1.Bölüm

10.8K 214 70
                                    

Duru
Kerem..

Duru
Her zaman ki yerimize gelir misin?

Duru
Seninle bir şey konuşmam lazım.

Kerem
Gelirim Duru.

Kerem
Bir şey mi oldu?

Duru
Hayır sadece seninle konuşmamız lazım.

Duru
Yarım saate buluşalım?

Kerem
Tamam.

Kerem
İdmandan geldim duş almam lazım.

Kerem
Geç kalabilirim.

Duru
Sıkıntı yok.

Duru
Geç kalırsan beklerim.

Duru
Beni gözlerimden anlamanı beklediğim gibi (gönderilmedi)

Kerem
Tamam.
(görüldü)



Duru'dan

Kerem Kerem Kerem... Çocukluk arkadaşım Kerem.

Onunla 9 yaşındayken tanışmıştık ve şuan ikimizde 18 yaşındayız dile kolay dokuz yıldır arkadaştık ta ki benim ona olan duygularımın artık arkadaşça olmadığını anlayana kadar.

Geçen seneye kadar her şey çok güzeldi ama o gün Kerem'den hoşlandığımı anlamaya başladığım zaman bir şeyler güzel olmaktan çıkmaya başlamıştı. Artık ona istesem de arkadaşça yaklaşamıyordum, yaptığı her harekette heyecanlanıp kendi kendime bir şeyler yaşıyordum.

Arkadaşlığımızı bozmamaya çalışsam da ona olan duygularımın hep ön tarafa geçeceğini bilmemden dolayı neredeyse 2 aydır aramızı soğuk tutuyordum ta ki bugün içimde yaşadığım patlamaya kadar.

Zaten bir iki aya kadar taşınmayı planlıyorduk babamın İzmir'e tayini çıkmıştı. Artık düşünmekten kafayı yemeye başlayacağımı anladığım için ani gelişen bi atakla neredeyse iki aydır doğru düzgün konuşmadığım Kerem'e yazmıştım. Eğer taşınacaksak ona duygularımı açıklayıp taşınmak istiyordum çünkü taşınacağımızdan dolayı görüşmeyecektik ve ona açıldıktan sonra onu engelleyecektim.

Belki o da sana karşı bir şeyler hissediyordur demeyin çünkü Kerem daha yeni bu sene okula gelen bir kızdan hoşlanıyordu.

Kız gerçekten çok güzel ve sempatikti. Bu yaşadığım duygular için asla kıza bir nefret ve çekememezlik duygusuyla yaklaşamıyordum çünkü o bunları hak etmiyordu. Kız o kadar iyi kalpliydi ki arayıp bir şeye ihtiyacım var derseniz elinden geldiğince hızlı gelip size yardımcı olmaya çalışırdı ve anladığım kadarıyla o da Kerem'e karşı boş değildi..

Şuan için o durumla ilgili hiçbir şey hissetmiyordum umarım ikisinden biri birine açılırda güzel bir ilişkiye başlarlardı çünkü ikisi de gerçekten çok iyi kalpliydi ve birbirlerini üzmezlerdi.. Yani umarım üzmezlerdi.

Hala kafamın içinde dolanan düşüncelerle boğulacak gibi olduğumda banktan kalktım. Kerem'le her zaman oturduğumuz yeşillik alana gelmiştim. Kerem ilk defa burada omuzumda ağlamıştı sebebi ise bir tane kızdı ama o zamanlar bunu takmıyordum çünkü ondan hoşlanmıyordum uzun lafın kısası biz neredeyse güzel anılarımızın hepsinin başlangıçlarını burada yaşamıştık ve ben bu güzel anıların hepsini burada bitirerek gitmek istiyordum. Ne olursa olsun bizim aramızdaki anıların iyi veya kötü olması fark etmeksizin burada kalmasını istiyordum.

Banktan kalktığımda bana doğru gelmek üzere olan Kerem'i gördüm. Her zamanki gibi gözlüğünü takmış ve saçlarını dağınık bırakmıştı, Kerem'i incelemeyi bırakıp önüme dönmüş ve banka geri oturmuştum o da hemen yanıma oturmuştu.

