Idée fixe

chapter 1

Fırat Bulut üzerine siyah ceketini alarak,aynı zamanda gömlek yakasını düzeltiyordu.Telefonun çalmasıyla anlık irkildi.Eli telefonuna giderek cevaplama tuşunu bastı.

"Oğlum,neredesin sen ya,kaç dakika oldu hala hazırlanıyorsun."

Geç kaldığını biliyordu.Neden geç kaldığının gerçek sebepini arkadaşına söylemeyeceği için bahane uydurdu.Aslında buna bahane de denilemezdi.

"Tamam,Tahir anladım.Bir kere de ben senin gibi geç kalayım,değil mi ? Evraklarla uğraşıyordum,eve yeni geldim.Şu an çıkıyordum ki,sen aradın."

"Abi tamam,ne bileyim ben.Hadi çabuk ol,Vural bey'in gözleri seni arıyor,ben bir şeyler uydururum merak etme."

Telefonu kapattıktan sonra,aynadaki yansımasına baktı.Elini yüzüne götürdü.Sakalları uzamıştı.Kesmesi gerekti.Boşanma süreci boyunca o kadar yıprandı ki.Hala o dönemin ağırlığımı hissedişi ona hayatına devam etmesine mani oluyordu.Soğuk ifadesini yüzüne yerleştirerek,evinden çıktı ve arabasına doğru giderek bindi.Adresi atsana bana diye Tahir'e mesaj atarak,cevabı aldıktan sonra oraya doğru gitti.

Bu gece Başsavcı olarak pozisyonda olduğu Adliyesiyle ilgili gece düzenlenmişti.Konuşma yapması gerekiyordu,o yüzden geç kalmaması lazımdı.Büyük bir yalı karşısında arabayı durdurdu ve arabadan indi.Ceketini düzelterek,içeri doğru gitti.Içeri girer girmez,gözleri etrafa bakındı.Tanıdığı bir çok insan gelmişti,ellerinde şarap bir birileriyle konuşuyordu.Sonra ona doğru gülerek gelen arkadaşı Tahir'i farketti.

"Fırat Bey,teşrif ettiniz sonunda."

Fırat Tahir'le tokalaşıp,dediğine göz devirerek cevap verdi.

"Tahir,sinirlerimle oynama zaten koşarak geldim.Vural Bey sordu mu beni?"

Tahir Fırat'ın tepkisini ciddiye almayarak ona şarap kadehi uzattı.

"Hayır,merak etme,her şey yolunda.Fırat,çok önemli isimler burada.Ve hepsiyle konuşmalısın,ha bir de 10 dakikaya konuşmayı yapman gerek."

"Tamam,tamam biliyorum.Kimler var,bilmem gerek."

Tahir sırayla önemli kişileri Fırat'a anlatmaya başladı.Fırat onu dikkatlice dinliyordu.

"Ve Yesariler.Bizim için çok önemli bir aile ve de şirket.Şirketi kuran Zahit Yesari olsa da,şu an şirketi yöneten kişi oğlu Barış Yesari.Kendisi de burada zaten.Onlarla aramızı iyi tutmamız gerek,Fırat."

"Hangisi,göstersene."

Tahir karşı tarafta siyah smokin giymiş ve sakin şekilde Vural bey'le konuşan birini işare etti.

Barış Yesari'yi uzaktan inceledi.Farklı ve keskin yüz hatları,kendinden emin duruşu,

Düşünceleri,aniden bakışlarını kendisinde farkeden Barış Yesari'yle durdu.Onunla konuşan Vural Bey'den ilgisini çekerek,kendisine yöneltti.Fırat yeniden Tahir'e dönerek,az önce yaşadığı utançverici anı unutmaya çalıştı.

"Anladım.Sağol,Tahir.Ben gideyim şimdi konuşma yapmam gerek."

Arkadaşından iyi şanslar dileği aldı,sahneye doğru giderken insanlarla kısa şekilde selamlaştı.O an,onu dikkatle izleyen Barış Yesari'yi farketmedi.Sahneye çıktı.Yüzüne kibar bir gülümseme yerleştirdi ve konuşmasını başladı.

"Herkese merhabalar..."

Istediği,ondan beklenildiği şekilde konuşmasını yaptıktan sonra sahneden indi.Bir kaç kişiyle sohbet ettikten sonra masaya doğru giderken arkasından ona seslenen bir sesle durdu.