"ASENA BOZKURT"
haftanın ilk gününe uyanmıştım her zamanki gibi okula gidicektim okul aslında benim için kurtuluş olucaktı bu şehirden bu hayattan babannemide alıp gidicektim burada kaldıkça deli olucaktım daha fazla;
elimi yüzümü yıkayıp çantamı hazırlıyordum bugün 10 saat ders vardı beynim yanıcaktı ama sonunda kurtuluş vardı dayanacaktım mecvuren;
saçımı at kuyru yapıp sonkez bi iki fıs parfüm sıkıp çıktım babannemin akşamdan hazırladığı sandiviçimi yiyerek okula doğru adımlıyordum hayal kurarak bir gün burdan gidip yeni bir hayata başlama umuduyla okula varmıştım;
daha doğrusu ben anlamıyordum aklımın almadığı buralarda kız çocukları okutulmazdı ama ben okuyordum kim yaparki bòyle birşeyi çok kez aradım ama benim okumamı sağlayan kişiyi bulamadım bulduğumda nasıl teşekkür edicektim onuda bilmiyordum;
zil sesi çaldı ve işte kurtulmama bir adım daha...
"SAMET KARLI"
yoğun güneş ışıyla gözlerimi açmıştım bugun çok işim vardı;
her zamanki gibi ılık duş almadan kendime gelemezdim kalkıp duşumu alıp saçlarımı havluyle kurutuyordum;
üstüme takım elbisemi gimiştim her zamanki gibi:
hafifde ıslak saçlarımı kurutmuştum kahvaltıya inmeden önce çalışma odama gittim;
bilgisarayımı açıp 4 senedir takıntılı olduğum ve yakın zamanda yanıma alacağım o kızı izliyordum "ASENA BOZKURT";
her zamanki gibi okula hazırlanıyordu saçlarını at kuyruğu yapmıştı o güzel tenine parfümünüde sıkmıştı;
onu okutuyordum okumasını sağlıyordum;
mardine gidip artık onu yanıma almak istiyordum en kısa zamanda yoksa fotoğrafları artık yetmiyordu bana kokusuyla uyumak istiyordum meleğimin;
çalışma odamdan çıkıp kahvaltı masasına geçmiştim hızlıca kahvaltımı yapıp şirkete varmıştım...
bugun çok yoğun geçmisti ve ben son kez depoya gidip son kalan işimide halledicektim;
10-15 dk yolun ardından depoya gelip mallarımı çalmaya çalışan kişiyi öldürücektim benim için zor bişi değildi öldürmek;
-abi buyur adam şurda
"vay vay demek mallarımı çalmaya çalışan sensin ha HALİT KARACA"
sonda sesim yükselmişti...
-abi yalvarırım beni bağışla bi hata ettim seytana uydum yalvarırım abi
"BEN KİMSEYE ACIMAM"
belimden silahımı çıkarıp gözünün içine son kez bakım
"SON BAKTIĞIN GÖZLER BUNLAR OLUCAK"
diyip vurmuştum etrafa kanlar yayılmıştı;
yaptığım en iyi şeydi öldürmek;
depodan çıkıp evime varmıştım sonunda...
"ASENA BOZKURT'DAN DEVAM"
okuldan çıkmıştım bugünde kafam yanmıştı eve doğru gidiyordum;
yoluma 2-3 tane erkek kesmişti noluyordu
"siz kimsiniz"
-ooo güzellik gel bakim şöyle
diyip kolumu tutmuştu çırpınıyordum ama nafile
"BIRAKIN BENİ İMDAT KİMSE YOKMU YARDIM EDİN"
-şşş güzellik gel
o anda 10 tane siyah takım elbiseli yüzleri maskeli adamlar geldi korkutuculardı
ben hemen bir kenara kaçıp ağlamaya başlamıştım kimdi bunlar benden ne istiyordu;
10 tane adam gözümün önünde yolumu kesenleri pert etmişlerdi şok içinde kalmıştım siyahlı yüzü kapalı bi adam bana doğru geliyordu elinde su vardı ve;
-içmeniz gerekiyor şok içindesiniz;
demişti
"saolun"demiştim ve içmiştim;
daha sonra o adamlar yanıma gelip sizi evinize bırakmamız gerekiyor demişti karşı çıksamda nafile;
bunlar benim evimi nerden biliyorlardı kimdi bu adamlar ağlamaktan başım ağrımıştı;
ben eve girince adamlarda gitmişti;
-noldu kızım sana bu adamlarda kim
"bilmiyorum babanne 2-3 tane erkek benim önümü kesince geldiler tanımıyorum"
-gec kızım elini yüzünü yıka sen
"tamam babanne"
diyip elimi yüzümü yıkayıp odama geçmiştim sahiden kimdi onlar diyip yatağıma girip uyumak istiyordum ve dayanamayıp gözlerimi kapatmıştım...
"SAMET KARLI'DAN DEVAM"
çalışma odamdaydım yemek yiyip işlerimin bir kaçını burdan hallediyordum ki o sıra telefon çaldı
"hızlı söyle işim var"
-abi yengeye 2-3 lavuk önünü kesti-
lafını bitirmesine izin vermeden sinirim tepeme çıkmıştı ne demek önünü kesti lan
"NE DİYORSUN LAN SEN NE DEMEK ÖNÜNÜ KESTİ SIZ NERDERDINIZ AMINA KODUKLARIM LAN"
-abi biz hemen gittik yengeye bişi olmadı en son alıp evine bıraktik
demesiyle bi oh çekmiştim;
"BUNDAN SONRA DAHA SIK OLUCAKSINIZ LAN ONUN KILINA ZARAR GELİRSE KENDİNİZİ BEN GELMEDEN ÖLDÜRÜN LAN"
diyip telefonu kapatmıştım kan beynime fırlamıştı;
hemen bilgisayarımı açıp meleğime bakıyordum küçücük yatagında daha cok küçülüp uyumuştu meleğim;
onu görünce hafifte olsa sinirim yatışmı;
çalışma odamdan çıkıp ona ait olan her yeri onun resmi ile dolup taşan odaya girmiştim;
onun resimleri en güldüğü anı çocukluk fotoğrafına kadar vardı meleğimin gülüşü bakışı kokusu sesi benimdi benim olucaktı hep meleğim;
ordaki yatağa geçip uyuyacaktım meleğimle belki şuan;
"ÇOK UZAĞIZ AMA BİR GÜN ONUNLA BU ODADA UYUYACAĞIM MELEĞİM"...
BÖLÜM SONU...
evettt hikaye sizcee nasıl ilk bölümleri kotu olabilir kusura bakmayin<33...
