KUĞU GÖLÜ BALESİ

YUVA'M

Bölüm Şarkı Önerileri ;

Duman : Bal
Billie Eilish : Getting Older

__________________________

Bindallımın eteklerini düzelttikten sonra son kez ayna da kendime baktım. Her ne kadar hastane de tuhaf ama bir o kadar muhteşem bir kına yapmış olsak da bazı şeyler geleneklere göre yapıldığında daha güzel hissettiriyordu işte.

Biri eteklerimi çekiştirince başımı aşağı eğip bir şeyler anlatmaya çalışan Duru'ya baktım. Onun için aldığımız kırmızı elbiseyi giydirmiş saçlarını da iki yandan at kuyruğu yaptırmıştık.

Yere eğilerek,

-Sorun ne tatlım? Diye sordum.

Bir yandan kapıyı işaret edip bir yandan da kollarını kendine sararak bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.

-Biri mi var kapıda?

Başını hızla aşağı yukarıya salladı.
Ben ayağa kalktığımda ise arkama geçip beni kapıya doğru ittirdi. Kendisi de gidip yatağıma oturdu.

Çok fazla sorgulamadan odadan çıktığımda karşımda Yusuf vardı. Yarım bir sırıtışla bana göz kırptı. Bense dehşete düşmüştüm sanki.

-Ne işin var senin burada? Dedim onu kolundan tutup hızla odaya çekerken. Kınayı sadece kızlara özel yaptığımızdan erkeklerin gelmesi yasaktı. Annem ve ya akrabalardan herhangi biri Yusuf'u evde görürse çığlığı basardı.

-Seni görmeye geldim ne var bunda?
Dedi ben kapıyı arkamızdan kapatıp kilitlerken.

-Ne mi var? Akrabalardan biri seni görürse laf ederler bir sürü. Bizimkiler bu konuda hassastır biraz.

-Korkma kimse görmedi beni.

-Sen nasıl girdin ki eve? Annem almaz seni. Çünkü babannemlerin söylenmesi ile uğraşmak istemez. Annenlerde içeri girirken zaten onları bizimkiler karşılamışlardır.

-Yan odanın camından.

-Nereden?

Sırıtarak göz kırptı.

-Camdan, camdan.

-Neden?

-Seni görmek istedim bu kıyafetlerin içinde.

-Hastane de gördün zaten.

-O farklı bu farklı kızım. Mesela şu an hastanedekinden bin kat daha göz kamaştırıcı duruyorsun. Neden kendimi bu güzellikten mahrum bırakıyım.

Bu utanç verici iltifatı yüzünden yanaklarım kızarırken ter de bastı. Ama çaktırmamaya çalışarak tabi ne kadar mümkünse,

-Delisin sen. Dedim. Güldü.

-Sana benziyorum ballı. Ne yapayım? Dedi. Bu sefer ben kahkaha attım.

Tam bu sırada arkamızdan gelen kıkırtı ile Duru'nun odada ki varlığını tekrar hatırladım.

-Küçücük çocuğu nasıl alet ettin bu işe?

Bu sefer Duru'ya dönüp göz kırptı.

-O iş bizde.

-Baba kız korkulur sizden.

-Aynen. Ama sende korkulacak kadınsın.

-Neden öcü müyüm ben?

-Hayır günler sonra bir akça kadını olarak bize katılacaksın.

Kelimenin tam anlamıyla lâl kesilmek diye buna denirdi işte. Ağzımı açıp bu cümleye tek bir karşılık bile veremedim. Veremezdim. Çünkü beni hem korkutup hem de bir o kadar heyecanlandıran bir şeydi bu. En önemlisi de onun beni kendinden bir parça olarak kabul etmesiydi. Evet eski eşiyle benziyorduk. Ama onun da dediği gibi bu sadece bedenen bir benzerlikti. Çünkü ruhen çok farklıydık biz. Yusuf da bunu fark etmişti. Belki ömrüm boyunca içimde bir yerlerde bu şüphe kalacaktı ama böyle devam edemezdik. Ben bu adamı ve bu harika kızı kaybetmek istemiyorsam unutmayı da bilmeliydim. Yoksa olamazdı. Derin bir nefes aldım,