Kerem yüzüme bir bekleyişle bakarken artık söze girmeye başlamaya karar verdim çünkü ne kadar erken bitirirsem o kadar iyi olurdu

- Kerem öncelikle geldiğin için teşekkür ederim çünkü eğer sen bana iki ay boyunca böyle davransaydın büyük ihtimalle gelmezdim. Açıkçası seninle bu konuyu konuşacak olmam hiç aklıma gelmemişti, bugün ani bir atakla sana yazmasaydım yine gelmezdi. Uzatmak istemiyorum hemen söyleyip gitmek istiyorum. Kerem... Ben senden hoşlanıyorum ve bunun için gerçekten çok özür dilerim böyle saçma bir şey için senden uzaklaştım ve aramıza mesafe koydum ama bunları yapmasaydım işlerin daha kötü olacağını biliyordum o yüzden yine olsa yine yapardım.

Kerem'e baktığımda şaşırmış bir ifade ile beni izliyordu normalde bana bakınca gözlerinin içi gülen Kerem artık çok durgun bakıyordu. Bir iki dakika sonra tam konuşmaya başlayacakken onu susturdum ve konuşmaya devam ettim.

Lütfen ben bitirene kadar konuşma. Başkasından hoşlandığını biliyorum ve bunu en yakın arkadaşın olarak ilk bana anlattığını da biliyorum. Sadece duygularımı artık içimde tutmak istemedim. Kerem biz gidiyoruz, babamın tayini çıktı ve bir iki aya kadar taşınmak zorundayız. Büyük ihtimalle bundan sonra görüşmeyeceğiz veya birbirimizi bir daha göremeyeceğiz ama olsun, beni iyi şeylerle hatırlamanı istiyorum. Gerçekten tüm samimiyetimle söylüyorum seni seviyorum, öylesine felan değil gerçekten seviyorum. Umarım bana fazla kızmazsın, özür dilerim.

Son cümlemi bitirip Kerem'e baktığımda hiçbir şey söylemeyip sadece gözümün içine bakıyordu. Tam bir şey söylemeye başlayacakken ona sarıldım çünkü artık bir daha ne zaman onu göreceğimi bilmiyordum veya görecekmiydim onu da bilmiyorum. Kerem'de artık kendine geldiğinde bana sıkıca sarılmaya başladı ve saçımı öptü. Ondan ayrıldığımda bir şey söylemesine izin vermeden konuşmaya başladım çünkü konuşursa duyacaklarımdan korkuyordum.

-Son olarak söylemek istediğim birkaç şey var,saçların çok hoşuma gidiyor ve gözlüklerin sana çok yakışıyor. Umarım hayalinde ki gibi büyük kulüplerden birinde futbolcu olursun, her şeyin en iyisi ve hayırlısı senin olur inşallah. Hoşlandığın kıza açılman gerekiyor çünkü adım kadar eminim ki o kızda senden hoşlanıyor, önüne çıkan bu şansı değerlendir. Sana en iyisinden bir asist yapılırsa onu en iyi şekilde gole çevirmen gerekir, görüşürüz Kerem.

Konuşmayı bitirdiğim anda hızlıca kalkıp gitmeye başladım çünkü biraz daha onunla kalıp gözünün içine baksaydım ağlardım, ki Kerem benim ağlamadan hiç hoşlanmazdı. Hızlıca giderken arkamdan duyduğum tek şey ise Kerem'in bana görüşürüz diye bağırması oldu ve ben o andan sonra ağlamaya başlayarak eve kadar gitmeye başladım.


_____________

Hepinize merhaba, umarım iyisinizdir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hepinize merhaba, umarım iyisinizdir. Kitabı devam ettirip ettirmeyeceğim sizin elinizde. Beğendiyseniz vote ve yorum yapmayı unutmayın.
İyi geceler.

Ben Olmalıydım | Kerem Aktürkoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin