Nobody's Diary

H. 1- A Diary?

"Lione Wils?" "Ja" "Mariane Zilter?" "Ja hoor" De juffrouw was de klas weer rondgegaan. Wiskunde, het saaiste vak ooit. Heel soms niet. Oh als je in de verwarring bent, ik ben Lione, Lione Wils en mijn leven is net al elk ander, super saai! Ik had ook niet echt een doel ofzo, dus tja... Niet dat het me uitmaak hoor!

Jeeeejj we gaan meters enzo uitrekenen. Proef de sarcasme (Ff als me, de laatste zin heb ik uit een boek, ik vond hem geniaal dus gebruik ik hem ff ;) RL Me out) Ik ging voor mijn kleine truc om de les even uit te komen. Maar al na 5 min. na de bel is te onlogisch, ergens in het midden is goed. Femke het 1na populairste meisje van de klas zit naast me, ze frummelt aan haar blonde haren die ze in een vlecht heeft gedaan. Haar blauwe ogen glinsteren van pret want ze praat met de mensen achter haar, je raad het vast al, 2 populaire jongens.

Ik doe niet mee aan het gesprek, daar heb ik geen zin. De tijd gaat super langzaam... Misschien is het handig om nu iets over mij te vertellen. Mijn moeder is doodgegaan toen ik 12 was. Mijn broer zit nog in de kliniek, hij moet nog maar even, maar dan is hij klaar met zijn drugsverslaving. Ik heb alleen nog mijn vader, en mijn hond, Briks. Ik zit op het VWO, maar ik doe niet snel mijn best. Ik woon in een dorpje, best wel gezellig maar na mijn moeders dood ga ik niet meer naar buiten.

Ik kijk naar de klok, yes ik kan weg. Ik steek men hand uit en de juf komt langs. "Ja?" "Zou ik naar de wc mogen?" vraag ik. "Tuurlijk, mevrouw Wils." Ik loop naar de wc... Ik loop binnen en ik ben alweer de enige. Ik kijk even snel in de spiegel, mijn licht bruine haren zitten in een staart en met mijn bruine ogen kijk ik mezelf aan. Als ik mijn hokje heb gekozen stap ik naar binnen en doe mijn behoefte. Als ik wc papier wil pakken zit hij klem. Ik maak hem open en ik zie een dagboek... Hij is zwart en het heeft een slotje. Hij is op slot dus.

Opeens flikkeren de lichten en ik hoor gekke geluiden. De deur slaat dicht en de lichten doen het weer. Een beetje geschrokken van dit alles loop ik het hokje uit. Ik geef een gilletje die niemand uit andere lokalen hoort door de schrik.