Birbirimizin kalp atışlarını hissederek o kenarda uykuya dalıverdiğimizde hayatta başka bir şeye ihtiyacımız yok gibi hissediyorduk.
...
[düz yazı, minific]
200623 - 150723
Ölüm korkusuna sahip olmak için kendimizce daha çok gençtik. Ölüme kafa bile atıyorduk denebilir. Çünkü hayatının geri kalanında ya yaşarsın ya da ölürsün. Yani ne olacaksa olsun sadece şu an yaşıyorsan eğer sanki yarın sonmuş gibi yaşamaya devam et.
Olup olmaması önemli değil, hayaller kur. Mutlu olup gülümsemek için sebep arama sadece dudaklarının yukarı kıvrılmasına izin ver. İçindeki çocuksu duyguları yok sayma, o asla ölmüyor sadece saklanıyor. Onu çıkar ortaya ve sadece eğlen.
Yeonjun'un bana öğrettiği bir diğer şeylerde bunlardı bana hayata karşı. Olumsuzluğumu ortadan kaldırdı ve bana yaşamak için sebepler verdi. Ama en büyük verdiği sebep kendisiydi bana.
Ben en çokta onun için yaşıyordum. İçinde hayat olmayan bir dünya hayal edilebilirdi benim için ama Yeonjun olmayan bir dünya kabuslardan da beterdi. Bunu düşünmek bile canımı çok yakar.
Ama sonra Yeonjun bana en güzel öpücüğünü verir ve uyandırdı o kabustan beni. Bana öyle bir bakardı ki tarifi edilemeyen duyguları anlatırdı gözleri. Tek ve biriciğim diye seslenir ve ardından sıkıca sarılırdı bana. Ona karşılık verdiğimde tamamlanmış hissederdik ikimiz de.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
