Boş Kafes (bxb)

14.

"Buuuluuut"

Bu kim aq

"Buuuuuluuuuut"

Rüzgar mıydı poyraz mı neydi,
Ha revir, HA REVİR.
HAA RÜZGAR
Gözlerimi açınca karşımda bana mutlu bir ifadeyle bakan Rüzgar ı gördüm.

"Rüzgar?"
"Yani Bulutcum. Cezadan böyle kaçmak biraz yaygın bir yöntem ama neysee."

Hızlı bir şekilde oturup ayaklarımı yataktan aşağı sarkıttım.

"Hoov hoov yavaş Bulut. "

Önüme düşen bütün saçlarımı toplamıştı.

"Rüzgar, dürüst ol."

Yüzüne ciddi bir ifade takınıp ayağa kalktı ve kollarını bağladı.
Bu hareketleriyle kaşlarımı çattıp endişeli gözlerle onu takip ettim.

"Ölmeyeceksin."
"Laân yok. Onu mu diyorum."

Ciddiyetini bırakıp eski halini takındı birden.

"Ee noldu o zaman?"

Ayağa kalkıp, gözlerimi kaçırdım.

"Şu perdenin arkasında... kim var?"

Başını perde tarafına döndürdü.
Sonra tekrar bana döndü.

"Bu muydu? Hayır yani, Bütün endişen bütüüün ciddiyetin bu soru içinmi?"

Başımı salladım.

"E Ervin."

Birden sırtımı dikleştirdim

"Ervin mi? Ulan Denis nerde? Ben kafamı boşuna mı kırdım.?"

Kollarını bağlayıp düşünceli bir şekilde başını indirip kaldırdı.

"Bulutcugum, burası büyük bir hapishane. Ne bir tane revir var, nede bir revirde iki oda var.
Tam otuziki tane revir, her revirde 5-10 hasta kapasite var."

Ellerimi yüzüme çarptım

"Ya bunu neden kimse bana söylemedi!"
"Ben söyleyecektim."

Gelen sesle başımı döndürdüm.
Aha bizim savaş tanrısı.

"Are- "

Yüzünü görmemle kalbimin durması bir olmuştu.
O.. o çok güzel..

"Ben sana anlatamadan kafanı geçirdin duvara."

Gözleri hafif altın rengine çalan bir kahveydi.

"Denis bu revirde değil. 32 koridor var. O 5. Koridorda. Seen 27. Koridordasın"

Kolumu tutup kelepçeleri geçirdi.

"Yürü."
"Bulut"

Efendim yaşayan karizma.
Hiçbirşey demeden başımı Rüzgar'a döndüm
Gözlerini açabildiği kadar açmış, yüzüne garip bir gülümseme yerleştirmişti.

"Yok birşey"

Arez kelepçelerden çekiştirince, hiçbirşey söylemeden onu takip ettim

"Neden hiç dinlemezsiniz ki? Hepiniz aynısınız."

Dediğine sessiz kalıp yalnızca yürüdüm.
Birkaç koridor geçip kapılar açtı.

"Hayır Denis'i şimdi ne yapacaksın onu anlamıyorum? Adam baygın"

  Bakışlarımı yere çevirip fısıldadım.

"Baygın..?"

En son bir kapının önüne gelip durdu.

"Carla aç kapıyı. Şunun yarasına birde sen bak.

Kapıyı açık kumral saçlı yeşil gözlü bir kız açmıştı.

"Geçir Arez "

Beni çekiştirip içeri geçirmişti. Bir yatağa oturtup beklememi söyledi sonra.

Kız tekrar gelip alnımdaki yara bantlarıyla sabitlenmiş ilaçlı pamuğu çıkardı.

"E bu gayet iyi yapılmış bir .. eee ne diyorduk bunlara .. neyse yarası iyi durumda. Belli ki Rüzgar yapmış. Pamuk oynamıyordu bile"

Yara bantlarını tekrar takıp gidebileceğimizi söyledi.

"Hey Carla "
"Hm?"
"Denis hangi bölümde?"

Kız duruşunu düzeltti

"Dawnkliff mi?"

Arkamdaki polis başını salladı.

"Eh burda işte 7. Yatakta gel."

Elimdeki kelepçelerden çekiştirip yürümeye başladı. Çok yürümeden kapalı bir perdenin önünde durduk.

Carla elini perdeye yerleştirdi ve ben farkında olmadan nefesimi tutmuştum.

_______________________

ANİMEE