Ölüme adım adım

Akıl Hastanesi (özel bölüm)

Akıl hastanesi 2. gün gece saat 3

(YAZARIN ANLATIMIYLA)

Yavaşça gözlerini açtı genç kız, kıvırcık saçları görüşünü engelliyordu, birisi vardı odasında ama kollarını hareket ettiremiyordu, saçlarını yüzünden çekemiyordu, yavaşça kafasını kaldırmaya çalıştı bir adam başucuna birşey bırakmıştı, ilaçlar genç kızın aklını yitiriyordu, uykusunu getiriyordu. Gözlerini daha fazla açık tutamadı genç kız kafası geriye düşerken derin bir karanlığa çekildi. 

Akıl hastanesi 3.gün sabah saat 7

(KAMELYANIN ANLATIMIYLA)

Yavaşça gözlerimi açtım, dün gece odama birisi girmişti. Kahretsin ki ilaçlar vücut hareketlerimi kaybettirmişti. En son Mira ile tanışmıştık daha sonra bir şeyler yiyip ilaçlarımı içip uykuya dalmıştım. Bu ilaçlar da bir gariplik vardı. O kadar uyuşturucu kullanmıştım, o kadar ilaç almıştım vücudum direncini dün geceki kadar kaybetmemişti .Dün gördüğüm o insan halüsinasyon olabilir miydi? Bunu anlayabilirdim! Yavaşça yataktan doğrulup başucuma baktım. İşte gerçekten dün gece birisi odama girmişti! Kağıdı elime aldım ve doğruldum iki sigara ve bir not vardı. Notta "Yaşamaya çalış kıvırcık kız. Yanarak ölemezsin. Hem bir kere bu çok basit bir ölüm değil mi?" yazıyordu .Buda neydi? İntihar girişimlerimi bilen birisiydi. Haklıydı. Ben Kamelya Şahin; onca acıdan sonra yanarak ölmek benim için basitti. Acı çekmeliydim ben ölürken de acı çekerek ölmeliydim. Ayağa kalkıp sigaraları küçük bir kutuya koydum. Tam o sırada kapım çaldı ve Mira geldi. Gülümseyerek bana baktı ve 

"Günaydın, dün sabah geldim uyuyordun, uyandırmak istemedim." evet Mirayla bankta konuştuğumdan beri uyuyordum. Gülümsedim ve "İlaçlar ağır geldi sanırım." dedim. Burada kimseye güvenmeyecektim. "Anladım, hadi ilaçlarını al ve yemek yemeye gidelim." kafamı salladım ve beraber odadan çıktık. Biz zorla kalmadığımız için kendimiz yemek yemeye gidiyorduk. Yemeklerimizi aldık ve boş bir yere oturduk. Mira gerçekten garip bir kızdı. Onu bir yerden hatırlıyordum. 25 yaşındaydı neden burada olduğunu söylemek istemediği belliydi." Bu yemeklerin tadı çok garip" dedim. "Bence de ama aç kalmaktan iyidir." İşaret diliyle konuştuğumuz için bazıları garip garip bakıyordu. Yemeklerimiz bitince kalktık ve odalarımıza geçtik Mira benimle aynı koridordaydı. Bu koridor bize aitti. Duş almak için odamdaki küçük banyoya girdim. Üzerime gri eşofman ve tişörtümü geri giyip banyodan çıkmıştım ki birini gördüm.

 Siyah dağınık saçlı, beyaz gömlekli, arkadan bile belli olan koca cüsseli bir adam. Yavaşça bana doğru dönen adamın yüzünü görmemle olduğum yerde kaskatı kesildim. Bu, bu adam o adamdı. Motorla çarptığım, o gece kulübede elime silah tutuşturup "ölümüne adım adım" deyip giden o adam. "S-senin burada ne işin var? S-sen kimsin?" 

"Soner Özyiğen. Beni hatırlamadın mı yoksa Kamelya?" her şey etrafımda dönmeye başladı, gözlerim karardı tam yere düşücekken hayatımın katili . "Siktir!" diyip beni belimden yakaladı. Beni saran derin karanlığa gömülürken kafam o kadar karışıktı ki, niye burdaydı?

Devam edicek....

Sonraki özel bölüm Soner'in anlatımıyla başlıycak

Evettt özel bölümümüzü de attım. Kamelyanın bunları unutucak olması....

Bölüm hakkında düşüncelerinizi söyleyebilirsinizz. Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemlii!

Sizce Soner Özyiğen nasıl biri?

Mira bu oyunun piyonu mu? Veziri mi?

 Özel bölümleri kısa kısa yazmaya devam edicem. 4. Bölümden 1 veya 2 gün sonra gelicekk. 4. bölüm salı veya çarşamba gelir. HERKESE İYİ OKUMALARR.