Melezler Okulu-4:Ateş Çemberi

☀️ Karar 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru yok.

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Eclipse'in Ağızından;

Derin derin düşünüp evime doğru yol alıyordum.Bu vereceğim karar kolay olmayacaktı ve geri dönüşü olmayacaktı.O yüzden en iyi seçeneği vermek zorundaydım

Sonunda evime geldiğimde,kapıyı sessizce açtım ve sonrasında yeniden sessizce içeriye girerek kapattım.Kafamı salona doğru döndürduğümde ise ağızım neredeyse yere doğru değecekti

Etrafta artık turşu kavanozları dopdoluydu.Artık mutfağın ortasındaki adacık yetmemiş,yerleri bile kaplamıştı.En azından kapıya doğru gelmemişti ama yine de etrafta fazlasıyla boş turşu kavanozu vardı

Mutfak tezgahı,Adacık,Adacığın çevresi falan hep boş turşu kavanozları ile kaplıydı

Derin bir nefes alıp,Turşu Kavanozlarını toplamak için harekete geçtim.Çöpe atılacak bir sürü şey vardı

Acaba çöpleri alan kişi,benim çöplerimde bu kadar fazla turşu kavanozu ile dolu olduğunu görünce ne düşünüyordur? Ya deli olduğumu ya da aşırı turşu sevdiğimi falan düşünüyordur ama muhtemelen anormal derecede turşu kavanozları evden çıkınca muhtemelen deli olduğumu düşünüyordur

Goldie salonun koltuğundan bana doğru bakmaya başladı.Ağızında ise bir tane turşuyu katır kutur yiyiyordu

"Ah! Eclipse geldiğini görmedim.Dur yardım edeyim!"dedi Goldie sakin bir sesle

"Bu kavanozlarla işin bitince çöpe atsaydım şimdi bu kadar uğraşmazdık"

"Haklısın hemde o kadar Haklısın Ki ama bunu yapamıyorum.Canım Turşu çekiyor sonra daha fazla çekiyor sonra da daha fazla...Sonrasında ise o kadar fazla transa geçmiş oluyorum ki toplayasım gelmiyor!"

"Ama sonrasında ise arkandan böyle toplamak zorunda kalıyorum"dedim elimdeki 8 tane boş turşu kavanozlarını çöpe atarken

Goldie,buna bir yanıt vermedi.Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alıp verip sakinleştim sonrasında ise yerde bana yardımcı olan Goldie'ye doğru baktım

"Nasıl bir transtan bahsediyorsun?"

"Sanki böyle aklını kaybetmiş gibi.Bir yemeye başlıyorum,sonrasında ise resmen beynim ve bilincim kapanıyor ve daha çok daha çok yemeğe başlıyorum...Bu normal değil Eclipse biliyorum"

Goldie bunu dedikten sonra aramızda 10 dakika bir sessizlik oldu.Bu esnada Goldie yere doğru bakıyordu sonrasında ise bana doğru bakmaya başladı.O yüzündeki ifadeyi hemencecik tanımıştım

Yüzündeki ifade Müdür John'un bana Ateş Çemberi hakkında konuşacağı Zaman Ki verdiği ifadenin aynısıydı.Birazdan söyleyecekleri şeyler için sanki pişman olacakmış gibi bana bakıyordu

Açıkçası ben buna alışıktım yani pek bir problem etmeyecektim

"Aslında senden bunu gizlemem doğru değil,Eclipse ama senin panik olmanı da istemedim.Bu açlığımın sebebi aslında-"

"Ateş Çemberi.Değil mi?"dedim etrafı bıçak gibi kesen bir sesle

Ben bunu der demez Goldie'nin gözleri fal taşı gibi açıldı ve ağzı neredeyse yere doğru değecekti.Goldie sonrasında elinde birkaç kavanozla ayağa doğru kalktı.Bana hala şaşkın şaşkın bakmaya devam ediyordu.Muhtemelen bunu bilmediğimi düşünüyordu ama zaten bunu bilerek gelmiştim buraya.Goldie'nin yüz ifadesi bir anda hüzünlü bir yüz ifadesine döndü

"Ateş Çemberi ile bir bilgin varsa muhtemelen ne olacağını da biliyorsun dur"dedi Goldie

