık olarak binlerce kişinin sesini almak, uzun zaman sonra tekrar sahneye çıkmak inanılmaz hissettiriyordu.
İlk kendi şarkımı söyledim. 'Still into you'
Can't count the years on one hand that we've been together Beraber geçirdiğimiz yılları saymaya bir elim yetmiyor
I need the other one to hold you, make you feel, make you feel better Diger elimin ise elini tutmaya seni daha iyi daha iyi hissettirmesine ihtiyacı var
It's not a walk in the park to love each other Birbirini sevmek parkta dolaşmak kabilinden bir şey deği
But when our fingers interlock, can't deny, can't deny you're worth it Ama parmaklarınız birbirine kenetlendiğinde, senin buna değdiğini inkar etmek işten bile değil
Cause after all this time. Çünkü bunca zaman sonra
