Ölüme adım adım

4.Bölüm: Kolpaçino

Oy ve Yorum yaparsanız sevinirim .

İyi Okumalar.

İnsan kaç yaşında alışır ki bir babanın yokluğuna? Ben niye alışamıyordum? Dönsene geri baba çok üzdüler kıvırcık kızını.  Babam geri gelmeyecekti. 7 yaşındaki Kamelya niye benden biliyorlar diye ağlardı. Büyüdü senin küçük kızın artık her şeyin farkında. Dön baba. Babam her zaman derdi ki; çocuklar babaları öldüğünde büyür. Keşke babam hiç ölmeseydi de ben hep çocuk kalsaydım.

Annem. Benim bu dünyadaki arafım. Ne varlığı ne yokluğu belli olan kadın. Milletin annesi çocuklarının hayatını cennete çevirirmiş. Annem benim hayatıma cehenneme çevirmek için var. Benim yalnızlığımın adı annem en büyük yalnızlığım annem. 

Mano unutturuyordu bana tüm kötülükleri onu niye bu kötülüklerde boğdular ki? 

"Kamelya, uyansana sabah oldu bugün abin evleniyor kalk. Alışverişe çıkalım." ne güzel haber.. Tabi ki de abimin evlenmesine karşı çok mutluydum. Ama biraz hızlı ilerliyorlardı. "Uyanığım abla üzerime bir şeyler giyinip geliyorum." hastaneden çıktığım günün üzerinden 5 gün geçmişti. Bugün Derenler bizim eve taşınacaklardı. Abim o kadar mutluydu ki gölge düşürmemek için sevinmiş numarası yapıyordum. Umarım benim düşüncelerim yersiz ve saçmaydı. Onlar mutlu olmayı hakediyolardı. Üzerime düz siyah elbisemi giyip saçlarımı topuz yaptım ve aşağı inmeye başladım. "Saçmalama Giray bu çok sade bir takım. Bak bekle Kamelya'ya soralım. Kamelya bu çok sade değil mi?" 

"Hayır abla çok ideal bence zaten açık hava da olacağız." Düğün babaannemlerin malikanesinde olacaktı. Oradaki karışıklığı hayal bile edemiyordum. Elizabeth evleniyordu sanki amına koyayım. 

"Ne haliniz varsa görün. Basın da orada olacak. Sizin için söylüyorum." 

"Tamam Yekta sus. Kamelya sen ne giyeceksin abiciğim?" bilmiyorum diye ağzımı açacaktım ki. 

"Ben Kamelya ve benim için ünlü bir tasarımcıdan bize özel elbiseler diktirdim. Şimdi Kamelya yürü beraber kuaföre gidiyoruz, kıyafetler orda olmalıydı. Akşam Kartal bizi alacak. Düğünde görüşürüz Girito."  

"Bana şöyle seslenme."

"Hadi ama sizin kavganızı dinleyemem bayss abi." onları üzmek istemiyordum. Düzeldiğimi görsünler istiyordum. Düzelmek istiyordum.

"Görüşürüz abiciğim." ablam abime öpücük attı ve kapıyı çarpıp önden çıktı. Abimle gözlerimizi devirdik. Abime tebessüm ettim ve ablamın arkasından çıktım. Ablam maserati ye binecekken "Abla bırak onu gel motorumda gazlayalım." 

"Vay iddialısın Kam bekle geliyorum." gülümsedim ve siyah yamaha ya atlayıp ablamın gelmesini bekledim. Uyuşturucu kullanmamıştım. Okula başlamam, düzelmem lazımdı.

"Bizim kuaföre gazla bakalım Kam." şirkete gidiyorduk demek.. 

Ablamın dakikada 1 ablacım yavaş diye bağırmalarını saymazsak güzel gelmiştik. "Kam bu kadar hızlı sürme ya düşsem."