aehyung'un, yeni geldiği bu okulda bazı şeylerin normal olmadığını anlaması uzun sürmemişti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'HimeiKari’
Taehyung;
Ablam ile uzun zamandır görüşemiyorduk. Onu çok özlemiştim. Yanlış hatırlamıyorsam, onu en son dört yıl önce görmüştüm. Ben babam ile Fransa'da kalıyorum. Ablam Jisoo ise annem ile Güney Kore'deydi.
Fransa'yı ve babamı sevsemde artık anneme ve ablama olan özlemime katlanamıyordum. Babam bunu fark etmiş olacakki, hayatımı değiştirecek olan o kararı vermeme izin verdi...
Güney Kore'ye, annemin yanına gidiyorum!
Yaklaşık on dört saatlik yolun, sadece yarım saati kalmıştı. Çok heyecanlıydım. Yedi yıldır görmediğim Güney Kore'ye sonunda gidebiliyordum.
Çok yorgundum. Sanırım bir daha bu yolu çekmemek için asla Fransa'ya dönmeyeceğim! Düşüncelerimden arınmaya çalışırken elimdeki kitabın bir sayfasını daha çevirdim. Kitap okumayı seviyorum.
...
Sonunda Seoul'deydim. Havaalanında, ablamı bekliyordum. Siyah ve büyük valizimi zorlukla çekmeye çalışıyor, aynı zamanda kafeteryayı arıyordum.
'Kafeterya' yazan tabelayı gördüğümde sevinmiştim. Açıkcası, fazlasıyla açtım! Tek kişilik olan masalardan birine oturdum. Burası oldukça boştu, aynı zamanda da çevrede bir sürü güvenlik vardı. Bu yüzden valizimi masanın yanında bıraksam, çalışacağını düşünmüyordum.
Çay almak için kafeterya sırasına girdim. Çok fazla kişi yoktu, yalnızca bir kaç kişi vardı.
Çayımı aldıktan sonra masama oturdum ve etrafa bakındım. Ablam hâlâ görünürde yoktu. Uçaktan ineli neredeyse kırk dakika olmuştu.
•
KimJisoo/KimTaehyung Sohbet!
Taehyung: Abla, ben geldim. Siz neredesiniz? ✓
•
Mesajımı görmemişti. Telaşlanmam mı gerekiyor? Arasam mı acaba? Doğru ya, neden aramıyorum ki?!
Telefonumu tekrar açtım ve ablamı aradım. Telefonun kaç kere çaldığını bilmiyorum ama açmıyor! Sanırım telaşlanmalıyım!
Ayağa kalktım ve elimdeki bitmek üzere olan çayımla etrafa bakındım. Ablam görse beni tanır mıydı ki? Ben tanır mıydım? Umarım...
Masamdan uzaklaşmadan etrafta dolaşırken birine çarptım. Sanırım oda telefonuna baktığı için beni görememişti.
Kız panikle telefondan başını kaldırdı ve bana baktı. "Oh, üzgünüm bayım!" Dediğinde Koreceyi unutmadığımı fark ettim. "Sorun değil, bende üzgünüm." Dediğimde gülümsedi. Veda etmek adına el salladığında bende aynı şekilde karşılık verdim. Tam gideceği sırada geri döndü.
Telefonunu çıkartıp galerisinden bir şey açtığında ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. Telefonundaki resmi benim yanıma konumlandırdı ve şokla konuşmaya başladı. "Ah, sen Taehyung olmalısın, değil mi?" Dediğinde bende şaşırdım.
Ablamın bu kadar güzelleşmesini beklemiyordum. Gerçi ablamada hiç benzemiyordu... Evet anlamında başımı salladığımda gülümsedi. Elini tanışmak anlamında uzattığında garipsedim ancak elini sıktım. "Ben Kim Jennie. Ablan Jisoo'nun arkadaşıyım. Bizde seni arıyorduk!" Dediğinde şimdi anlamıştım!
"Memnun oldum, Jennie." Dedim sabit bir sesle. Gülümsemesini düşürmeden konuşmaya devam etti. "Bende öyle," dedi ve telefonundan birine mesaj attı ardından. "hadi gidelim." Dediğinde işte şimdi gülümsemesi düşmüştü. Garip bir kızdı...
Beni altı kişilik bir masaya getirdiğinde masadaki insanlara baktım. Ablama benzeyen ve ablam olduğunu düşündüğüm siyah, hafif dalgalı ve oldukça güzel kadın kalkıp bana sarıldığında bende sarıldım. "Hoşgeldin Taehyung!" Dediğinde gülümsedim. "Hoşbuldum."
...
Cok kısa ve bok gibi oldu ama cok takmayın ya konusu güzel degildi zaten:D
Bu arada en son 1,2 yıl önce kpop Fanfic yazdim sanirim o yüzden acemiligime verin ĞXKCĞSÖXPSMXPSÖĞ
