Bazen insan her ne yaşasa da hiçbir şeyden vazgeçemiyor çünkü insanlar yanlışlarından ders alır ve bazen senin bir anlayanın olmayınca uzun uzun susmak istersin içine atarsan için yanar söylersen de dilin yanar çünkü hayat böyle bişey malesef acı amma gerçek ölüm var diye insanlar sabrediyor bazı insanlarda bu acılarına dayanmıyor çünkü artık herşeyden yorulmuş tur . nefes almak istemez sadece kendine zarar verir oysaki en güzel yaşlarında insan anlıyor hayatın ne kadar acı olduğunu zaten bazı insanlar anliyana kadar herşey ellerinden gidiyo mesela sevmek var sevilmek var ikisi de ayrı şeyler seversin gizllersin ,sonra başkalarıyla izlersin bundan sonra ise sevip söylersin onu sonsuza dek kaybedersin onun bi konuşmasına bağlıyken o seni unutur siler gider yani seni hayatından ve sen belki aylar yıllar geçse bile unnutmazsın amma o seni bir günde unutur amma gecelerce ağlarsın ağlamanın sebebi ne diye soranlara mutluluktan ağliyorum dersin oysaki bilmiyorlar ki olmayan bir hayalin peşinden koşarken terk edildin yada kaybettiğini amma insan bunlardan ders alır artık hiçkimseyi sevmmiyeceğine ve güvenmiyeceğine ve fazlada değer vermiyeceğine inanır amma sağolsunlar bize hayatı öğretiler paran yoksa aşk yok diye...
