KARA MURAT | Mahalle Serisi

10.bölüm."KIRGINLIK TOHUMU"

Herkese merhaba! Nasılsınız? Umarım, iyisinizdir. Bende iyi olmaya çalışıyorum. Nihayet sınavlarım, okulum bitti. Üniversiteye baş vurumu hazırlıyorum. Zaman çok hızlı aktı ve ne ara bu kadar büyüdüğümüzü anlayamadım. Hepinize oylarınız için, yorumlarınız için teşekkür ederim. Beni o kadar çok mutlu ediyor ki, bütün bunlar...

Yeni bölüm ile karşınızdayım. Umarım, beğenirsiniz. Bir az uzun yazmaya çalışacağım. Malum bölümleri benden uzun uzadı istiyorsunuz. Sizin hatrınızı kırmamak adına uzun yazmaya başladım.

Bu arada aranızda soranlar oluyor, "KARA MURAT" a sezon finali olacak mı diye. Hayır, olmayacak. KARA MURAT'ı daha yeni yeni yazmaya başladığım için sezon finali falan yapmayacağım. Bu konuda şüpheniz olmasın. Sezon finalini diğer kitapım DİLDÂDE'ye yapacağım. Temmuz ayının sonunda sezon finaline çıkmış olur diye düşünüyorum. Sonra tekrardan ağustos sonunda yazmaya devam edeceğim.

Neyse pek fazla uzatmadan yeni bölüme geçelim. Bu yazar sizi seviyor! Oy atıp, yorum yapmayı unutmayın...🤍🦋

Şarkı: Teoman- Sevdim seni bir kere.

🦋

Aklımda hâlâ Murat'ın dünkü bana olan bakışları vardı. Çok garip davranmıştı ve bunun sebebinin ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Yanında Defne vardı ve benimle öylesine garip konuşması bilmiyorum neden ama ağrıma gitmişti.

Gece pek rahat uyuyamamıştım. Arada sırada kesik kesik uykular ile idare ediyordum. Derslerimin hepsini tamamlamaya çalışıyordum. Tıp okumak dünyanın en ama en zor işi! Bunu gerçekten söylüyorum. Arada sadece 3-4 saat uyuya biliyorsunuz ve vaktinizin çoğu derslerle geçiyor. Bazen etrafımdakilere bile vakit ayıramıyorum.

Bu sıralar ise daha farklıyım. Aklımda sadece Murat var ve gerçekten derslerime bile konsantire olamıyorum. Hiç bir zaman böylesine bir durum yaşamamıştım. İçimden bir ses onu düşünmenin benim için çok iyi olmayacağını fısıldıyor. Belki de haklıdır çünkü gerçekten kendimi bir bilinmezliğin içinde gibi hissediyorum.

Ne ara bu kadar onu düşünür olmuştum? Sadece bir kaç kez karşılaştık ve aramızda çok az söhbet geçti. Bu kadar kısa süre içinde neden ona karşı bu bağlılığı taşıyorum?

Adını bile koyamadığım bir derdim vardı. Kalbimde beliren bir dertti bu ama nasıl olduğu hakkında bir fikrim yoktu.

Evde hiçkimse yoktu. Annem temizliğe gitmişti ve babamın nerede olduğuyla ilgili bir fikrim yoktu. Her zamanki gibi bir yerlerde sızıp kalmıştır diye düşünüyorum.

Kendime bir kahve yapıb ayılmayı planlıyordum. Derslerimin yarısını halletmem gerekiyordu. Çok az kalmıştı ve bir süre daha dayana bilirdim.

Sandelyeye oturup telefonu elime aldım. Bir elimde kahve bardağını tutarken, diğer elimde telefonum vardı. Bir kaç haftadır instagram'a giriş yapmıyordum. Sosyal medya ile içli dışlı değilimdir. Arada sırada sadece moda ve eğlenceli aktiviteler ya da haberler izlemek için giriş yapardım.

Hesabım gizli olduğu için takipçilerim sınırlıydı. Üniversiteden bir kaç kız ve Melis, ablam beni takip ediyordu. Çokta büyük bir kitleye sahip değildim.

Zaten gönderi ya da story falan da paylaşmıyorum. O yüzden kafam rahattı. Dm mesaj kutusunda sadece Melisin bana attığı reels videoları vardı. Arada sırada videolara göz gezdirdiğim oluyordu. Komik videolar ya da arkadaşa özel videolar attığı oluyordu. Tabi ki sadece gülücük emojisiyle cevaplıyorum. Bu da onu çıldırtıyordu. Bana da zevk veriyor... Ehehehhehehe!