ARKADAŞLAR LÜTFEN HİKAYEMİ OYLAYIN OY OLMAZSA HİKAYEDE OLMAZ LÜTFEN OYLAYIN VE YORUM ATIN.SİZİ ÇOKK SEVİYORUMMM.♥♥
Hastaneye vardık.Beren'in babasını hemen bir sedyeye yatırdık ve onu yoğun bakıma aldılar.Bizi içeriye girdirmiyolardı.Beren ve annesi kapının önünde ağlıyorlardı.Onları öyle görünce benimde gözlerim doldu ve ağlamaya başladım.içimden"Umarım iyileşir .umarım iyileşir"diye mırıldanıyodum.Bi an aklıma annem ve babam geldi.Hemen arka cebimden telefonumu çıkarıp annemi aradım.
-Alo!
-Alo!Efemdim kızım.
-Anne(Bir yamdanda ağlıyordum)
-Beren ne oldu?Korkutma beni söyle çabuk.
-Anne biz hastanedeyiz şimdi Beren'in babası fenalaştı ne olduğunu bizde bilmiyoruz hemen yağun bakıma aldılar.
-Neee!!Tamam hemen geliyoruz babanla.
-Tamam.diyerek telefonumu kapattım.
Beren'in babasını yoğun bakımdan çıkardılar ve ameliyathaneye aldılar hemen doktorun arkasından gidip ne olduğunu sorduk.Doktor"kalp krizi geçirmiş.Eğer daha geç getriseydiniz hastayı kurtaramazdık.Ama şuan durumu iyi sakin olun.Şimdi stend takıcaz ama yinede dualarınızı eksik etmeyin"diyerek yanımızdan ayrıldı.Bian hepimiz bi"ohhh!!"çektik o sırada annemler geldi.Anneme durumu anlattım.Sonra annem Beren'in annesinin yanına giderek onu sakinleştirdi.Bende bereni sakinleştirdim.Babamda duvara yaslanmış doktordan iyi haberler bekliyordu.
Her birimiz bir köşedeydik içimden"Hayat bazen ne kadar acımasız olabiliyor.Yeri geldimi bazen çok sıkıcı olabiliyor ,yeri geldimi çok acımasız olabiliyor ,eğlenceli olabiliyor.Hayat ne kadar tuhaf ya bir zaman içerisinde bir yaşam sürüyorsun.Bana göre çok tuhaf geliyor. Hayat her insana gore değişkindir.Kimilerine gore dediğim gibi sıkıcı kimilerine göre eğlenceli kimilerine göre acımasiz ama ben en çok hayatı sıkıcı buluyorum."
Ameliyathanenin kapısı açildığı an hepimiz olduğum yerden fırladık.Beren'in babasını tekrar yoğun bakıma aldılar doktordan durumu öğrendik.Doktor"sakin olun endişelenecek hiç bir şey yok hasta kontrol altında "dedi ve hepimiz çok sevindik.
