39. Już umarłam...

12 1 0
                                    

Zamieram.
Mój wzrok spotyka lufy koniec.
Umieram,
Choć nawet nie padł strzał, to wiedz,
Że już nie ma tu mnie,
Że wcześniej pożegnałam się.

Czekam.
Aż me serce przestanie bić,
Choć przecież już dawno powinno, to zwleka.
W końcu niedługo przestanę żyć.

Palec trzyma spust,
A chwila w wieczność się zmienia,
Gdy celuje w mój biust
Wielkie stworzenie, bez dobra cienia.
Nie potrzebowałoby broni,
Tak duże i niebezpieczne,
Ale jednak ma ją i co zrobi mi,
Tego sama nie wiem.

Ale po co się bałam?
Skoro ja już umarłam...

Wiersze do Ciszy...Where stories live. Discover now