MY PSYCHOPATH WIFE (BOOK I)

CHAPTER 22

WARNING!:

This chapter contain violence... Skip this chapter if you are not comfortable reading this kind of content.

___________________

Unti-unti na akong nagkaroon ng malay nang makaramdam ako ng kirot sa bandang likuran ng ulo ko, but I could hardly open my eyes dahil sa panghihina.

I slowly move my head to try kung ano pang ibang parte ng aking katawan ang hindi ko maigalaw, and luckily they all functioning.

"Give yourself time to recover, don't force yourself" mahinahong saad ng isang pamilyar na tinig.

Kaya pilit kong iminulat ang aking mga mata at lumingon sa direksyon na pinanggagalingan ng nito.

I saw Skyler na prentang naka upo sa upuan na katabi ng kamang hinihigaan ko while sipping her wine.

Nakatingin lang siya sa akin na tila kanina pa ako hinihintay magising.

"You have a head trauma kaya nawalan ka ng malay kanina" she said and stood up.

Sinundan ko lang siya ng tingin habang may kinukuha siya sa drawer.

"Are you experiencing Severe nausea or you want to vomit?" She asked.

While turning on the swinging flashlight pupil test at lumapit sa akin to check me, I slowly shake my head at maingat na umupo at isinandal ang katawan sa headboard.

Napansin ko din na himalang hindi ako nakagapos, wala akong tali sa kamay, sa paa, o sa kahit ano mang parte ng katawan ko.

She move closer to my face at itinapat sa mata ko ang flashlight.

"Nakakaramdan ka ba ng unusual or bizarre behavior?" She asked.

Silent...

She turn off the flashlight, but her face still closed to me at bumaba ang mga tingin niya sa labi ko, her lips are getting closer to mine.

Closer....

And closer....

Ngunit bago pa man ito tuluyang dumampi sa akin ay agad ko na siyang naitulak papalayo dahilan upang mapaupo siya sa kama.

Inis siyang napatawa na lang ng mahina sa ginawa ko at agad na tumayo.

"I think, yes" she playfully said.

She took a glass of water from the table and handed it to me.

Ilang segundo ko din iyon pinagmasdan at napansin kong hindi lumulutang ang yelo na nasa baso, kaya kinutuban na ako.

Alam kong hindi lang basta-basta tubig yun...

"Drink it....water can help reduce your headache" she said.

"Bakit hindi ikaw ang uminom?.... Para naman mabawasan ang sira mo sa utak" taas kilay na sabi ko sa kanya.

Ngumisi lang siya at pinag masdan ang hawak niyang tubig.

"Don't wish for something you can't handle... Morris" mahinang sambit nito at ngumiti sa akin.

"But because I love you.... I grant your wish" she said.

Nanlaki ang mga mata ko ng walang ano-ano'y ininom niya nga ito.

"Skyler no!..... Skyler!... Please stop!" Sigaw ko habang hinahatak ang braso niya to stop her.