"Aysima olmuyor, anlamıyor musun? Bir heves uğruna evlendik ama yürütemiyoruz işte."
"Bir heves uğruna mı? Yaşadıklarımız bir heves miydi senin için?"
"Evet! Bir hevesti, çocuktuk anlayamadık sadece."
Sevdiği adamın tüm yaşadıklarını geçici bir heve...
Satır aralarını yorumlarınızla doldurmayı ve bölüm sonu o minik yıldıza tıklamayı unutmayın lütfen. Önceki bölümlere dönerek, oy vermeyi unuttuğunuz bölümleri de oylarsanız beni oldukça mutlu edersiniz🤍 Bildiğiniz gibi hikayemizin karakterleri yoktu henüz, eski bölümlere ekledim karakterlerimizi ama görmeyenler için bu bölüme de ekliyorum. Benim çok içime sindiler, tam hayalimdeki karakterler ikisi de. Umarım siz de seversiniz. Keyifli okumalar🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gece gündüz tek düşüncem, kasıklarımdaki ince sızı. Artık kimse ile sevişmem, anladım sevişmek kırmızı."
- Ahmet Kaya (Jilet Yiyen Kız)
***
Aysima, hâlâ genç adamı karşısında görmenin şaşkınlığını yaşıyor, İskender ise onun bu şaşkın haline tebessüm etmekle yetiniyordu.
Eski köşkün geniş bahçesi, misafirler ile dolup taşmıştı. Aysima, annesinin tüm sosyeteyi oraya toplayacağını düşünmüştü ama gelen misafirler, genellikle çocukluğundan beri aşinası olduğu isimlerdi. Babasının eski takım arkadaşları ve annesinin dizi/film sektöründen yakın tanıdıkları oradaydı. Kendisinin Türkiye'de pek tanıdığı olmadığı için kendi etrafından sadece Derin ve Pamir vardı. Bir de, İskender. 18'li yaşlarının en iyi dostu. Aralarındaki yaş farkına rağmen garip bir şekilde çok iyi anlaşırlardı. Aysima, İskender'i de en az Derin kadar sever, sayardı. Değer verdiği sayılı isimlerden birisiydi İskender Soyhan kendisi için.
İlk, 18.yaş gününde tanıma fırsatı olmuştu İskender'i, sonrasında Derin sayesinde sık sık bir araya gelmiş, bir çok konuda ortak zevklere sahip olduklarını fark edince birlikte takılmaya, yanlarında Derin olmadan da görüşmeye başlamışlardı. Aysima, İskender'i hiçbir zaman bir ağabey gibi görmemişti. Yakışıklı olduğunu düşündüğü birisine ağabey diye hitap etmek garip gelmişti onun için. İskender, onun için iyi bir arkadaş, arkadaştan da öte iyi bir sırdaştı.