"Evet,Öl-"diyemeden Goldie bana sarıldı

"Merak etme Eclipse,Asla senin ölmeye izin vermeyeceğim.Babanın da seni öldürmesine izin vermeyeceğim"

"Ama bunu nasıl yapacaksın? Beynin başka bir form ile tarafından ele geçirilecek! Şimdiki zihninde nasıl bunu başarabileceksin? Babam, Karanlık Ay olduğunda inan bana böyle bir şey olmamıştı" 

"Eclipse,kendi ağızınla söylüyorsun resmen.O olay Babanın başına geldi.Benim değil ve biliyorsun ki Baban ve Ben farklı varlıklarız.Ben,Babandan kat be kat güçlüyüm bunu biliyorsun değil mi?"

Goldie bunu der demez ona Doğru bön bön bakmaya başladım.Tamam Güneşin,Aydan güçlü olduğunu çoğu zaman duymuştum.Zaten ben bunu Muhtemelen beşikte Hatta doğduğum günden beri biliyordum ama güçlü olması demek yani başka bir forma geçince de yine aynı zihnin kalacağını düşünmemiştim bile

Demek ki annem sandığımdan daha güçlü bir varlıktı

"Bu konuya bir açık getirmemi istersen şöyle açıklayayım.Ben,Babandan daha güçlü olduğumdan bilincim kolay kolay yok olamaz.Komtrol dışına çıkabilir ancak uzun sürmez.Az önce de sana dediğim gibi,Yemek yemek istediğimde bilincimi kaybediyorum ama bak,şu an kendimdeyim"dedi Goldie

"Ama,Goldie bu durum farklı,O durum farklı.Turşu ile Dünyanın Yaşam Enerjisini yiyecek olan bir kara delik bir mi sence?"dedim

Bunu der demez Goldie'nin yüzündeki umutlu gülümseme soldu ve yerini biraz hüzünlü bir ifade aldı.İkimizde ayakta duruyorduk.Goldie ellerinde tuttuğu turşu kavanozlarını adacığın üzerine koydu ve iki eli ile yanaklarıma dokunarak gözlerini gözlerime kenetledi

"Kontrolden çıkacağım hiç şüphesiz ama şunu bilmeni istiyorum ki asla sana zarar gelmemesi için elimden geleni yapacağım,gerekirse kendi zihnimi ve kendi çekirdeğimi bile parçalarım ama asla ve asla sana veya babana zarar vermeyeceğim.Bunu bilmiş ol..."dedi Goldie aşırı ciddi bir sesle

Goldie ile ben ikimiz de gözlerimizi kapattık ve alınlarımızı birleştirerek bir süre boyunca böyle durduk.Goldie'nin elleri hala benim yanaklarımın üzerindeydi,Goldie'nin sıcak nefesini  yüzümü bırak bütün bedenimde hissediyordum.Goldie,Şu an birazcık şüpheli olsa da samimi gelen bir Güven veriyordu

Belki de annem olduğu için bilemiyorum ama samimi olarak verdiği güvenden adım kadar emindim

"Çekirdeğini parçalama da..."dedim biraz alayla

Goldie hafiften kıkırdadı

"Bundan emin olabilirsin birtanem"dedi Goldie aşırı samimi bir sesle

☀️🌙

Ertesi gün yaptığım ilk iş Müdür John'un odasına doğru gitmekti.Sonunda okula varıp,Müdür John'un bulunduğu kata doğru çıktığımda sessizce ve yavaşça kapısını açtım.Bu esnada Müdür John,Her zamanki gibi önündeki kağıtlar ya da daha doğrusu belgelerle ilgileniyordu

Kapının sessizce açıldığını duyunca benim bulunduğum bölgeye doğru bakmaya başladı.Benim olduğumu görünce gözlerindeki gözlüğü çıkardı ellerindeki belgeleri masaya doğru koydu ve Kendine çeki düzen vererek bana doğru bakmaya başladı

Ona doğru yavaş adımlarla yürüdüm ve masası ile benim aramda tam 6 adım kala durdum.Ellerimi,Karnımın üzerine koydum ve ona doğru bakmaya başladım

"Kararım kesin,Bu işi kabul ediyorum ve bu işin sonuna kadar çalışacağım"

...